«Η Αιόλου καθαρή από tags, αφίσες και βρομιά», διαβάζαμε στην ιστοσελίδα δημοφιλούς free press και η χαρμόσυνη είδηση έκανε την Κυριακή το μεσημέρι τον γύρο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μεταδίδοντας τη θετική αύρα της πρωτοβουλίας του Δήμου Αθηναίων.
Χθες ήμουν έτοιμος να πάρω τους δρόμους για να δω από κοντά το κυριακάτικο θαύμα: έναν σημαντικό αθηναϊκό δρόμο, από τους πιο βεβαρημένους και «προβληματικούς» όσον αφορά κάθε είδους αυθαιρεσία, απαλλαγμένο έστω και για λίγες ημέρες από τη μάστιγα του γκράφιτι και του tagging. Με είχε ενθαρρύνει και η σχετική ανακοίνωση του δήμου που παιάνιζε στον ίδιο ρυθμό: «Η οδός Αιόλου, μια από τις ομορφότερες του κέντρου της Αθήνας, αλλά και τις πιο υποβαθμισμένες, θα αλλάξει πρόσωπο σε λίγο. Εδώ και λίγη ώρα, ξεκίνησε μια μεγάλη επιχείρηση για τη βελτίωση της εικόνας της και δεκάδες άνθρωποι έχουν αρχίσει μια συντονισμένη προσπάθεια να την ομορφύνουν».
Ευτυχώς με σταμάτησε ένας (λιγότερο αφελής) φίλος. «Πέρασα το πρωί. Μην σε ξεγελάει ο βομβαρδισμός με φωτογραφίες στο Facebook. Πρόκειται για λίγα μέτρα, δύο οικοδομικά τετράγωνα με το ζόρι, κι εκεί… “πιλοτικού” χαρακτήρα: κάποιες κολόνες καθαρισμένες δίπλα σε άλλες τρισάθλιες». Δηλαδή, πιλοτικό καθάρισμα στο πλαίσιο του προγράμματος πιλοτικής αναβάθμισης του εμπορικού τριγώνου; Ναι, κάπως έτσι.
Και να φανταστείτε ότι το εν λόγω πρόγραμμα είχε εξαγγελθεί από τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη τον Απρίλιο του 2015. Αφορά μια μάλλον μικροσκοπική φέτα του αστικού ιστού που περικλείεται από τις οδούς Πραξιτέλους, Λέκκα, Περικλέους – Αθηναΐδος και Αιόλου, φτάνοντας μέχρι και την Αθηνάς. Δύο, σχεδόν, χρόνια μετά δεν έχουμε δει να γίνεται απολύτως τίποτα.
Εγινε όμως η δράση στην Αιόλου, καθάρισαν μια χούφτα κολόνες και αν μιλούσαμε για τους atenistas ή για κάποια μη κυβερνητική οργάνωση, θα ήμουν πραγματικά ευχαριστημένος. Αλλά μιλάμε για τον πρώτο δήμο της χώρας, που ορισμένες φορές δείχνει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σαν ΜΚΟ. Ανάλογες δράσεις, εκπαιδευτικού χαρακτήρα, έχουν γίνει από τον δήμο και στην οδό Σταδίου («ζωντανεύοντας» βιτρίνες κλειστών καταστημάτων – τα ελάχιστα ίχνη τους, σήμερα, προκαλούν μόνο θλίψη) αλλά και στην οδό Πανεπιστημίου, πάλι με πρωτοβουλίες κατά του γκράφιτι και του tagging.
Αλλά από τον δήμο της πόλης σου (που είναι και η πρωτεύουσα της χώρας) δεν περιμένεις χαρούμενα πυροτεχνήματα, καταδικασμένα να σβήσουν στις οθόνες των smartphones.
Ο καθαρισμός της Αιόλου και της κάθε Αιόλου είναι αυτονόητο καθήκον της Υπηρεσίας Καθαριότητας και από αυτήν την άποψη θα περίμενα ένα συστηματικό πρόγραμμα με αυστηρό χρονοδιάγραμμα, χωρίς πολλά μπλα μπλα στα μέσα, που θα έδινε αποτελέσματα σε βάθος χρόνου. Και στο τέλος του προγράμματος μια μεγάλη γιορτή, γιατί όχι;
Γνωρίζουμε ότι οι προθέσεις είναι καλές και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο θα το περιμένουμε. Αλλά όχι το 2019.