Στον «θαυμαστό» και συνάμα δύσκολο κόσμο του ΝΒΑ, τα ελληνικά χρώματα θα έχουν τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση, από την παρουσία του Κώστα Παπανικολάου στους Χιούστον Ρόκετς, των Νικ Καλάθη και Κώστα Κουφού στους Μέμφις Γκρίζλις και του Γιάννη Αντετοκούνμπο στους Μιλγουόκι Μπακς. Μπορεί η ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ να δημιούργησε, πριν από έξι χρόνια, τους πρώτους «καρπούς» των Καλάθη και Κουφού, οι οποίοι φοίτησαν σε αμερικανικά κολέγια και επιχειρούν να «ριζώσουν» στο ΝΒΑ, αλλά η πρώτη μεγάλη έκπληξη, ήρθε πέρυσι από τον Αντετοκούνμπο που γεννήθηκε στην Ελλάδα από Νιγηριανούς γονείς, αγωνιζόταν στον Φιλαθλητικό της Α2 κατηγορίας και όχι μόνο επιλέχτηκε από τα «ελάφια» του Μιλγουόκι, αλλά κέρδισε χρόνο συμμετοχής και την εμπιστοσύνη των προπονητών του.
Η ελληνική παροικία μεγάλωσε περισσότερο από τη μεταπήδηση του Παπανικολάου στο Χιούστον, όπως είχε συμβεί με την ίδια ομάδα του ΝΒΑ και τον Βασίλη Σπανούλη, το 2006. Ο Κουφός έχει τη μακροβιότερη παρουσία στο ΝΒΑ, έχοντας αγωνισθεί μέχρι τώρα σε τέσσερις διαφορετικές ομάδες (Γιούτα, Μινεσότα, Ντένβερ, Μέμφις), αλλά δεν έχει σταθερή παρουσία. Στην ίδια ομάδα του Μέμφις, ο Καλάθης προσδοκά να του δοθούν περισσότερες ευκαιρίες από την περσινή περίοδο, καθώς οι «αρκούδες» τήρησαν το συμβόλαιο που είχαν με τον διεθνή πλέι μέικερ και το ζητούμενο είναι αν θα ολοκληρώσει το νέο πρωτάθλημα, χωρίς να αλλάξει ομάδα. Ο Αντετοκούνμπο εξελίσσεται σε σταρ του Μιλγουόκι, παρά την κακή, περσινή πορεία της ομάδας του και καλείται να ανταποκριθεί στις υψηλότερες απαιτήσεις που έχουν δημιουργηθεί στον δεύτερο χρόνο παρουσίας του στο ΝΒΑ.
Την ευκαιρία «από τα μαλλιά» θέλει να αρπάξει και ο Παπανικολάου, ο οποίος έπαιξε μπάσκετ στον Πρωτέα Γρεβενών, φόρεσε τη φανέλα του Αρη το 2008, συνέχισε στον Ολυμπιακό για τέσσερα χρόνια, έπαιξε πέρυσι στην Μπαρτσελόνα και σε ηλικία 24 χρόνων, θέλει να καθιερωθεί στο ΝΒΑ για το αποκορύφωμα της καριέρας του. Ο Παπανικολάου έγινε, ήδη, ο δεύτερος πιο ακριβοπληρωμένος πρωτοεμφανιζόμενος Ευρωπαίος παίκτης του ΝΒΑ, με αποδοχές 9.400.000 δολαρίων για διετές συμβόλαιο.
Η συμμετοχή γηγενών, ομογενών ή ελληνοποιημένων παικτών στο πρωτάθλημα του ΝΒΑ, φάνταζε με απροσπέλαστο εμπόδιο για το ελληνικό μπάσκετ, καθώς ακόμα και η «έκρηξη» της Εθνικής το 1987, δεν είχε την ανάλογη αντανάκλαση ελληνικής εκπροσώπησης στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, κυρίως, λόγω προσωπικής άρνησης συγκεκριμένων αθλητών. Οι Γκάλης, Στεργάκος και Γιαννάκης είχαν επιλεγεί στο ντραφτ από τους Μπόστον Σέλτικς, ο Χριστοδούλου από τους Ατλάντα Χοκς και ο Φασούλας από τους Πόρτλαντ Μπλέιζερς, αλλά ουδείς αγωνίσθηκε στο ΝΒΑ για διαφορετικούς λόγους.
Οι Τσακαλίδης το 2000, Φώτσης το 2001 και Ρεντζιάς το 2002 άνοιξαν και κράτησαν ανοιχτές τις πύλες του ΝΒΑ, παρότι τυπικά τα πρωτεία κατέχει ο ομογενής Λου Τσιορόπουλος από το μακρινό 1957. Ακολούθησαν οι Σπανούλης και Γλυνιαδάκης το 2006, ενώ το όνομά τους στα ντραφτ έχουν δει και οι Σχορτσιανίτης, Μαυροκεφαλίδης και Πρίντεζης, αλλά η καριέρα τους συνεχίστηκε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και το αμερικανικό «όνειρο» δεν έγινε πραγματικότητα λόγω συγκυριών, τύχης ή προσωπικής προτίμησης.
Ο Τζέιμς στο Κλίβελαντ αλλάζει τα δεδομένα
Το ΝΒΑ είναι το κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ στον πλανήτη που θα περιστρέφεται, πάντα, γύρω από τους σταρ του. Αυτοί όριζαν σε μικρότερο (μέχρι τα 70’s) ή μεγαλύτερο (80’s) ή μέγιστο (90’s) βαθμό το ίδιο το παιχνίδι και διαχρονικά, οι πρωτοκλασάτοι παίκτες ξεπερνούν ακόμα και τη δόξα των ίδιων των ομάδων, ακόμα κι όταν στέφονται πρωταθλήτριες. Οι Σαν Αντόνιο Σπερς είναι οι πρωταθλητές του ΝΒΑ για το 2014 και θα είναι το φαβορί για να κερδίσουν ένα ακόμα δαχτυλίδι τίτλου, όταν θα αρχίσουν τα πλέι οφ του νέου πρωταθλήματος που άρχισε, χθες, αλλά μέχρι τότε η δημοσιότητα θα είναι επικεντρωμένη στον Λεμπρόν Τζέιμς, τον Κόμπε Μπράιαντ, τον Ντέρικ Ρόουζ, τον Κέβιν Ντουράντ, τον Καρμέλο Αντονι και το πλήθος των «αστέρων» που έχουν καταξιωθεί για το ταλέντο και τα αθλητικά προσόντα τους.
Στο… DNA του αμερικανικού πρωταθλήματος υπήρχε διαχρονικά ο τονισμός της ατομικής αξίας κάθε παίκτη και οι συνεργασίες των πεντάδων βρίσκονται πάντα σε δεύτερη μοίρα. Γι’ αυτόν τον λόγο και ειδικότερα για τη συντριπτική πλειονότητα των Ευρωπαίων φίλων του μπάσκετ, η τηλεοπτική παρακολούθηση των αγώνων του ΝΒΑ, εξακολουθεί να μην κεντρίζει το ενδιαφέρον τους, αφού ο ατομισμός ξεπερνά την ομαδικότητα του ίδιου του παιχνιδιού.
Η επιστροφή του «προδότη» και «αφορισμένου» Λεμπρόν Τζέιμς στο Κλίβελαντ για τους Καβαλίερς, ύστερα από τέσσερα χρόνια παρουσίας του στους Μαϊάμι και την κατάκτηση τριών πρωταθλημάτων, αποτελεί το σπουδαιότερο γεγονός του φετινού πρωταθλήματος. Οι φίλοι των Καβαλίερς έκαψαν την φανέλα του, όταν πήγε στην Φλόριντα, αλλά είναι έτοιμοι να τις φορέσουν, έστω και κατεστραμμένες για να δείξουν στον μεγάλο αστέρα της ομάδας, ότι θα είναι αρωγοί στη διεκδίκηση του τίτλου και πάλι. Ο ίδιος ο Τζέιμς που έκανε και μεταμόσχευση μαλλιών, έκανε δημόσια μεταμέλεια για την πικρία που έδωσε σε όλους τους κατοίκους του Κλίβελαντ και κατά το προσφιλές σόου του, άρχισε να πετά και πάλι στον αέρα, την πούδρα, πριν από την έναρξη κάθε αγώνα των Καβαλίερς.
Στο Λος Αντζελες, ο Μπράιαντ προέρχεται από μακροχρόνιο τραυματισμό, δηλώνει έτοιμος να παίξει ξανά, αλλά η πραγματικότητα δεν τον βοηθά, γιατί στην καλύτερη περίπτωση θα βρεθεί στο ήμισυ του καλού εαυτού του και αυτό θα αποτελεί υπέρβαση θέλησης και πάθους. Οι συμπολίτες των Λέικερς, Λος Αντζελες Κλίπερς που ενισχύθηκαν σημαντικά έχουν τη μεγαλύτερη ευκαιρία να γίνουν πρωταθλητές στη Δύση και να διεκδικήσουν τον τίτλο του ΝΒΑ.
Στους Σικάγο Μπούλς, ο Ρόουζ μοιάζει υγιής, μετά και την κατάκτηση του Παγκοσμίου πρωταθλήματος με την Εθνική ομάδα των ΗΠΑ, αλλά δεν είναι 100% έτοιμος. Οι «ταύροι» μοιάζουν έτοιμοι να προχωρήσουν με ή χωρίς τον ηγέτη τους, αποδεικνύοντας ότι η δυναστεία των ’90s μπορεί να αναβιώσει.