Ιδιαιτέρως ενθουσιώδης εμφανίστηκε ο Ουόρεν Μπάφετ στην ετήσια γενική συνέλευση των μετόχων της Berkshire Hathaway, όπου ανέπτυξε διεξοδικά τα σχέδιά του. Μίλησε για την αναζήτηση του επόμενου στόχου εξαγοράς, για το πόσο πολλά υποσχόμενος είναι ο κλάδος της υψηλής τεχνολογίας όσον αφορά τις αποδόσεις των μετοχών του και πόσο πολύ άργησε να το αντιληφθεί, ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ο επόμενος διευθύνων σύμβουλος της Berkshire Hathaway, πόση ανάγκη υπάρχει να στηριχθεί η εργατική τάξη στην Αμερική και πόσο υπερκτιμημένοι είναι οι διαχειριστές των επενδυτικών κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου. Πάντως, αυτό που φαίνεται ότι τον απασχολεί περισσότερο είναι τα γεμάτα με 100 δισ. δολάρια ταμεία της Berkshire. «Ξέρετε, ούτε για εσάς ούτε για μένα είναι ό,τι καλύτερο να σωρεύονται τα χρήματά σας για μεγάλα χρονικά διαστήματα και να μένουν ανενεργά», δήλωσε ο 86χρονος δισεκατομμυριούχος, απευθυνόμενος στους μετόχους. «Οπότε τίθεται το ερώτημα αν είμαστε σε θέση να επενδύσουμε προς όφελός σας. Η επιτυχημένη ιστορία της Berkshire Hathaway, πάντως, δίνει την απάντηση. Προσωπικά, με εξιτάρει το γεγονός να χτυπήσει κάποια στιγμή το τηλέφωνό μου και να μου κάνουν νύξη για μία ενδιαφέρουσα εξαγορά». Με τις εξαγορές και τις συγχωνεύσεις που οργάνωσε ο κ. Μπάφετ και με τις αγορές μεριδίων από διάφορες βιομηχανίες, οικοδόμησε τα τελευταία 50 χρόνια την αυτοκρατορία του.
Οι απαρχές
H Βerkshire Hathaway αυτές τις πέντε δεκαετίες έχει, κατά μέσον όρο, ετήσια αύξηση 19,7% στη λογιστική της αξία και αυτό το καρπώνονται οι μέτοχοί της. Αυτό μπορεί να συγκριθεί με τον μέσο όρο αύξησης του δείκτη S&P 500 στο 9,8%. Η ιστορία της ως εταιρεία κλωστοϋφαντουργίας άρχισε το 1893. Ο Ουόρεν Μπάφετ την εντόπισε στις αρχές του 1960, όταν βρισκόταν σε παρακμή. Ανέλαβε τον έλεγχό της, αγοράζοντας σταδιακά τις μετοχές της και μετά συνέχισε να αποκτά μερίδια σε πολλές και διάφορες εταιρείες: ασφαλιστικές, μεταποιητικές, εταιρείες λιανεμπορίου, επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και σιδηροδρόμους. Βέβαια, η τελευταία απόπειρά του δεν απέδωσε. Με όχημα την Kraft Heinz, στην οποία είναι ο βασικός μέτοχος, προσέγγισε την Unilever για να την αποκτήσει, πλην όμως η προσφορά του απορρίφθηκε. «Πέρασε καιρός και δεν έχουμε συνάψει κάποια μεγάλη συμφωνία, η οποία θα μπορούσε να φθάσει και τα 150 δισ. δολάρια», δήλωσε ο μεγιστάνας. Η τελευταία μεγάλη επιχειρηματική κίνηση έγινε το 201, όταν η Berkshire Hathaway απέκτησε τους αμερικανικούς σιδηροδρόμους Burlington Northern Santa Fe και πλήρωσε σχεδόν 34 δισ. δολάρια. Επιπλέον, ο Ουόρεν Μπάφετ, ένας από τους πέντε πλουσιότερους ανθρώπους στον πλανήτη, δεν ξέχασε να αναφερθεί σε όσους αυτά τα δισεκατομμύρια ακούγονται σαν «όνειρο θερινής νυκτός». «Η κοινωνία χρειάζεται να κινητοποιηθεί περισσότερο και να στηρίξει όσους έχουν μείνει στο περιθώριο, εξαιτίας του καπιταλισμού», υπογράμμισε, υπαινισσόμενος ενδεχομένως και τα όσα ζάπλουτοι σαν κι αυτόν μπορούν να κάνουν μέσω των αγαθοεργιών – άλλωστε, είναι από τους πιο δραστήριους φιλανθρώπους στις ΗΠΑ.
Το λάθος
Οσο για τις μετοχές υψηλής τεχνολογίας, ο Ουόρεν Μπάφετ δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του. «Καθυστέρησα να τις αξιολογήσω και μετανιώνω που δεν αγόρασα μετοχές της Google – τότε σκεφτόμουν πως δεν είχα την τεχνογνωσία να αντιληφθώ το πώς λειτουργούν οι εταιρείες αυτές». Σήμερα, πάντως, αυξάνει την επένδυσή του στην Apple, αλλά περιορίζει το μερίδιό του στην ΙΒΜ – αποδείχθηκε, με το πέρασμα του χρόνου, ότι ήταν υπεραισιόδοξος όσον αφορά τις προοπτικές της εταιρείας, όταν προέβη στην εξαγορά μεριδίου της το 2011.
Το προφίλ του διαδόχου του
Για το ποιος θα τον διαδεχθεί, ο Ουόρεν Μπάφετ τηρεί σιγήν ιχθύος. Είπε ότι, ασφαλώς, θα πρέπει να έχει μεγάλη οικονομική επιφάνεια, ώστε να μπορεί αποδεχθεί την προβλεπόμενη χαμηλή αμοιβή για τις υπηρεσίες του στην εταιρεία. «Βέβαια, στο συνολικό πακέτο θα εμπεριέχονται και δικαιώματα προαίρεσης για την αγορά μετοχών, τα οποία θα αυξάνονται σε ετήσια βάση, εφόσον αυξάνονται τα κέρδη της Berkshire», τόνισε χαρακτηριστικά. «Πάντως, τα δικαιώματα θα εξασκούνται μετά τη συνταξιοδότηση των διευθυνόντων συμβούλων, δίνοντάς τους κίνητρο για να λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις σε βάθος χρόνου». Αναφερόμενος στους διαχειριστές επενδυτικών κεφαλαίων, ήταν ιδιαίτερα καυστικός. «Είναι προτιμότερο να πληρώνεις έναν υδραυλικό που προσφέρει χρήσιμες υπηρεσίες, παρά έναν διαχειριστή επενδύσεων», υπογράμμισε ο κ. Μπάφετ. «Ο τελευταίος φέρνει ελάχιστα κέρδη στους επενδυτές, ενώ πληρώνεται αδρά. Συστήνω, λοιπόν, στους μικροεπενδυτές να προτιμήσουν έναν χρηματιστηριακό δείκτη χαμηλού ρίσκου και εκεί να βάλουν τα χρήματά τους».