Στα 350 εκατ. ευρώ ετησίως υπολογίζεται το μέσο κόστος των ζημιών από τους σεισμούς των τελευταίων 35 χρόνων, που στοίχισαν συνολικά στο κράτος περί τα 10 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό καταβλήθηκε με τη μορφή έκτακτων αποζημιώσεων από την Πολιτεία, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειονότητα των κατασκευών στη χώρα μας είναι ανασφάλιστη.
Μιλώντας σε ειδική ημερίδα που διοργάνωσε χθες η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΑΕΕ) με θέμα «Η διαχείριση ζημιών σε περίπτωση φυσικών καταστροφών», ο πρόεδρος της ΕΑΕΕ Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου παραδέχθηκε ότι η συζήτηση που είχε ξεκινήσει με στόχο τη δημιουργία ενός ταμείου, που θα αναλάμβανε την καταβολή των αποζημιώσεων σε περίπτωση ενός σεισμού, έχει παγώσει, υπό το βάρος της «ανώριμης προσέγγισης» της οποίας έτυχε -όπως υποστήριξε- το θέμα. Ο δημόσιος διάλογος πήρε «λαϊκίστικο χαρακτήρα», υποστήριξε ο κ. Σαρρηγεωργίου, με συνέπεια η ασφάλιση να αντιμετωπιστεί ως ακόμη ένα «χαράτσι» στα ακίνητα και η σχετική συζήτηση να σταματήσει πρόωρα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΑΕΕ, η οικονομική αδυναμία που βιώνει η χώρα συνηγορεί υπέρ της ανάγκης για περισσότερη ασφάλιση προκειμένου να επιμεριστεί ο κίνδυνος και οι πολίτες να μην αναλάβουν στο ακέραιο το βάρος των ζημιών που θα προκληθούν από ένα καταστροφικό γεγονός.
Η ανάγκη αυτή καθίσταται επιτακτική, καθώς, όπως σημείωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής Περιουσίας Αντασφαλίσεων, Μεταφορών και Σκαφών της ΕΑΕΕ, Ν. Βαγιακάκος, η χώρα μας συγκεντρώνει το 50% της σεισμικής επικινδυνότητας στην Ευρώπη και «ο σεισμός δεν αποτελεί πιθανότητα, αλλά αντίθετα βεβαιότητα. Αγνωστο παράγοντα συνιστά ο χρόνος στον οποίο θα λάβει χώρα» και για αυτό η πρόταση της ένωσης είναι η προχρηματοδότηση του κινδύνου από την ίδια την ασφαλιστική αγορά. Τα στοιχεία για το χαμηλό ποσοστό ασφάλισης των κτιρίων στην Ελλάδα, που επιβεβαιώθηκαν και στον πρόσφατο σεισμό της Κεφαλονιάς, όπου κάλυψη είχε μόλις ένα στα δέκα κτίρια, επιβεβαιώνουν ότι η συμμετοχή της ασφαλιστικής αγοράς στις αποζημιώσεις είναι περιορισμένη, παρά το γεγονός ότι η ικανότητα επιμερισμού του κινδύνου μέσω αντασφάλισης είναι ισχυρή.
Η μελέτη που έχει γίνει για το θέμα από τον καθηγητή Ασφαλιστικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, Μιλτιάδη Νεκτάριο, δείχνει ότι το ποσοστό διείσδυσης της ασφάλισης στις καλύψεις σεισμού είναι ιδιαίτερα υψηλό σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Σουηδία και η Αγγλία, που το σχετικό ποσοστό φθάνει το 90%. Ακολουθούν η Τσεχία, η Γερμανία και η Σλοβενία με ποσοστά από 25% ώς 75%, ενώ η Ελλάδα ανήκει στην κατηγορία των χωρών με τα χαμηλότερα ποσοστά διείσδυσης -κάτω του 10%- μαζί με τη Βουλγαρία, την Ιταλία, την Αυστρία, την Πορτογαλία και τη Ρουμανία.
Την ίδια στιγμή η Ελλάδα καταγράφει τις υψηλότερες ζημιές από σεισμούς ως ποσοστό του ΑΕΠ την περίοδο 1990-2010, που σύμφωνα με τη σχετική μελέτη ξεπερνούν το 2% του ΑΕΠ, έναντι 0,5% στην Ιταλία. Ο βαθμός διείσδυσης της ιδιωτικής ασφάλισης καθορίζει με τη σειρά του και τον βαθμό εμπλοκής του κράτους ή την υποχρέωση συμμετοχής των πολιτών σε σχήματα προχρηματοδότησης των πιθανών ζημιών από σεισμό. Με βάση τα στοιχεία, οκτώ ευρωπαϊκά κράτη (Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Αυστρία, Πολωνία και Ρουμανία) έχουν συστήσει ταμεία προχρηματοδότησης, αλλά η συμμετοχή, λόγω της μεγάλης διείσδυσης της ιδιωτικής ασφάλισης, είναι εθελοντική και μόνο στη Ρουμανία είναι υποχρεωτική.