Τη Ζιλί Ντελπί το ευρύ κοινό γνώρισε χάρη στην τριλογία του «Πριν» («Πριν το ξημέρωμα», «Πριν το ηλιοβασίλεμα», «Πριν τα μεσάνυχτα») του Αμερικανού Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, γύρω από ένα αποσπασματικό ρομαντικό φλερτ, που κράτησε χρόνια πριν καταλήξει σε γάμο. Η ίδια σήμερα μας ξανασυστήνεται με το «Οιδιπόδειο α λα γαλλικά», ως σκηνοθέτις, αλλά και ως πρωταγωνίστρια μιας κωμωδίας, στην κορύφωση της οποίας η Ντελπί φλερτάρει με το θρίλερ με διάθεση μαύρου χιούμορ.
Στον ελληνικό τίτλο της ταινίας υπερτονίζεται η ενδόμυχη επιθυμία της Ντελπί για μια ανάλαφρη ερωτική ταινία, στραμμένη σε έναν ορίζοντα που έχει ήδη εξερευνηθεί από τον Γούντι Αλεν. Στον πρωτότυπο γαλλικό, «Lolo», το ενδιαφέρον μεταφέρεται σε έναν ήρωά της, νέο και πανέτοιμο να κάνει κόλαση τη ζωή του τελευταίου εραστή της μοντέρνας μαμάς του.
Η ιστορία αρχίζει καλοκαίρι σε ένα θέρετρο του γαλλικού Νότου, όπου παραθερίζουν η Βιολέτ (Ντελπί) και η Αριάν (Καρίν Βιάρντ). Δυναμικές σαρανταπεντάρες και οι δύο, διατηρούν στο ακέραιο τη σεξουαλικότητά τους και δείχνουν άνετες με τους άντρες. Η Βιολέτ, η βασική ηρωίδα της ταινίας, ένα βράδυ θα πλησιάσει με τον αέρα και την υπεροψία της Παριζιάνας τον Ζαν-Ρενέ, λιγάκι άγαρμπο επαρχιώτη, επιδιώκοντας περιστασιακή σχέση. Η ζωή όμως θα φέρει τα πράγματα αλλιώς. Ο Ζαν-Ρενέ, προγραμματιστής, που έχει εξελίξει ένα λογισμικό για χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, μετακομίζει στο Παρίσι και μπαίνει για τα καλά στη ζωή της Βιολέτ, η οποία εργάζεται στον χώρο της μόδας. Οι εραστές της μιας βραδιάς οσονούπω ερωτεύονται· λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο.
Λολό ο τρομερός
Η Ντελπί, που συνυπογράφει και το σενάριο, ξεκινάει από ένα παλιό μοτίβο της ερωτικής κομεντί: από τη σύγκρουση αρσενικού – θηλυκού, που πυροδοτείται από τον αληθινό έρωτα για να σβήσει λίγο μετά από τον ίδιο. Ο ρομαντικός «χωριάτης», που λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους, θα μπει εύκολα στην καρδιά της εκλεπτυσμένης Παριζιάνας και στη συνέχεια θα σπρώξει τον γιο της (που δεν λέει να γίνει άντρας, παρότι πάτησε τα είκοσι) από το κέντρο προς στο περιθώριο της ζωή της.
Σεναριακά, κάπως έτσι μετατοπίζεται το κέντρο βάρους της ταινίας από τη ρομαντική κομεντί της μέσης ηλικίας προς τη μαύρη κωμωδία ή και το θρίλερ. Ο Λολό, ο γιος της Βιολέτ, παρά την ευγένεια και την άνεσή του απέναντι στον αφελή Ζαν-Ρενέ (τον Ζέι Αρ, όπως τον αποκαλεί) δεν θα τον αφήσει σε ησυχία. Η Ντελπί περιγράφει τα καμώματά του δημιουργώντας το πορτρέτο ενός σατανά με αγγελικό πρόσωπο.
Ο Λολό, φέρελπις ζωγράφος, που ποντάρει και στις δημόσιες σχέσεις της μητέρας του, σκαρφίζεται απίθανα πράγματα για να καταστρέψει τον «αντίζηλό» του, που ήρθε ουρανοκατέβατος για να του κλέψει τη μαμά. Κάπως έτσι αρχίζει να παίρνει τα πάνω της η ταινία, μετά ένα μακρόσυρτο ξεκίνημα όπου η Ντελπί πλατειάζει αδικαιολόγητα σε ασήμαντες μικροκαταστάσεις.
Σχηματικά, το «Οιδιπόδειο α λα γαλλικά» βρίσκεται στον αντίποδα του περυσινού δραματικού «Mommy» του Ξαβιέ Ντολάν, μιας ιστορίας ενηλικίωσης στα όρια του παροξυσμού, που περνούσε από τις συμπληγάδες του οιδιπόδειου και της σεξουαλικής ταυτότητας.
Το βαρόμετρο της εβδομάδας
Το «Truman», του Σεσκ Γκάι, συγκινητικό δράμα χαμηλών τόνων, διαδραματίζεται στη σύγχρονη Μαδρίτη. Ο Τόμας, που ζει με την οικογένειά του στον Καναδά, έρχεται για λίγες ημέρες στην πόλη όπου μεγάλωσε για να δει τον παλιό του φίλο, Χούλιαν, ο οποίος μόλις αποφάσισε πως είναι μάταιο, στη δική του περίπτωση, να συνεχίσει να πολεμά τον καρκίνο. Οι δύο άντρες ακροβατούν πάνω από θραύσματα της παλιάς τους φιλίας. Ο Χούλιαν, Αργεντίνος ηθοποιός του θεάτρου, έχει να διευθετήσει μια σημαντική λεπτομέρεια πριν από το μοιραίο: να βρει κατάλληλο άνθρωπο για να του εμπιστευτεί τον μοναδικό πιστό του φίλο, τον Τρούμαν, τον σκύλο του. Με τον Ρικάρντο Ντάριν και τον Χαβιέ Καμάρα (φωτ.)
Το «Με απόκρυψη», του Ντάνι Ντε Λα Τόρε, είναι η δεύτερη ισπανική ταινία που έκανε πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα στους αθηναϊκούς κινηματογράφους. Πρόκειται για νευρώδες θρίλερ, που κόβει την ανάσα, με βασικό ήρωα έναν διεφθαρμένο τραπεζίτη που οδηγεί το παγιδευμένο με βόμβα πολυτελές αυτοκίνητό του στους δρόμους της πόλης του· στο πίσω κάθισμα του οχήματος βρίσκονται ο γιος του και η κόρη του. Ενας άγνωστος, που του ζητάει χρήματα, τον καθοδηγεί μέσω κινητού τηλεφώνου. Η ιστορία είναι σχηματική και αδιάφορη. Η σκηνοθεσία του Νε Λα Τόρε, όμως, κινείται σαν εκκρεμές ανάμεσα στο σχετικά πρόσφατο «Σε λάθος χρόνο» και στο παλιότερο «Speed». Πρωταγωνιστεί ο Λουίς Τοσάρ.
Το «Warcraft: η σύγκρουση δύο κόσμων» βασίζεται στο ομότιτλο βιντεογκέιμ, που έχει αποκτήσει εκατομμύρια φανατικούς παίκτες. Οι φυλές των πολεμόχαρων Ορκ (προϊστορικά πλάσματα, σαν Νεάντερταλ με δόντια αγριόχοιρου) εγκαταλείπουν άρον άρον τον κόσμο τους, που καταρρέει, περνώντας την πύλη-σύνορο που τους φέρνει στον κόσμο των ανθρώπων, στο ειρηνικό βασίλειο του Αζεροθ. Σχηματικά, φανταστείτε μια σαρωτική πλημμύρα ειδικών εφέ να περνάει ανάμεσα στην «Εποχή των παγετώνων» και στον «Αρχοντα των δαχτυλιδιών». Η φίλοι του βιντεογκέιμ πιθανότατα θα ενθουσιαστούν, οι υπόλοιποι θα πλήξουν αφόρητα. Η σκηνοθεσία είναι του Ντάνκαν Τζόουνς.