«Εάν με εκλέξουν οι πολίτες, ο κ. Μητσοτάκης δεν θα πάρει από εμάς ψήφο εμπιστοσύνης. Αν δεν είναι αυτοδύναμος, ας κυβερνήσει ως κυβέρνηση μειοψηφίας».
Το tweet του υποψηφίου για την ηγεσία του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς Γιάννη Ραγκούση την περασμένη Πέμπτη προκάλεσε εντύπωση για την ένταση της διατύπωσης. Δύο ημέρες αργότερα, ακολούθησε η συνέντευξη του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη και συνυποψηφίου του Γ. Ραγκούση στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Η δήλωσή του ότι «δεν δημιουργούμε τη “συμμαχία των προθύμων” του κ. Τσίπρα ή του κ. Μητσοτάκη» ενίσχυσε την αίσθηση ότι βρισκόμαστε μόνο στην αρχή ενός άτυπου αγώνα «αντιδεξιάς» ρητορικής ανάμεσα στους δέκα υποψηφίους.
Το πιο «φιλελεύθερο» ακροατήριο της Κεντροαριστεράς αισθάνεται «περίεργα» με παρόμοιες δηλώσεις, γιατί τα τελευταία χρόνια ο βασικός πολιτικός αντίπαλος του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ έπαψε να είναι η Νέα Δημοκρατία. Χρειάστηκαν λίγα χρόνια κρίσης και 30 μήνες διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ για να θολώσουν οι παλιές διαχωριστικές γραμμές και να αναδειχθεί ο κάποτε ακίνδυνος και περιθωριακός Αλέξης Τσίπρας ως το «απόλυτο κακό» των πιο αφοσιωμένων οπαδών του «σημιτικού» ΠΑΣΟΚ.
Ομως, οι δηλώσεις τόσο του κ. Ραγκούση όσο και του κ. Καμίνη κινούνται πολιτικά στη σωστή κατεύθυνση. Η χώρα δεν έχει ανάγκη από ένα ακόμα φιλελεύθερο κεντρώο κόμμα. Θεωρητικά, οι εκλογές για τον νέο φορέα πραγματοποιούνται για να καλυφθεί το εμφανές κενό ανάμεσα στους σημερινούς πρωταγωνιστές του νέου δικομματισμού. Αν όλη η φασαρία γίνεται για να έχουμε τον Νοέμβριο τον αυτονόητο, μελλοντικό κυβερνητικό συνεταίρο του Κυριάκου Μητσοτάκη, πραγματικά δεν υπάρχει κανένας λόγος να μπει τόσος κόσμος στον κόπο.
Ούτως ή άλλως, όσοι γοητεύονται από τη φιλελεύθερη ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας θα την ψηφίσουν απευθείας· πόσο μάλλον σε συνθήκες σχετικής πόλωσης. Στην πραγματικότητα, ένας κεντροαριστερός «Κυριάκος» θα είναι χρήσιμος μόνο στον Αλέξη Τσίπρα.
Αυτό το γνωρίζουν και οι δέκα υποψήφιοι ηγέτες του νέου φορέα, επομένως ετοιμαστείτε για έναν οξύ αντιδεξιό μαραθώνιο που θα σας θυμίσει παλιές, «καλές» εποχές. Και τι περίεργο: είναι ο μόνος αντιδεξιός μαραθώνιος που θα απολαύσει και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.