Η αποτυχημένη επίθεση του Ιράν προσφέρει στο Ισραήλ μια ευκαιρία ανατροπής του αρνητικού επικοινωνιακού σκηνικού.
Σε επιχειρησιακό επίπεδο, τόσο οι δικές του αποτρεπτικές ικανότητες όσο και το πλέγμα των διεθνών συνεργασιών του με χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία, αλλά και γειτονικές όπως η Ιορδανία, κατέστησαν δυνατή την κατάρριψη σχεδόν όλων των ιρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων.
Στο διπλωματικό πεδίο, η επίθεση του Ιράν μετέβαλε τη διεθνή εξίσωση. Από τη θέση του επιτιθέμενου –όπως αντιμετωπιζόταν πλέον για την αντίδρασή του στο τρομοκρατικό κτύπημα της Χαμάς– που δεχόταν σκληρή κριτική από πολλούς και έντονες προτροπές από τους συμμάχους του, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικής, να αποδεχθεί μια εκεχειρία, βρίσκεται σήμερα στη θέση αυτού που δέχθηκε μαζική επίθεση.
Ολοι, φίλοι του και εχθροί του, αναγνωρίζουν τη στρατιωτική του ικανότητα να προκαλέσει βαρέα πλήγματα στο Ιράν.
Το ότι την απέτρεψε δεν σημαίνει ότι δεν τη δέχθηκε. Απλά επιβεβαίωσε στο πεδίο την τεχνολογική υπεροχή του. Ολοι, φίλοι του και εχθροί του, αναγνωρίζουν τη στρατιωτική του ικανότητα να προκαλέσει βαρέα πλήγματα στο Ιράν.
Από τη στιγμή που δεν αμφισβητεί κανείς την ισχύ του και δεν τίθεται θέμα αδυναμίας του να χτυπήσει το Ιράν, προκύπτει μια μοναδική ευκαιρία για το Ισραήλ. Επιδεικνύοντας αυτοσυγκράτηση, μπορεί να αλλάξει το διεθνές περιβάλλον που αντιμετωπίζει και το οποίο, όπως και το δει κανείς, έχει καταστεί εξαιρετικά επιβαρυντικό.
Ωστόσο, τα τελευταία εικοσιτετράωρα έχει καταστεί σαφές πως η ισραηλινή κυβέρνηση έχει αποφασίσει να προβεί σε αντίποινα κατά του Ιράν.
Υπό αυτό το πρίσμα, φίλοι και σύμμαχοι εκφράζουν την ελπίδα ότι η απάντηση θα είναι πολύ περιορισμένη και θα πραγματοποιηθεί με τρόπο που θα ελαχιστοποιεί την περαιτέρω κλιμάκωση και κατ’ επέκταση τον κίνδυνο επιδείνωσης του περιφερειακού και παγκόσμιου σκηνικού με ανυπολόγιστες συνέπειες για όλους.