Ολοένα και πληθαίνουν οι… Μάρκο Πόλο του ποδοσφαίρου, που ανακαλύπτουν την Κίνα και τα πλούτη της και μαγεύονται από αυτά.
Τα εκατοντάδες εκατομμύρια γουάν που ρίχνουν οι κινεζικοί σύλλογοι στην παγκόσμια μεταγραφική αγορά του ποδοσφαίρου μπορεί να λειτουργούν πληθωριστικά σε μια εποχή που μόνο για υπερβολές δεν προσφέρεται, αλλά παίζουν κι έναν άλλο σημαντικό ρόλο: διαχωρίζουν την… ήρα από το στάρι μεταξύ των ταλαντούχων ποδοσφαιριστών, καθώς, όπως επισήμανε ο Γερμανός τεχνικός της Λίβερπουλ Γιούργκεν Κλοπ προ ημερών, όσοι λατρεύουν το χρήμα σπεύδουν να το υπηρετήσουν στα κινεζικά γήπεδα, ενώ οι πραγματικά φιλόδοξοι παραμένουν στην Ευρώπη.
Η κινεζική κυβέρνηση, που ελέγχει πάντα την κινεζική οικονομία παρά την ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, έχει ανοιχτά υποστηρίξει την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου και ευνοεί την εκροή συναλλάγματος για την ενίσχυση του εγχώριου αθλήματος. Η κινεζική αγορά είναι απέραντη και το χρήμα των συλλόγων εκεί φαντάζει αστείρευτο. Για το Πεκίνο κάθε μεγάλο διεθνές όνομα ποδοσφαιριστή που προστίθεται στα ρόστερ της κινεζικής λίγκας αποτελεί διαφήμιση για τη χώρα.
Τις τελευταίες ημέρες τα ρεπορτάζ για μετακινήσεις, όπως αυτές του Οσκαρ από την Τσέλσι και του Αξελ Βίτσελ από τη Ζενίτ, προς κινεζικούς συλλόγους κυριαρχούν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Ηδη δεκάδες ποδοσφαιριστές, πριν συμπληρώσουν την «κρίσιμη» ηλικία των 31 ετών, έχουν επιλέξει να αφήσουν τους ευρωπαϊκούς συλλόγους τους και να μεταγραφούν στο κινεζικό πρωτάθλημα, όπου είναι αλήθεια ότι δεν χρειάζεται και μεγάλη προσπάθεια για να είναι κανείς ήρωας και να δει οκταψήφια νούμερα στον τραπεζικό του λογαριασμό.
«Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει κάποιον να φύγει για την Κίνα; Εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω», είπε ο κ. Κλοπ, σχολιάζοντας τη μετακίνηση του Βραζιλιάνου Οσκαρ έναντι 60 εκατομμυρίων ευρώ στη Σαγκάη SIPG. «Προς το παρόν δεν είναι ένα από τα πρωταθλήματα που θα ήθελε να αγωνίζεται κανείς. Ο μόνος τρόπος για να φέρει κανείς παίκτες εκεί είναι το χρήμα», είπε ο γνωστός για την παρρησία του τεχνικός της Λίβερπουλ.
Αυτή προφανώς είναι η προτεραιότητα παικτών όπως οι Τζάκσον Μαρτίνες, Εσεκίελ Λαβέτσι, Ζερβίνιο, Ραμίρες, Γκρατσιάνο Πελέ και άλλων που τους τελευταίους μήνες επέλεξαν να… κάνουν τον Κινέζο, αδιαφορώντας για την αίγλη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου μπροστά στον πακτωλό των γουάν.
Η όρεξη των Κινέζων έχει ανοίξει για μεγάλα πράγματα, ωστόσο οι πραγματικά φιλόδοξοι ποδοσφαιριστές παραμένουν στην Ευρώπη, όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο, που σύμφωνα με πληροφορίες απέρριψε προσφάτως προσφορά-ρεκόρ 300 εκατ. από κινεζικό σύλλογο που δεν κατονομάστηκε. Προ ημερών κυκλοφόρησε και η είδηση για άλλη τεράστια προσφορά ύψους 150 εκατ. ευρώ στην Μπορούσια Ντόρτμουντ από την ομάδα που απέκτησε τον Οσκαρ αλλά και τον Χουλκ (Σαγκάη SIPG) για το μεγάλο αστέρι των Βεστφαλών, τον Πιερ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ, ενώ είναι γνωστό ότι και ο Μάρκους Μπεργκ του Παναθηναϊκού έχει γίνει αντικείμενο πόθου για τους Κινέζους.
Ευτυχώς όμως για όσους βρισκόμαστε από την από εδώ πλευρά των Ιμαλαΐων, οι Ρονάλντο, Ομπαμεγιάνγκ και Μπεργκ της Ευρώπης δεν σκοπεύουν να… μάθουν κινέζικα –προς το παρόν τουλάχιστον– αφού η φιλοδοξία τους τούς κρατάει στους ευρωπαϊκούς τους συλλόγους.
Αλλωστε μετά τη μετακίνηση στην Κίνα, τι; Πώς επιστρέφει κανείς στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο; Είναι δύσκολη μια τέτοια ανάκαμψη, όπως έδειξε και το παράδειγμα του Νικολά Ανελκά, που έφυγε… τρέχοντας από την Κίνα.
Ομως ο πραγματικά ποιοτικός παίκτης δεν θα χαθεί, και αν το θέλει, θα επιστρέψει. Υπάρχει εδώ η περίπτωση του Ντιντιέ Ντρογκμπά, που, έχοντας μόλις κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ με την Τσέλσι το 2012, επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στην Κίνα (στη Σαγκάη Σενχουά). Ωστόσο επέστρεψε γρήγορα στην Ευρώπη (Γκαλατασαράι), φόρεσε ξανά τα μπλε της Τσέλσι και τερματίζει ευδοκίμως την καριέρα του στην αμερικανική λίγκα MLS με τη Μόντρεαλ Ιμπακτ.