Αλλοθι απραξίας

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​Μια δολοφονία από μόνη της μπορεί να δημιουργεί αποτροπιασμό, αλλά δεν δημιουργεί κλίμα ανασφάλειας στον πληθυσμό. Αλλά μια δολοφονία, συν κάποιες απαγωγές, συν φασιστοειδή που δέρνουν μετανάστες στον Ασπρόπυργο, συν ομάδες που μπουκάρουν σε υπουργεία και πρεσβείες, συν συμμορίες που ακυρώνουν πλειστηριασμούς εκατομμυρίων, συν καθημερινές μάχες στα Εξάρχεια, συν ο τραυματισμός ενός ατόμου με ειδικές ανάγκες στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο από επίθεση χουλιγκάνων, συν οι επιθέσεις εναντίον καθηγητών, συν αδέσποτες σφαίρες στα κεφάλια μαθητών, συν συμβόλαια θανάτου στο Περιστέρι(!), συν…, συν…, συν…, είναι ένας συνδυασμός φαινομένων που πρέπει να μας ανησυχήσει. Κυρίως εκείνους που δεν ανησυχούν για τίποτε και δυόμισι χρόνια πολιτεύονται με το «έλα μωρέ, τώρα…». Βεβαίως η Ελλάδα απέχει πολύ από το να γίνει Κολομβία. Βρίσκεται όμως σε καλό δρόμο. Στο κάτω κάτω της γραφής η Κολομβία δεν έγινε Κολομβία σε μια νύχτα. Υπήρξαν πρόδρομα φαινόμενα, για τα οποία η πολιτική τάξη αδιαφόρησε, η αστυνομία με άνωθεν ή μη εντολές έκανε τα στραβά μάτια, οι δικαστές φοβήθηκαν ή «λαδώθηκαν» για να μην καταδικάσουν τους παρανομούντες. Ετσι σιγά σιγά ο καρκίνος εξαπλώθηκε και τώρα υπάρχουν συμμορίες που σκοτώνονται στους δρόμους.

Η αριστερή απάντηση στην κρίση ανασφάλειας που δέρνει την ελληνική κοινωνία είναι η γνωστή. «Η Ελλάδα είναι πλήρως ασφαλής χώρα», δήλωσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Μπάρκας. Δεν ρωτά τους συντρόφους του πόσο ασφαλές είναι να κυκλοφορεί κάποιος στα Εξάρχεια; Δεν θα του συνιστούσαμε να πάει δηλώνοντας την ιδιότητά του, διότι θα φύγει κακήν κακώς, όπως έφυγε –ύστερα από επίθεση που δέχθηκε σε μπαρ της περιοχής– ο κ. Παναγιώτης Σκουρλέτης. Μια κεντρική γειτονιά της Αθήνας έχει γίνει ιδιότυπο γκέτο όπου ομάδες άτυπης πολιτοφυλακής δίνουν ελευθέρας να πηγαίνει κάποιος. Το είχε ζήσει ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης όταν επισκέφθηκε με τη σύζυγό του γνωστό εστιατόριο της περιοχής και μια ομάδα νεαρών τον περικύκλωσε, με έναν να τον προειδοποιεί και μάλιστα on camera: «Δεν φταις εσύ, αλλά καλά κάνουμε και σε κράζουμε. Είσαι πολιτικός και δεν σε πιστεύουμε… Δεν θέλω να μιλήσεις καθόλου. Να φύγεις τώρα. Δεν θα ξανακατεβείς στα Εξάρχεια…» (2.5.2015).

Το βασικό πρόβλημα αυτής της αριστερής –τρομάρα μας!– στάσης είναι ότι αποτελεί ένα άλλοθι απραξίας εκείνων που είναι επιφορτισμένοι να κάνουν μια δουλειά, δηλαδή τη διατήρηση της τάξης και το δικαίωμα κάθε πολίτη να κυκλοφορεί ελεύθερος. Οσο για τον κ. Κώστα Γαβρόγλου, πρέπει να διευκρινίσει περί ρωμαλέου «φοιτητικού κινήματος» που θα προστατεύει Ατομα με Ειδικές Ανάγκες να μιλούν στα πανεπιστήμια. Τι πρέπει να κάνει –αν υπήρχε– η ΕΦΕΕ; Να αστυνομεύει με στειλιάρια τα ΑΕΙ για να μην ασχημονούν τα τάγματα εφόδου;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή