Τα πρωταρχικά στοιχεία σε μια παράσταση είναι το έργο -το κείμενο δηλαδή- και αμέσως μετά οι συντελεστές.
Ο σκηνοθέτης (με επιτυχημένη θητεία και ως ηθοποιός) Δημήτρης Μυλωνάς και η ομάδα «Εν δράσει» διαλέγουν πρώτον απρόβλεπτα όσο και ενδιαφέροντα έργα και, δεύτερον, καλούς συνεργάτες.
Πέρυσι είδαμε τα «Γράμματα αγάπης στον Στάλιν» του Ισπανού Χουάν Μαγιόρκα, που εντυπωσίασε το κοινό, αφού έθιγε το θέμα της σχέσης των καλλιτεχνών με την εξουσία, τη σχέση των πολιτών με την εξουσία και την ανάγκη των καλλιτεχνών να δημιουργήσουν πάση θυσία.
Φέτος επιλέγουν κάτι επίσης απρόβλεπτο: το έργο του Βρετανού Τομ Στόπαρντ «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί» που ξεκίνησε από την περασμένη Τρίτη στο θέατρο «Επί Κολωνώ».
Ο βραβευμένος συγγραφέας του έργου «Ερωτευμένος Σαίξπηρ» έγραψε ένα έργο σουρεαλιστικό, καυστικό, σαρκαστικό, με μέλημά του τις υπαρξιακές αγωνίες σε σχέση πάντα με τις κοινωνικές δομές που μας περιβάλλουν. Ενα έργο πυκνό, που συνομιλεί διαρκώς με τον σαιξπηρικό Αμλετ (ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι οι δύο φίλοι και συμφοιτητές του Αμλετ, που διατάσσονται από τον Κλαύδιο να τον δολοφονήσουν).
Κι ενώ στον σαιξπηρικό «Αμλετ» οι δύο αυτοί φουκαράδες έχουν ελάχιστο ρόλο και παρουσία, στο έργο του Στόπαρντ πρωταγωνιστούν. Και προσπαθούν να κατανοήσουν τον κόσμο στον οποίο ζουν.
Αυτό το πυκνό αλλά γεμάτο χιούμορ κείμενο του Βρετανού συγγραφέα, ο Δημήτρης Μυλωνάς σκηνοθέτησε με ευφυΐα, έντονο ρυθμό (καταιγιστικό σχεδόν), με απλά αλλά έξυπνα ευρήματα, έχοντας στη διάθεσή του εξαιρετικούς ηθοποιούς: Πρώτα πρώτα τον Ρόζενκραντζ και τον Γκίλντεστερν, δηλαδή τον Γιώργο Παπαπαύλου και τον Γεράσιμο Γεννατά. Και όπως και στον σαιξπηρικό «Αμλετ» υπάρχει ένας θίασος, έτσι και στο έργο του Στόπαρντ υπάρχει πάλι ένας θίασος (Θοδωρής Σκυφτούλης, Αννα Ελεφάντη, Σπύρος Χατζηαγγελάκης, με κέφι, τραγούδι, ταχυδακτυλουργίες και μπρίο) που παραπέμπει συχνά στο αναγεννησιακό θέατρο.
Στην παράσταση του «Επί Κολωνώ» ο θεατής θα γελάσει πολύ, θα απολαύσει τις ερμηνείες των ηθοποιών και θα σκεφτεί σοβαρά, στο τέλος της παράστασης, τα πολλά που θίγει ο Βρετανός συγγραφέας: τον σαρκασμό των ιερών και των οσίων (όπως είναι ο Αμλετ για τους Αγγλοσάξονες) και μέσω αυτού του σαρκασμού τη διαδρομή προς την αυτογνωσία και τα διαρκή ερωτήματα για τη γνώση. Και σαρκάζοντας τα καθ’ ημάς, ο Δημήτρης Μυλωνάς έβαλε μια απολαυστική σκηνή που παραπέμπει στην ευφορία του νεοελληνικού σκυλάδικου. Ενα απαιτητικό κείμενο, που παρουσιάστηκε το 1966 στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, για όσους αγαπούν το θέατρο που δεν είναι μόνο διασκέδαση, αλλά προβληματισμός και ψυχαγωγία μαζί.
Η παράσταση «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί» κάθε Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη στις 9.15 μ.μ. (εκτός από την Κυριακή 25/1).
Ο «Αμλετ» παρατείνεται
Oσο για τον αυθεντικό «Αμλετ», του Σαίξπηρ, που παρουσιάζεται στη Στέγη Γραμμάτων σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, λόγω της επιτυχίας που σημειώνει παρατείνεται για πέντε ακόμη παραστάσεις, από Τετάρτη 4 έως Κυριακή 8 Φεβρουαρίου (στην Κεντρική Σκηνή στις 8.30 μ.μ.).