Οι συναντήσεις που είχε ο νέος υφυπουργός Αθλητισμού, Σταύρος Κοντονής, με τους προέδρους των ΠΑΕ, αλλά και με άλλους φορείς του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού, δεν είναι κάτι το καινούργιο. Το έκαναν όλοι σχεδόν οι προκάτοχοί του. Ούτε αυτά που δηλώθηκαν έπειτα από αυτές τις επαφές, αποτελούν πρωτοτυπίες. Θα μπορούσα να πω… χιλιοειπωμένες «ξερές» κουβέντες, που ο φίλαθλος τις έχει ακούσει εδώ και δεκαετίες.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι όχι το τι είπε, αλλά εάν υπάρχει πολιτική βούληση, να γίνει προσπάθεια, ώστε να ελπίζει ο κόσμος πως κάτι μπορεί να αλλάξει. Και αυτό δεν γίνεται ούτε με εξαγγελίες ούτε με νομοθετικές ρυθμίσεις, αλλά επιβάλλοντας τον νόμο, που ο καθένας μέχρι σήμερα τον ερμηνεύει και τον εφαρμόζει ανάλογα με τα έγχρωμα γυαλιά που φοράει.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο νοσεί, εδώ και πολλές δεκαετίες. Θα μπορούσα να πω από την ημέρα που καθιερώθηκε στην Ελλάδα. Ολες αυτές τις δεκαετίες, αντί να υπάρχει βελτίωση, τα νερά παρέμειναν στάσιμα, με αποτέλεσμα να βαλτώσει, με όλα τα συνεπακόλουθα. Το βασικό του πρόβλημα είναι η βία. Η δικαιολογία, πως αυτή είναι αποτέλεσμα της αναξιοκρατίας, από την οποία διέπεται το λαοφιλές άθλημα στη χώρα μας, είναι φτηνή και αποτελεί το δένδρο, από το οποίο χάνουμε το δάσος.
Αν πράγματι θέλει η νέα κυβέρνηση να ρίξει την πέτρα μέσα στη λίμνη και να ταράξει τα στάσιμα νερά, θα πρέπει πρωτίστως να ασχοληθεί με τα άτομα που έχουν στα χέρια τους την εξουσία και αφεντεύουν στον χώρο. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους παράγοντες. Ας ξεκινήσει από τα δημοσιογραφικά θεωρεία και ας φτάσει μέχρι τα γραφεία των οργανωμένων οπαδών των ομάδων. Στη σημερινή εποχή, είναι πολύ εύκολο να ανακαλύψεις το «ποιος είναι ποιος».
Ας ανατρέξει λίγο στο παρελθόν, να ρωτήσει και να μάθει τι «μπουμπούκια» ασχολήθηκαν με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και όχι μόνο σ’ αυτό –γιατί κάτι τέτοια είχαμε και στο μπάσκετ και στο βόλεϊ– και θα καταλάβει αμέσως τι «μορφές» έχουν υπεισέλθει, για να γίνουν γνωστοί στην κοινωνία σαν ευυπόληπτοι πολίτες. Ο νέος υφυπουργός είναι δικηγόρος στο επάγγελμα και ξέρει από έρευνες.
Ας τις κάνει λοιπόν, ξεκινώντας από το μηδέν. Και αφού πρώτο του μέλημα είναι η καταπολέμηση της βίας, ας αρχίζει τη μέρα του με την ανάγνωση των αθλητικών εφημερίδων και των ιστοσελίδων. Ο ίδιος να το κάνει και όχι να βλέπει τα αποκόμματα, τα οποία μπορεί να του τα… σερβίρουν αυτοί που θα προσπαθούν να του παρουσιάζουν τα γεγονότα όπως τα θέλουν, ανάλογα με τα συλλογικά ή οικονομικά τους συμφέροντα.
Μόνο αν αποφασίσει να δουλέψει ουσιαστικά σε βάθος, με αποφασιστικότητα και όχι να σπαταλά τις ώρες του σε δεξιώσεις, βραβεύσεις και κοπές πίτας, υπάρχει περίπτωση να μπορέσει να πετύχει κάτι. Γιατί τους νέους νόμους και τα μεγάλα λόγια, οι έχοντες και κατέχοντες, τα γράφουν εδώ και χρόνια στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.