«Εχουμε διατηρήσει την ψυχραιμία μας όλες αυτές τις μέρες», λέει στην «Κ» τραπεζικός, που εργάζεται σε ένα από τα υποκαταστήματα «ασφαλείας». «Δεν πανικοβληθήκαμε για να μη μεταδώσουμε στους ηλικιωμένους την ανησυχία που προκάλεσε η τραπεζική αργία», σημειώνει. Ο 35χρονος τραπεζικός εμφανίζεται συγκρατημένος σχετικά με την επόμενη μέρα, «θα μας πάρει καιρό να ορθοποδήσουμε».
Η προσέλευση στα καταστήματα που εξυπηρετούν το κοινό παραμένει μεγάλη. Οι περισσότεροι εξ αυτών, ηλικιωμένοι που περιμένουν υπομονετικά για να εισπράξουν τα 120 ευρώ της σύνταξής τους. Καθώς πλέον διανύουμε την τρίτη εβδομάδα με τις τράπεζες κλειστές, αρκετοί συνταξιούχοι έχουν κινήσει τη διαδικασία για έκδοση κάρτας ανάληψης. Αρχικά, μάλιστα, ορισμένες τράπεζες έδωσαν αυθημερόν κάρτες μαζί και με τον μυστικό αριθμό pin. Ομως, όταν το απόθεμα καρτών εξαντλήθηκε, ίσχυσε και πάλι η διαδικασία ως είχε, δηλαδή η διάρκεια έκδοσης να φτάνει έως και τις δεκαπέντε μέρες. Ετσι, «δοκιμάζεται» η υπομονή ορισμένων δικαιούχων, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη αποκτήσει την αυτονομία στις τραπεζικές συναλλαγές.
Οι δύσπιστοι, πάντως, του «πλαστικού» χρήματος, όπως διεφάνη στο διάστημα της τραπεζικής αργίας, δεν έχουν υποχρεωτικά γκρίζους κροτάφους. «Είχα αποφασίσει στον λογαριασμό της μισθοδοσίας μου να μην έχω κάρτα ανάληψης», αναφέρει στην «Κ» 30χρονη, έπειτα από το κλείσιμο των τραπεζών. «Πήγαινα στην τράπεζα και έκανα ανάληψη όλο το ποσόν, άλλωστε δεν είμαι υψηλόμισθη». Για πάνω από δέκα μέρες, όμως, βρέθηκε χωρίς πρόσβαση στον μισθό της, που μπαίνει πάντοτε στα τέλη του μήνα. Η διευκόλυνση που έγινε την πρώτη εβδομάδα αφορούσε μόνον τους συνταξιούχους, «οπότε τώρα έσπευσα να διορθώσω το λάθος μου!». Το ίδιο έπραξε 45χρονη μητέρα που διατηρούσε ένα λογαριασμό με λίγες εκατοντάδες ευρώ. «Συνειδητά δεν είχα κάρτα ανάληψης, ώστε να μην μπαίνω στον πειρασμό να σηκώνω», εξηγεί, «ήθελα τα χρήματα αυτά ανέγγιχτα για την κατασκήνωση των παιδιών μου».
Μπορεί οι περισσότεροι να έχουν συνηθίσει στα νέα δεδομένα, όμως δεν έχουν εκλείψει οι στιγμές δυσαρέσκειας. «Ζήτησα άδεια από τη δουλειά μου και πέριμενα από τις οκτώ το πρωί στην ουρά της τράπεζας για να εισπράξω χρήματα από τη σύνταξη της μητέρας μου, που είναι κληνήρης», περιγράφει εξοργισμένος 50χρονος, «όταν έφτασε η σειρά μου, λίγο πριν από τις δέκα, ο υπάλληλος με ενημέρωσε ότι το σύστημα είχε “πέσει”».
