«Πατέρας: Τον μικρό τον άκουσες που γύρισε;/ Μητέρα: Μην τον λες “μικρό”. Ναι, και βέβαια τον άκουσα. Γύρισε κατά τις τρεισήμισι./ Είναι λίγο αργά το τρεισήμισι. Είναι παιδί ακόμη./ Μπορεί να βγαίνει και να γυρίζει ό,τι ώρα θέλει. Εξάλλου, σήμερα έχει τα γενέθλιά του. Είναι πλέον ενήλικος./ Ναι, από σήμερα είναι ενήλικος./ Ξέρεις, δεν μπορώ να το πιστέψω/ Που γίνεται ενήλικος;/ Που πέρασε τόσος χρόνος»…
Είναι πρωί, ένα ζευγάρι 45χρονων φιλολόγων ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 18α γενέθλια του γιου τους. Πολύ γρήγορα, ωστόσο, μια σειρά λεπτομερειών αποκαλύπτουν τη φριχτή πραγματικότητα: ο γιος του ζευγαριού έχει πεθάνει ως βρέφος και ο «ενηλικιωμένος γιος» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα role game του πατέρα – ένας ρόλος που κρατάει επί δεκαοκτώ χρόνια. Οταν ο «ρόλος» ενηλικιώνεται, «εκτοπίζει» τον πατέρα και ο γιος παίρνει τη θέση του. Το έργο ονομάζεται «Οιδίνους» και φέρνει στον νου το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» του Εντουαρντ Αλμπι (εκεί στην τρίτη πράξη «εμφανίζεται» ένα παιδί του ζεύγους, το οποίο ωστόσο δεν έχει υπάρξει ποτέ).
«Σκέφθηκα έναν Οιδίποδα που δεν θα είναι παιχνίδι των θεών», λέει στην «Κ» ο συγγραφέας Θανάσης Τριαρίδης, που συνεργάζεται για δεύτερη φορά (η πρώτη στον «Μένγκελε») με τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο, ο οποίος αυτή τη φορά αναλαμβάνει και τη σκηνοθεσία του έργου εκτός από τον βασικό ανδρικό ρόλο.
Η παράσταση, σκηνοθετημένη με απόλυτη ευκρίνεια, αναδεικνύει τις σκοτεινές μεταπτώσεις των δύο ηρώων, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ελληνική δραματουργία που έχει πλέον αφήσει πίσω της τη βαρετή ηθογραφία. Ερμηνευτικό επίτευγμα για τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο και την Αννα Μάσχα, που γεμίζουν με συναίσθημα κάθε στιγμή του ψυχολογικού αυτού θρίλερ.
Στο θέατρο Θησείον, Τουρναβίτου 7 Ψυρρή (210-32.55.444), κάθε Δευτέρα έως 6 Ιουνίου.