Το δύσκολο παιχνίδι του γάμου…

Το δύσκολο παιχνίδι του γάμου…

6' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αυτή την εβδομάδα ανεβαίνει στο θέατρο Tempus Verum η παράσταση «Πνεύμονες» του Ντάνκαν Μακ Μίλαν, που έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές όπου έχει παιχθεί, με θέμα, τι άλλο; Το ζευγάρι. Παράλληλα, κυκλοφορεί το βιβλίο «Χορεύουμε» (εκδ. Αρμός) της Λίλας Καραδήμα, ψυχολόγου και ψυχοθεραπεύτριας, ειδικής στη θεραπεία ζεύγους. Μέσα από την πρόσκληση σε έναν δυαδικό σωματικό χορό, η ψυχοθεραπεύτρια καταθέτει με ώριμο και προσιτό στο ευρύ κοινό τρόπο την εμπειρία της για την παθολογία, τις δυσκολίες αλλά και τις ομορφιές του γάμου.

Ζητήσαμε από τη Λίλα Καραδήμα αλλά και από την ηθοποιό Βάσω Καβαλιεράτου, πρωταγωνίστρια της παράστασης, να μας μεταφέρουν όσα ξέρουν, νιώθουν, βιώνουν γι’ αυτό το δύσκολο παιχνίδι επιβίωσης που λέγεται γάμος.

Λίλα Καραδήμα, ψυχοθεραπεύτρια, «Ο γάμος είναι ένας ζωντανός οργανισμός»

Σκοπός του βιβλίου: Ενας βασικός λόγος που με έκανε να γράψω ένα τέτοιο βιβλίο είναι για να κατανοήσει περισσότερος κόσμος ότι ο γάμος προκύπτει από επιλογή ασυνείδητων τάσεων. Τάσεων που μας επηρεάζουν λόγω του παρελθόντος μας και συνήθως θέλουμε να αποφύγουμε. Αν δύο άνθρωποι το συνειδητοποιήσουν αυτό, έχουν τη δυνατότητα όχι να χωρίσουν, αλλά να ξαναγνωριστούν. Εχει τη δυνατότητα ο καθένας ξεχωριστά να μάθει τον άλλον σε βάθος, καταρρίπτοντας ενδεχομένως φαντασιώσεις, και αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο και πραγματικό. Για αυτό και το βιβλίο έχει υλικό ενός ζευγαριού που όντως αντιμετώπιζε προβλήματα και τελικά βοηθήθηκε.

Στον γάμο βλέπουμε τον χειρότερο εαυτό μας: Γιατί όσο μεγαλύτερη εγγύτητα βιώνουμε, τόσο αναβιώνει η δυσκολία της οικειότητας που είχαμε ως παιδιά. Και η πιο κοντινή σχέση είναι η σχέση του γάμου. Είναι αυτό που λέει και ο Γιωσαφάτ για τον γάμο, ότι πατάς ένα κουμπί και παλινδρομείς στην παιδική σου ηλικία. Αυτό το βλέπεις και στους τσακωμούς. Πολλές φορές λέω στα ζευγάρια: «Αφού παίζετε στην ίδια ομάδα, γιατί κάνετε σαν αντίπαλοι;». Βγαίνει μια επιθετικότητα που αναρωτιούνται και οι δύο από πού πηγάζει.

Συνηθέστερα προβλήματα: Είναι μεγάλος κλυδωνισμός για ένα ζευγάρι από τη δυαδικότητα να πάει στην οικογένεια. Ενα άλλο πρόβλημα είναι η οικονομική κρίση. Ενα επίσης μεγάλο πρόβλημα είναι ο αποχωρισμός των παιδιών. Πέρα από την ύπαρξη ενός τρίτου προσώπου, που και αυτό είναι σύνηθες. Κάτω, όμως, από αυτά, το ζήτημα είναι να δούμε και τις εσωτερικές μας συγκρούσεις, που μας εμποδίζουν να βιώσουμε μια ήρεμη συνθήκη, και αυτές είναι ασυνείδητες.

Ερωτας στον γάμο: Ο έρωτας έχει μια εξιδανίκευση. Και συνήθως παύει να υφίσταται στον γάμο. Δεν πρέπει αυτό να χαλάσει τον γάμο. Πρέπει να γίνει αντικείμενο επεξεργασίας και να υπάρξει ωριμότητα. Ακριβώς επειδή είμαστε ζωντανοί άνθρωποι και νιώθουμε, αυτή η ζύμωση η εσωτερική δεν σταματάει ή δεν θα έπρεπε να σταματάει ποτέ. Εννοείται ότι είναι ανθρώπινο να ξαναερωτευθεί κάποιος. Πρέπει όμως να μην το κουκουλώσει μέσα του και να του δοθεί η ευκαιρία να επεξεργαστεί μερικά σημαντικά ζητήματα για εκείνον. Αυτό αφορά και τον σύντροφο. Πρέπει να αντέχουμε να σκεφτόμαστε για ποιον λόγο προέκυψε τώρα σε εμάς ή στον σύντροφό μας, ακόμη και αν πονάει. Και το πιο δύσκολο είναι να καταφέρουμε να ξαναερωτευθούμε τον ίδιο άνθρωπο.

Ενας γάμος καλύπτει τα πάντα: Οχι βέβαια. Είναι σαν να λέμε ότι υπάρχει ιδανική μαμά. Αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ενδεχομένως να χρειάζονται βαθιές σχέσεις και με άλλους ανθρώπους, απλώς αυτό απαιτεί μεγάλη ωριμότητα. Να μπορείς να διαχειριστείς συναισθήματα πέρα από τη δυαδικότητα. Αλλωστε, δεν είμαστε μονογαμικοί. Οι περισσότεροι όμως δεν αντέχουν γιατί αναβιώνουν πάλι παιδικά συναισθήματα και κλυδωνίζεται η ασφάλειά τους, τους μπερδεύει και τους διαλύει. Οποιος όμως το έχει καταφέρει είναι μεγάλος πλούτος, φαντάζει σαν ιδανικό.

Πολλών ειδών γάμοι. Χωρίς παιδιά, χωρίς σεξ κ.ά.:  Φυσικά. Για να μην υπάρξει όμως παθολογία σε καθεμιά από τις περιπτώσεις, πρέπει να υπάρχει συνειδητοποίηση για το είδος του γάμου που έχουμε και τα όριά του.

Γάμος που πάει μόνος του: Πολλοί άνθρωποι το έχουν ανάγκη αυτό. Αλλά δυστυχώς στην πράξη έρχονται απογοητεύσεις. Το ζήτημα είναι να αντέχεις τη ματαίωση και την απογοήτευση. Η σχέση είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Θέλει συνέχεια φροντίδα και πότισμα. Κάθε περίοδος φέρνει και μια κρίση. Ολα αυτά θα βγουν μέσα στη σχέση. Για αυτό πρέπει στοιχειωδώς να υπάρχει ειλικρίνεια, ώστε να φέρνει ο καθένας μέσα τον αυθεντικό εαυτό του. Θέλει μεγάλα κότσια να παραδεχθεί κάποιος ότι βάλτωσε η σχέση ή ότι επιθυμεί κάτι άλλο. Αλλά συχνά πρέπει να ειπωθεί. Για αυτό οι περισσότεροι δεν ζουν μια αληθινή ή βαθιά σχέση.

​​Το βιβλίο της Λίλας Καραδήμα με τίτλο «Χορεύουμε» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.

Θέλει χρόνο, αλλά και δουλειά

Βάσω Καβαλιεράτου, ηθοποιός. «Ενα παιδί φέρνει κρίση αλλά και δύναμη»

Πνεύμονες, μια ιστορία ενός γάμου: Πνεύμονας είναι η αναπνοή και η ζωή, παράγεται εκεί το οξυγόνο. Σε όλο το έργο η λέξη ανάσα είναι παντού. Το ζευγάρι περνάει από σαράντα κύματα και σε όλες τις φάσεις ο ένας προτρέπει τον άλλο να παίρνει ανάσες. Επίσης, ο συγγραφέας του έργου έχει μιαν ιδιαίτερη ευαισθητοποίηση σε σχέση με τον πλανήτη. Η ηρωίδα άλλωστε είναι βιολόγος. Ολα γυρίζουν γύρω από τη ζωή.

Η κρίση όταν έρχεται μια νέα ζωή στον κόσμο: Το έργο ξεκινά με μια φράση, με μια τεράστια απορία: «Ενα παιδί;». ο ήρωας προτείνει στη γυναίκα του να κάνουν ένα παιδί κι εκείνη παθαίνει κρίση πανικού. Ξεκινά από εκεί μια τεράστια συζήτηση και από τις δύο πλευρές.

Βλέπουμε την αγωνία της σύγχρονης γυναίκας του τι θα περάσει στο σώμα της και πόσο θα αλλάξουν η ζωή της, η δουλειά της, η καθημερινότητά της. Το ξέρουμε πολύ καλά ότι οι γυναίκες τα περνάνε αυτά και δεν είναι πάντα έτοιμες ή πρόθυμες. Επίσης, είναι επιστήμονας, είναι καριερίστρια. Αυτό περιπλέκει τα πράγματα. Ο άνδρας, από την πλευρά του, το βιώνει αλλιώς. Προσπαθεί να είναι υποστηρικτικός, αλλά δεν ξέρει τελικά πώς να είναι, γιατί κανείς δεν ξέρει.

Αλλάζει το ζευγάρι μετά το παιδί: Αλλάζουν όλες οι ισορροπίες. Στην αρχή, ευτυχώς προνοεί η φύση και η μητέρα πρέπει για έναν ολόκληρο χρόνο να κάνει πλήρη στροφή προς το παιδί της και το παιδί προς τη μάνα, για να νιώσει μεγάλη ασφάλεια το παιδί και να πατήσει στα πόδια του, οπότε εκεί το ζευγάρι βιώνει έναν αποχωρισμό. Ο άνδρας όσο και να θέλει να το καταλάβει, συχνά νιώθει παραμελημένος. Χρειάζεται μεγάλη ωριμότητα να το αντιμετωπίσει αυτό ο άνδρας. Αν ξεπεράσουν το πρώτο βήμα, βρίσκουν πάλι τον τρόπο.

Ζευγάρια κουλ, που δεν βιώνουν κανέναν κλυδωνισμό: Αυτά τα ζευγάρια ή αυτές οι γυναίκες λένε ψέματα πρωτίστως στον εαυτό τους. Κάποιο κομμάτι στο παζλ θα τριφτεί και πονάει, αλλά είναι ζωή αυτό, και μάλλον το ωραίο της ζωής. Εάν δεν γίνει ένα κρακ και να το βρούμε πού ράγισε και να το δουλέψουμε, θα ήμασταν ένα χαμόγελο φορεμένο και μιαν υποκρισία. Το σημαντικό είναι η τριβή να μην είναι τόσο μεγάλη, που να μη διαλυθεί ο γάμος και κυρίως το παιδί. Γιατί πραγματικά σε αυτήν τη ζωή, κανείς ποτέ δεν ξέρει τι θα γίνει μετά.

Και το έργο χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος είναι χαλαρή η γραφή. Συζητούν με τις ώρες, φιλοσοφούν, έχουν απόψεις για όλα σχεδόν αλαζονικά και στο δεύτερο μέρος, όπου η πραγματική ζωή τούς έχει χτυπήσει την πόρτα, αρχίζει η γραφή και γίνεται τόσο γρήγορη όπως η ζωή. Μέχρι να σου συμβεί το συζητάς, μετά απλώς παλεύεις. Είναι πολύ συγκινητικό, πάντως, το πόση δύναμη μπορεί να σου δώσει ένα παιδί, μέσα στην κούραση και ενδεχομένως μέσα στην απελπισία, ιδίως των πρώτων μηνών της αϋπνίας και της αναζήτησης ισορροπιών.

Ανάσες για ένα ζευγάρι: Χρειάζεται χρόνο. Και για να περάσουμε τις μεταβάσεις, αλλά και για να βρούμε τις ανάγκες του εαυτού μας καθώς και τις ανάγκες του ζευγαριού. Ο γάμος άλλωστε είναι μια τρομερή σύμβαση, πρέπει να είμαστε πολύ αφελείς για να πιστεύουμε ότι ένας είναι ο άνθρωπος για εμάς. Αποφασίζεις ότι με αυτό τον άνθρωπο θα κάνεις οικογένεια ή θα χτίσεις κάτι στον χρόνο. Από την άλλη, αυτό δεν σημαίνει ότι πεθαίνει το κομμάτι που αναπνέεις και χωρίς αυτό. Οτι δεν σου αρέσουν άλλοι ή δεν αρέσεις σε άλλους. Και αυτό καμιά φορά είναι μεγάλη ανάσα. Το θέμα είναι να μπορείς να ωριμάσεις και να μην μπερδεύεσαι και να μη διαλύεις ό,τι με κόπο έχεις χτίσει. Δεν σημαίνει ότι επειδή γοητεύεσαι από κάποιον άλλο δεν έχει πετύχει ο γάμος σου. Μπορεί το ένα να μην έχει σχέση με το άλλο. Θέλει ωριμότητα και σκέψη.

​​Το έργο, όπου πρωταγωνιστεί η Βάσω  Καβαλιεράτου μαζί με τον Αποστόλη Τότσικα με τον τίτλο «Πνεύμονες», παίζεται από αυτή την εβδομάδα και για 20 παραστάσεις στο θέατρο Tempus Verum στο Γκάζι σε σκηνοθεσία Δημ. Λάλου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή