Ο Αλέξης Τσίπρας ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της Ελληνικής Πρωτοβουλίας (Hellenic Initiative) και πήγε στο ετήσιο δείπνο των πιο εύπορων Ελληνοαμερικανών. Εικάζω ότι ένιωθε λίγο άβολα. Το όλο σκηνικό συχνά ενοχλεί. Από την άλλη, ιδιαίτερα στη σημερινή τόσο δυσμενή συγκυρία, και καθώς το ζητούμενο είναι το καλό της χώρας, ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν έχει την πολυτέλεια να υποκύπτει στις όποιες ενστικτώδεις ενστάσεις. Εχουμε, λοιπόν, κάποια δεδομένα. Υπάρχουν όντως πολλοί ομογενείς με τεράστια οικονομική επιφάνεια. Ο εκάστοτε Ελληνας πρωθυπουργός οφείλει να τους προσεγγίσει και να τους αξιοποιήσει. Το έχουν επιχειρήσει και άλλοι στο παρελθόν, με πενιχρά δυστυχώς αποτελέσματα. Ακόμη και ο Γιώργος Παπανδρέου, αν και απόδημος ο ίδιος, δεν πέτυχε πολλά. Το πρόβλημα δεν ήταν οι προθέσεις, αλλά η κακή οργάνωση.
Ούτε ο Αντώνης Σαμαράς, φοιτητής στη Βοστόνη με πολύχρονες φιλίες και επαφές με αρκετούς Ελληνοαμερικανούς, κατάφερε να φέρει μεγάλες επενδύσεις, αν και εργάσθηκε προς αυτή την κατεύθυνση με περισσότερη αποφασιστικότητα σε σχέση με το παρελθόν. Πώς θα τα καταφέρει ο Αλέξης Τσίπρας που στο κάτω κάτω μπορεί να έχει άλλα πλεονεκτήματα, αλλά δεν έχει ζήσει στο εξωτερικό και σίγουρα δεν έχει δεσμούς με τους ομογενείς, πόσω μάλλον με τους πιο επιτυχημένους εξ αυτών. Ο σημερινός πρωθυπουργός έχει ένα θετικό και ένα αρνητικό. Το πώς θα τα συνδυάσει, αξιοποιώντας το πρώτο και περιορίζοντας το δεύτερο, θα κρίνει και τον βαθμό επιτυχίας. Το θετικό είναι ότι δεν είναι μέρος του συστήματος διακυβέρνησης των τελευταίων σαράντα ετών. Ενα σύστημα που για χρόνια εξοργίζει τη συντριπτική πλειονότητα των Ελληνοαμερικανών, συντηρητικών και φιλελεύθερων. Είναι πολλές οι περιπτώσεις σημαντικών ομογενών, μεταξύ αυτών και αρκετών από αυτούς που ήταν στο δείπνο της Ελληνικής Πρωτοβουλίας, οι οποίοι προσπάθησαν να επενδύσουν στην Ελλάδα και βρέθηκαν αντιμέτωποι είτε με πιέσεις για μίζες είτε, στην καλύτερη περίπτωση, με τη δαιδαλώδη ελληνική γραφειοκρατία. Εκνευρίσθηκαν, απογοητεύθηκαν, έφυγαν. Τόσο απλά. Το αρνητικό του κ. Τσίπρα είναι η δεδηλωμένη πρόθεσή του να επιβάλει υψηλούς φόρους. Με τόσο δύσκαμπτη γραφειοκρατία, επιλεκτική λειτουργία της δικαιοσύνης και υψηλή φορολογία δεν θα έρθουν οι ομογενείς να επενδύσουν. Εύκολη λύση δεν υπάρχει. Αλλά μπορεί ο κ. Τσίπρας να αρχίσει από τον περιορισμό του κράτους στα απολύτως αναγκαία, την επιτάχυνση και ποιοτική αναβάθμιση της λειτουργίας της δικαιοσύνης και τη μείωση φόρων. Ναι, τη μείωση, όχι την αύξηση φόρων. Ας συνδυαστεί με την ανάπτυξη. Φέρνεις επένδυση από το εξωτερικό και δημιουργείς αποδεδειγμένα θέσεις εργασίας και, άρα, το κράτος έχει φορολογικά έσοδα και τα ταμεία ασφαλιστικές εισφορές; Μειώνεται ο συντελεστής φορολόγησης της επιχείρησής σου. Οι εκκλήσεις και διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού προς τους ομογενείς είναι καλές, αλλά δεν αρκούν. Για να προσελκύσει τις επενδύσεις τους, πρέπει να διορθώσει τα κακώς κείμενα του παρελθόντος, αλλά και να υπερβεί τον αυτοεγκλωβισμό σε ιδεοληψίες που αποθαρρύνουν κάθε επιχειρηματία.