Ηταν μακροσκελής η ανακοίνωση του κ. Γιώργου Παπανδρέου για «τη δημιουργία νέου κόμματος», όπως τη βάφτισαν τα ΜΜΕ. Ομως, από το κείμενο των 1.800 λέξεων οι 1.530 περιγράφουν με μελανά χρώματα τα νέα αδιέξοδα στα οποία οδηγήθηκε η χώρα. Ο κ. Παπανδρέου σημειώνει ότι «η πραγματική κρίση είναι του πελατειακού συστήματος. Ενός κράτους και ενός οικονομικού, μιντιακού και πολιτικού κατεστημένου, που πολλαπλασίαζε αδικίες αντί να προωθεί αξίες, στήριζε τον παρασιτισμό αντί της παραγωγικής Ελλάδας, σπαταλούσε ή επέτρεπε κάποιοι να ιδιοποιούνται πόρους και χρήματα του ελληνικού λαού αντί να τα διαχειρίζεται με διαφάνεια υπέρ του δημοσίου συμφέροντος».
Εκανε σκληρή κριτική στους «δύο μονομάχους»: «αντί για συνεννόηση, έστω στα στοιχειώδη, μετά απ’ όσα περάσαμε, οι ηγεσίες κυβέρνησης και αντιπολίτευσης ανταγωνίζονται για το ποιος θα προκαλέσει μεγαλύτερο φόβο στον ελληνικό λαό και επομένως αστάθεια στη χώρα… Και από τις δύο πλευρές ουδεμία προσπάθεια διαλόγου… Τα αντιμνημονιακά καλλιστεία στα οποία επιδόθηκαν και οι μεν και οι δε, οδηγούν την Ελλάδα σε απαράδεκτο και επικίνδυνο αδιέξοδο μιας και δεν απαντούν στα πραγματικά διακυβεύματα». Επέκρινε την κυβέρνηση για το έλλειμμα σοβαρότητας και μεταρρυθμίσεων και τον ΣΥΡΙΖΑ: «Η ηγεσία της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης, συναγωνίζεται και ξεπερνά σε ανευθυνότητα την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης της περιόδου 2009-2011».
Από το 1.800 λέξεων κείμενο, οι επόμενες 250 ήταν η πρότασή του να εκλέξει η Βουλή Πρόεδρο Δημοκρατίας συναινετικά και να συγκροτηθεί κυβέρνηση εθνικού σκοπού με «ξεκάθαρο προγραμματικό πλαίσιο, για πραγματικές μεταρρυθμίσεις» που θα έχει στόχο την «εθνική συνεννόηση για την έξοδο από το Μνημόνιο και την ασφαλή μετάβαση στην “επόμενη μέρα”», την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, τη Συνταγματική Αναθεώρηση κ.ά.
Οι υπόλοιπες 26 λέξεις ήταν αυτές οι οποίες αναλύθηκαν εκτενώς στα τηλεκαφενεία των οκτώ: «Στην απευκταία περίπτωση, που δεν υπάρξει μια τέτοια θετική εξέλιξη και η ανευθυνότητα οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές, καλούμαστε όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας». Αυτό ήταν: 26 από τις 1.800 λέξεις έβαλαν φωτιά στα δημοσιογραφικά τόπια: «Θα κάνει ο Παπανδρέου κόμμα; Τι λέει η Χαριλάου Τρικούπη; Τι απαντούν οι “κύκλοι”;».
Δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει αυτή η παρουσίαση. Εχει ξαναγίνει όταν ο κ. Κώστας Σημίτης από το βήμα της Βουλής προειδοποίησε ότι «αποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Ελλάδα… καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ για δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Επιτροπής» (Βουλή 18.12.2008). Τότε όλα τα ΜΜΕ «ανέλυσαν» επί μακρόν την απουσία «αιχμών» του κ. Σημίτη για τον διάδοχό του, θεωρώντας ότι αυτή καθαυτή η απουσία «αιχμών» είναι από μόνη της «αιχμή». Κι έτσι ο ελληνικός λαός δεν έμαθε την είδηση της επικείμενης χρεοκοπίας.
Γράψαμε πολλάκις ότι παρά την κρίση, το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν θέλει να αλλάξει. Ούτε τα ΜΜΕ. Ολα τα συστήματα του δημόσιου διαλόγου βαδίζουν στις παλιές στράτες. Ασχολούνται με τις «αιχμές» ή και την απουσία τους, ψάχνουν τον καβγά αντί της ουσίας, αποκρύπτουν από τον ελληνικό λαό τα πολιτικά ζητήματα ασχολούμενα με τα μικροπολιτικά. Κι αυτή είναι απλώς η αθώα ανάγνωση του μιντιακού μας περιβάλλοντος…
Ενώ η καταιγίδα πλησιάζει και πάλι διάλογος επί της ουσίας δεν γίνεται. Στο κάτω κάτω της γραφής, τι είναι (πλέον) το ΠΑΣΟΚ τι είναι το ζουμί του, για να ασχολούμαστε με τις 26 λέξεις της ανακοίνωσης; Μήπως πρέπει να μας προβληματίζουν οι υπόλοιπες 1.775;