Tο «ξεκαθάρισμα» της αγοράς στα διαδικτυακά τυχερά παίγνια επιχειρείται για άλλη μία φορά. Η Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου των Παιγνίων (ΕΕΕΠ) φέρεται να έχει εισηγηθεί στην ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών να «κόψει τον γόρδιο δεσμό» πριν να είναι αργά τόσο για την αγορά τυχερών παιγνίων, όσο και στο ελληνικό Δημόσιο γενικότερα.
Την προαναφερόμενη δυσάρεστη κατάσταση προκάλεσαν οι παλινωδίες των οργάνων της πολιτείας, ανάλογα με τις περιστάσεις και τους επιδιωκόμενους σκοπούς.
Για παράδειγμα το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ), προκειμένου να αυξήσει την τιμή πώλησης του ΟΠΑΠ, υποσχόταν αποκλειστικά δικαιώματα στους υποψήφιους επενδυτές πριν από την πώληση του 33% των μετοχών του. Μεταξύ αυτών υποσχέθηκε και το δικαίωμα στα τυχερά παίγνια Διαδικτύου. Το ΥΠΟΙΚ, από την άλλη πλευρά, πιθανώς για να ικανοποιήσει συγκυριακούς στόχους εσόδων, διένειμε προσωρινές άδειες διεξαγωγής τυχερών παιγνίων στο Διαδίκτυο σε 24 παρόχους. Στο ενδιάμεσο, η ελληνική κυβέρνηση επιχειρούσε να πείσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι ακολουθεί συνεκτική πολιτική στη διοργάνωση των τυχερών παιγνίων στην Ελλάδα, και να σταματήσει η ίδια τις έρευνες σχετικά με την κρατική ενίσχυση του ΟΠΑΠ, προκειμένου να καταφέρει να τον πουλήσει.
Τελικά ο ΟΠΑΠ πουλήθηκε χωρίς όμως να έχουν λυθεί τα προβλήματα. Ο οργανισμός «γκρινιάζει» για τα δικαιώματα που του έχουν υποσχεθεί, καθώς τρία χρόνια μετά συνεχίζουν τη λειτουργία τους οι 24 πάροχοι.
Οι επενδυτές του ΟΠΑΠ αναφέρουν ότι η βασική παραβίαση δεν αφορά μόνο το διαδικτυακό στοίχημα, το οποίο είναι το αμφισβητούμενο, αλλά και τα τυχερά παίγνια καζίνο, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις βασίζονται σε γεννήτριες τυχαίων αριθμών, παραβιάζοντας έτσι και τα αποκλειστικά δικαιώματα του ΟΠΑΠ στις παιγνιομηχανές (VLTs).
Από την άλλη πλευρά, οι ανταγωνιστές του ΟΠΑΠ πιέζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση, κυρίως μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Λέγεται μάλιστα ότι στις αρχές της Επιτροπής έχει κατατεθεί προσφάτως νέα καταγγελία από την Ενωση Διαδικτυακών Παρόχων (RGA) περί κρατικής ενίσχυσης του οργανισμού τυχερών παιγνίων της χώρας.
Οπως και να έχει η κατάσταση, το πλέον αρμόδιο όργανο, το ΥΠΟΙΚ, επί 18 μήνες στέκει παρατηρητής στη διελκυστίνδα αυτή, αποφεύγοντας να «βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά». Δηλαδή, είτε να αποδώσει το αποκλειστικό δικαίωμα στον ΟΠΑΠ, όπως έχει υποσχεθεί το ΤΑΙΠΕΔ, είτε να διαθέσει κανονικές –και όχι προσωρινές– άδειες στους παρόχους. Αν συμβεί το τελευταίο, οι 24 πάροχοι θα υποχρεωθούν να εναρμονιστούν με τους κανονισμούς ελέγχου και εποπτείας που επιβάλλει η Ανεξάρτητη Αρχή, η ΕΕΕΠ. Παράλληλα αναμένεται να σταματήσει η διακριτική μεταχείριση κάποιων παρόχων που δεν καταβάλλουν φόρο 30% επί των μεικτών κερδών. Τέλος, τονιζόταν ότι η κατάσταση αυτή τείνει, τρία χρόνια μετά, να καταστεί το αντίστοιχο της αγοράς των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, όπου περισσότερο από 20 χρόνια η αγορά λειτουργεί χωρίς άδειες.
Ο γόρδιος δεσμός, έτσι όπως έχει εξελιχθεί, είναι δύσκολο να λυθεί «αναίμακτα», δηλαδή χωρίς η ελληνική πολιτεία να βάλει το χέρι στην τσέπη. Προς οποιαδήποτε πλευρά και αν κινηθεί το ΥΠΟΙΚ, είναι σίγουρο ότι η αντίθετη πλευρά θα κινηθεί νομικά εναντίον της, αξιώνοντας την καταβολή διαφυγόντων μελλοντικών κερδών. Μάλιστα, η προσφεύγουσα πλευρά θα έχει πολλές πιθανότητες να κερδίσει νομικά, δεδομένου ότι διατηρεί συμβατικά έγγραφα και συναλλαγές με δημόσιους φορείς και υπηρεσίες.
Τέλος, το ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να σταθμίσει και τις αξιώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς πολλές φορές στο παρελθόν έχει βρεθεί υπόλογο για παρόμοιες αποφάσεις, με το πιο πρόσφατο παράδειγμα την απαγόρευση των τεχνικών παιγνίων το 2002. Η υπόθεση αυτή κόστισε στο ελληνικό κράτος πάνω από 30 εκατ. ευρώ μόνον σε πρόστιμα προς την Ε.Ε., εξαΰλωσε έναν υγιή κλάδο επιχειρήσεων και, το πιο σημαντικό, επ’ ουδενί το μέτρο δεν περιόρισε τον παράνομο τζόγο στη χώρα μας.