Χαμένο στον λαβύρινθο των δικαστικών προσφυγών βρίσκεται το έργο της ανέγερσης μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα, καθώς συμπληρώνονται δέκα έτη από το 2006, όταν η τότε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Μαριέττα Γιαννάκου, εισηγήθηκε σχετικό νόμο, ο οποίος και ψηφίσθηκε από τη Βουλή. «Κάθε μέρα που δεν έχουμε επίσημο τζαμί και ιμάμη στην Αθήνα, θα το πληρώνουμε με αυξημένο κίνδυνο ριζοσπαστικοποίησης μουσουλμάνων στα σκοτεινά και στους άτυπους χώρους λατρείας», λέει στην «Κ» στέλεχος του υπ. Παιδείας και Θρησκευμάτων που παρακολουθεί επί σειρά ετών το θέμα.
Η υπόθεση «τζαμί στην Αθήνα» εξελίσσεται ως ακόμα ένα αργόσυρτο δικαστικό σίριαλ, καθώς σήμερα στο Συμβούλιο της Επικρατείας εκκρεμούν προσφυγές κατά του έργου. Πρόκειται για προσφυγές που αφορούν τις πολεοδομικές ρυθμίσεις, καθώς οι ενστάσεις ως προς τη συνταγματικότητα του έργου έχουν ήδη απορριφθεί από το ΣτΕ. Πότε θα ολοκληρωθεί η διαδικασία της εκδίκασης των νέων προσφυγών; Ουδείς γνωρίζει.
Η θέση του υπουργείου
Το δικαίωμα κάθε πολίτη να διαφωνήσει, να αντιδράσει και να προσφύγει στη Δικαιοσύνη είναι απόλυτα σεβαστό, σημειώνεται από την πλευρά του ΥΠΕΠΘ. «Αλλά να γνωρίζουμε για τι πράγμα μιλάμε, τι σημαίνει τζαμί στην Αθήνα», συμπληρώνουν οι ίδιες πηγές.
Κατ’ αρχήν, το μουσουλμανικό τέμενος θα είναι δημόσιο και θα βρίσκεται υπό την εποπτεία του ελληνικού κράτους και κανενός άλλου. Θα υπάρχει ιμάμης, ο οποίος, επίσης, θα επιλεγεί από την ελληνική πολιτεία, καθώς και διοικητικό συμβούλιο η πλειοψηφία του οποίου θα ορίζεται από το κράτος. Η χρηματοδότηση του έργου θα είναι αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ξεκαθαρίζεται, σε όλους τους τόνους, πως η ιδιοκτησία κι ο έλεγχος του χώρου θα ανήκουν στο ελληνικό κράτος. Εξάλλου, αυτό ακριβώς προβλέπει ο νόμος Γιαννάκου (ν. 3512/2006) που εφαρμόζεται, σε διαφοροποίηση από την προηγούμενη απόφαση (του 2000) η οποία μιλούσε για δημιουργία τζαμιού με επιχορήγηση από τη Σαουδική Αραβία.
Οσον αφορά το ερώτημα εάν το τζαμί θα είναι σουνιτικό ή σιιτικό, η απάντηση είναι πως θα είναι σουνιτικό, καθώς η συντριπτική πλειονότητα των μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα είναι σουνίτες.
«Θα μπορούν όμως και μη σουνίτες να χρησιμοποιούν το τέμενος, ύστερα από συνεννόηση», λέει στην «Κ» κυβερνητικό στέλεχος που ασχολείται με τις θρησκευτικές υποθέσεις.
Ως τόπος ανέγερσης έχει οριστεί έκταση του Δημοσίου (ανήκε στο Πολεμικό Ναυτικό) στον Βοτανικό, κοντά στον σημερινό σταθμό του μετρό. «Παίρνουμε μια έκταση εγκαταλειμμένη και κλειστή στον κόσμο σήμερα και τη διαμορφώνουμε σε ανοιχτό χώρο, επισκέψιμο, με πράσινο και μεγάλο προαύλιο. Το τζαμί θα έχει εμβαδόν 575 τετραγωνικά μέτρα και θα μπορούν να προσεύχονται σε αυτό 300 πιστοί. Το αρχιτεκτονικό του σχέδιο είναι συμβατό με τον χώρο. Γι’ αυτό και δεν προβλέπεται μιναρές», λένε στην «Κ» πηγές από το υπ. Παιδείας.
Πώς επιδρά η έξαρση του ισλαμικού φονταμενταλισμού και των τρομοκρατικών επιθέσεων στην υπόθεση του τζαμιού; «Ακριβώς λόγω των επιθέσεων αυτών απαιτείται να προχωρήσει γρήγορα η ανέγερση του μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα. Χρειάζεται η πολιτεία να έχει έναν επίσημο συνομιλητή με όλα τα ρεύματα που απαρτίζουν τον μουσουλμανικό κόσμο. Οταν δεν έχεις νόμιμους χώρους λατρείας, με ποιον θα συνομιλείς; Στις γκρίζες ζώνες ανθεί ο ισλαμικός ριζοσπαστισμός. Εάν οδηγούμε τους μουσουλμάνους στο περιθώριο, ενισχύουμε τον φανατισμό», αναφέρει στην «Κ» στέλεχος του ΥΠΕΠΘ, αρμόδιο για τα θρησκευτικά ζητήματα.
Εκκλησιαστικές επιφυλάξεις
Από την πλευρά της Εκκλησίας υπάρχουν σαφείς επιφυλάξεις. Ο εκπρόσωπος Τύπου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Χάρης Κονιδάρης, δήλωσε στην «Κ»: «Η Εκκλησία εκφράζει έντονες επιφυλάξεις στο ζήτημα της ανέγερσης του μουσουλμανικού τεμένους, χωρίς προφανώς να παραβλέπει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ελευθερία της θρησκευτικής λατρείας, το οποίο ισχύει για όλες τις γνωστές θρησκείες.
Υπάρχει έντονος σκεπτικισμός τόσο από την πλευρά του Αρχιεπισκόπου και του συνόλου σχεδόν των μητροπολιτών της Εκκλησίας όσο και από σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Τελικά το τέμενος αυτό ποιων τις θρησκευτικές ανάγκες θα καλύπτει; Των σουνιτών ή των σιιτών; Είναι δυνατόν σε τέτοιους δύσκολους καιρούς, κατά τους οποίους οι εξτρεμιστές και τρομοκράτες μουσουλμάνοι σπέρνουν τον θάνατο παντού, να μετατρέψουμε την πόλη μας σε πεδίο θρησκευτικών συγκρούσεων; Και τελικά ποιος εγγυάται ότι το τέμενος θα λειτουργεί αποκλειστικά ως χώρος θρησκευτικής λατρείας και όχι ως χώρος διάχυσης και διάδοσης εξτρεμιστικών ιδεών, δυστυχώς στο όνομα του ισλαμισμού; Τέλος, δεν είναι δυνατόν να παραβλέπεται το ζήτημα της αμοιβαιότητας σε σχέση με την άσκηση της θρησκευτικής λατρείας των χριστιανών σε πλείστες μουσουλμανικές χώρες».
Ας σημειωθεί πως και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, μιλώντας πρόσφατα στον ΣΚΑΪ, είχε πει, μεταξύ άλλων, πως «επί του προκατόχου μου Μακαριστού Χριστόδουλου είχε ληφθεί απόφαση να γίνει το τζαμί. Μάλιστα η Εκκλησία έδωσε και μια μεγάλη έκταση στον Σκαραμαγκά. Κι εγώ, όταν είχα ερωτηθεί στην αρχή, είχα πει να προχωρήσουμε. Τώρα όμως ύστερα απ’ όλα αυτά που ζούμε και γίνονται, οφείλω να πω ότι επιφυλάσσομαι. Δεν πρέπει να βιαστούμε».