Σίγουρα το φετινό πρωτάθλημα δείχνει να είναι το πιο ενδιαφέρον των τελευταίων ετών. Φυσικά, όχι επειδή η διαιτησία, σύμφωνα με τα λεγόμενα των… αντικειμενικών παίζει 50-50. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, ούτε θα συμβεί ποτέ στη χώρα μας. Απλώς, κατά περιόδους αλλάζουν οι ισορροπίες.
Η αιτία ότι υπάρχουν αποτελέσματα που προκαλούν αίσθηση, πρέπει να αναζητηθεί στην «επανάσταση» που ξεκίνησαν οι αποκαλούμενοι «μικροί». Και αυτή οφείλεται στο ότι έκλεισε η οικονομική ψαλίδα με τους «μεγάλους». Οχι, δεν αύξησαν τον προϋπολογισμό τους οι πρώτοι. Οι δεύτεροι τον περιόρισαν. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
Ετσι, όσο κι αν κατά την περίοδο των μεταγραφών η επικοινωνιακή πολιτική προσπάθησε να πείσει πως οι «μεγάλοι», απέκτησαν παικταράδες, αποδεικνύεται, σε κάθε αγωνιστική, πως αυτή πουλούσε φύκια για μεταξωτές κορδέλες στους φανατικούς οπαδούς. Αποτέλεσμα, να έχουμε τις εκπλήξεις αυτές που αποτελούν το αλατοπίπερο σε κάθε πρωτάθλημα.
Εκείνο που πλέον είναι απαραίτητο, για να γίνει ακόμα πιο ανταγωνιστικός ο φετινός μαραθώνιος, είναι να το πιστέψουν οι «μικροί». Να μη φοβούνται τις φανέλες των «μεγάλων».
Βεβαίως, αυτό που συνέβη έχει ρίξει κατά πολύ την ποιότητα. Θα ήταν πολύ καλύτερο αντί να μικρύνουν οι μεγάλοι, να μεγαλώνουν οι μικροί. Κάτι τέτοιο, όμως, ειδικά στην οικονομική κατάσταση που βρίσκονται η χώρα και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, φαντάζει ουτοπία.
Γι’ αυτό ας αρκεστούμε προς το παρόν, σ’ αυτή την αλλαγή, που τουλάχιστον δεν θεωρείται κανείς σίγουρος νικητής, πριν ο διαιτητής σφυρίξει τη λήξη του παιχνιδιού.