Eνα κοινό σημείο αναφοράς είχαν οι αγώνες που έδωσαν η Εθνική μπάσκετ, ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Και τα τρία αποτελέσματα ήταν απόρροια, κατά μεγάλο ποσοστό, της καθοδήγησης που είχαν οι παίκτες από τους προπονητές τους.
Ο Μίσσας κάπου θεώρησε πως μπορεί να βγάλει ένα παιχνίδι με μόνο 6-7, το πολύ, παίκτες. Και μάλιστα, ύστερα από ένα πολύ εξαντλητικό πρόγραμμα που είχε για να φτάσει στους «8». Αν ήταν έτσι, τότε δεν υπήρχε λόγος να έχει δώδεκα μαζί του. Κρίμα, γιατί αν δεν τους… έσκαγε τους αθλητές του, θα βρισκόταν τώρα στους «4».
Ο Χάσι πίστεψε πως σε κάθε… ζαριά θα φέρνει και εξάρες. Επρεπε να μελετήσει τα βίντεο των παλαιότερων αγώνων του Ολυμπιακού στο Tσάμπιονς Λιγκ. Πρώτα σώζεις την παρτίδα, και έπειτα, αν δεις πως μπορείς, την κερδίζεις. Ειδικά σε ένα παιχνίδι που ήταν «τελικός» σε ό,τι αφορά την τρίτη θέση του ομίλου. Πλέον, τους «ερυθρόλευκους» τους περιμένει Γολγοθάς και πιθανόν η ευρωπαϊκή πορεία να έχει αρνητικές επιπτώσεις και στο πρωτάθλημα.
Ο Χιμένεθ, σε αντίθεση με του δύο συναδέλφους του, συνέχισε με τον ίδιο τρόπο που πήρε και την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα. Και απέναντι στη γνωστή για τις αδυναμίες της Ριέκα, δεν ρίσκαρε. Και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Δεν υπερτίμησε τις δυνατότητες των παικτών του και πήρε από αυτούς αυτό που μπορούν να δώσουν. Ο δρόμος της πρόκρισης είναι πλέον ανοικτός για τον «Δικέφαλο». Αρκεί να μη συμμεριστούν, προπονητής και ποδοσφαιριστές, τον υπέρτατο ενθουσιασμό, όχι των οπαδών τους, αλλά του αθλητικού Τύπου…