Από την Καλιφόρνια και τη Νέα Υόρκη μέχρι τις Βρυξέλλες και την Αθήνα, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι δυσκολεύονται να «χωνέψουν» ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Ακόμη και πριν από την ορκωμοσία και τα πρώτα δείγματα γραφής του στον Λευκό Οίκο, πολλοί εκτιμούσαν ότι δεν θα «κλείσει» την τετραετία, προβλέποντας ότι θα τον αμφισβητήσει το Κογκρέσο πολύ πριν από τις επόμενες εκλογές.
Η αντιπολίτευση ήδη έχει σηκώσει τη σημαία της αντίστασης. Ενθαρρυμένοι από τις αντιδράσεις και τις διαδηλώσεις εναντίον του προέδρου Τραμπ και των αποφάσεών του, οι Δημοκρατικοί σκληραίνουν τη στάση τους στο Κογκρέσο. Χωρίς ακόμη να τη γνωρίζουν, είχαν διαμηνύσει ότι θα αντιταχθούν στην επιλογή του νέου προέδρου για το Ανώτατο Δικαστήριο.
Ο προκάτοχός του, Μπαράκ Ομπάμα, επίσης παρενέβη, ενθαρρύνοντας τους πολίτες να διαμαρτυρηθούν εναντίον των προεδρικών εκτελεστικών διαταγμάτων που «παγώνουν» την είσοδο στις ΗΠΑ προσφύγων από τη Συρία και πολιτών άλλων έξι χωρών. Οπως μάλιστα διέρρεε το περιβάλλον του, αναγκάστηκε να τοποθετηθεί διότι το θέμα άπτεται αξιών και νομικών δικαιωμάτων, παρά το γεγονός ότι θα προτιμούσε να δώσει περισσότερο χρόνο στον νέο πρόεδρο.
Μετά τα τελευταία αμφιλεγόμενα εκτελεστικά διατάγματα του προέδρου Τραμπ, οι Δημοκρατικοί φαίνεται να εγκαταλείπουν τη διάθεση να διευκολύνουν την κυβέρνησή του. Χθες αποφάσισαν να απόσχουν από την ψηφοφορία για την έγκριση των υπουργών Οικονομικών και Υγείας, καθυστερώντας τη με κωλυσιεργίες που στη χειρότερη περίπτωση θα πρέπει να ξεπεραστούν με απευθείας προεδρικό διορισμό, παρακάμπτοντας τη Γερουσία. Αυτή η λύση, όμως, θα καθυστερήσει, είναι προσωρινή, ενώ αναμένεται να προκαλέσει και νέα πολιτική ένταση, πιθανώς δε και δικαστικές μάχες. Ολα δείχνουν ότι θα συνεχιστεί η δυσλειτουργία στην Ουάσιγκτον, με σκληρές κομματικές μάχες σε όλα τα μέτωπα.
Και αυτό, την ώρα που για πρώτη φορά ύστερα από οκτώ χρόνια οι Ρεπουμπλικανοί βρίσκονται στον Λευκό Οίκο. Παρά το γεγονός ότι ο νέος πρόεδρος δεν προέρχεται από το κόμμα, μέχρι στιγμής τον υποστηρίζουν αναγνωρίζοντας ότι ο κ. Τραμπ ήταν αυτός που τους έδωσε τη νίκη στις εκλογές, ενώ δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν την εκλογική του βάση αντιτασσόμενοι στις επιλογές του – οι οποίες όπως υπενθυμίζει συνεχώς ο Λευκός Οίκος ήταν προεκλογικές του δεσμεύσεις.
Καθώς ελέγχουν και τα δύο σώματα του Κογκρέσου, οι Ρεπουμπλικανοί έχουν μια σπάνια ευκαιρία να προωθήσουν την πολιτική τους χωρίς να χρειάζεται να συμβιβαστούν ή να «κολλήσουν» στην αντίδραση των Δημοκρατικών. Αυτό, βέβαια, δεν αποκλείει κωλυσιεργίες, που δηλητηριάζουν το κλίμα στο Κογκρέσο και προκαλούν τον νέο πρόεδρο. Ούτε όμως καθησυχάζει τη συνείδηση όσων διαφωνούν σιωπηρά με τις αποφάσεις του.
Οπως γράφει στους New York Times ο Ντέιβιντ Μπρουκς, πολλοί Ρεπουμπλικανοί έχουν κάνει μία συμφωνία με τον διάβολο. Αν και δεν εμπιστεύονται ούτε θαυμάζουν τον κ. Τραμπ, ελπίζουν ότι θα τους βοηθήσει να περάσουν τη νομοθεσία που θέλουν στο Κογκρέσο. Μήπως όμως το τίμημα είναι πολύ υψηλό και, όπως στον Φάουστ, θα τους κοστίσει την ψυχή τους, διερωτάται ο ίδιος.
Σε κάθε περίπτωση, αν δεν συνεργαστεί με το Κογκρέσο, ο πρόεδρος Τραμπ θα δει σύντομα τα όρια της εξουσίας του. Και το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει τότε. Οπως εκτιμά ο πρώην αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπους, Ελιοτ Κόεν, στο περιοδικό Atlantic, «ακριβώς επειδή το πρόβλημα είναι ταμπεραμέντου και χαρακτήρα, η κατάσταση δεν θα γίνει καλύτερη… Θα τελειώσει καταστροφικά, με σοβαρές εσωτερικές διαμαρτυρίες και βία, κατάρρευση διεθνών οικονομικών σχέσεων και σημαντικών συμμαχιών, ακόμη και με έναν ή περισσότερους νέους πολέμους». Με βάση αυτή την ανάλυση, ο κ. Κόεν γράφει ότι δεν θα ξαφνιαστεί εάν η προεδρία Τραμπ λήξει άδοξα, όχι σε τέσσερα ή οκτώ χρόνια αλλά νωρίτερα. Το σίγουρο είναι ότι αν του δόθηκε ποτέ περίοδος χάριτος ως νέου προέδρου, αυτή έχει ήδη λήξει…