Οι Αθηναίοι μιλούν για την πόλη τους

Οι Αθηναίοι μιλούν για την πόλη τους

7' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τις πόλεις τις κατοικούν άνθρωποι. Πόσο κλισέ σάς ακούγεται αυτό; Υπάρχει, όμως, μια μικρή ρωγμή στη βεβαρημένη καθημερινότητα, από την οποία ξεφεύγει αυτή η αλήθεια: ότι οι πόλεις είναι –πέρα και πάνω απ’ όλα– η συμπεριφορά των κατοίκων τους, ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τον μικρο- και τον μεγάκοσμό τους, η ανοχή και οι αντοχές τους, η φιλοξενία και ο σνομπισμός τους, η προσπάθεια και η παραίτησή τους. Η Αθήνα επίσης κατοικείται από ανθρώπους με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά. Είναι άνθρωποι που (προσπαθούν να) έχουν μια κανονική καθημερινότητα σε μια πόλη που δεν είναι κανονική.

Ψηφιδωτό χωρίς πλαίσιο

Βασίλισσα των αντιφάσεων, αρχόντισσα του «όπως λάχει», η ελληνική πρωτεύουσα είναι ένα υπέροχο ψηφιδωτό, αλλά δίχως κορνίζα, δίχως πλαίσιο. Υπάρχουν, όμως, κι εκείνοι που, με τον δικό τους τρόπο, επιμένουν σε γειτονιές της πρωτεύουσας που άλλοτε ευνοούν την κανονικότητα και άλλοτε όχι, ενώ έχουν τη δυνατότητα – κι αυτό διαρκώς τους εξοργίζει και συχνά τους απελπίζει. Δεν είναι, βέβαια, Ρομπέν των αστικών Δασών ούτε κάποιος άλλος σούπερ ήρωας· απλώς επιμένουν, και γίνονται όλο και περισσότεροι. Εμείς προσπαθήσαμε να βρούμε ορισμένους από αυτούς, ζητώντας τους να μας περιγράψουν μια τυπική εβδομάδα στη γειτονιά τους.

Ξεκινάμε από τις καταφανώς «δύσκολες» γειτονιές: Αγιος Παντελεήμονας Αχαρνών, Εξάρχεια, Ψυρρή, Πεδίον του Αρεως. Η Ζίνα, ο Αλέξανδρος, η Γεωργία και η Μοίρα είναι κάτοικοι αυτής της πόλης. Και τους δίνουμε χώρο να μιλήσουν για τη δική τους κανονικότητα – χωρίς… ρεπορτάζ, δίχως ατζέντα.

Ζίνα Μοδινού / Αγιος Παντελεήμονας Αχαρνών

Ο ήχος της ανεμελιάς που νοσταλγώ

Οι Αθηναίοι μιλούν για την πόλη τους-1

«Οταν βγήκα το πρωί, είδα πως έλειπαν όλα τα καπάκια από τους κάδους απορριμμάτων».

Δευτέρα: Τη νύχτα άκουγα χρατς χρουτς και χτύπους. «Δεν είναι τίποτα», είπα μέσα μου. Οταν βγήκα το πρωί, είδα πως έλειπαν όλα τα καπάκια από τους κάδους απορριμμάτων. Θυμήθηκα το 2015, όπου χιλιάδες περαστικοί μετανάστες έκοβαν τα καπάκια και τα έκαναν κρεβάτια. Αλλά τώρα;

Τρίτη: Το μεσημέρι συνάντησα παρέες παιδιών που μόλις είχαν σχολάσει. Γελούσαν, σπρώχνονταν, τα μεγαλύτερα μπορεί και να φλέρταραν. Μου αρέσουν οι φωνές των παιδιών. Κλισέ; Μάλλον ο ήχος της ανεμελιάς που νοσταλγώ…

Τετάρτη: Ανήκω στη φυλή «σκυλάνθρωποι». Χαιρετιόμαστε εγκάρδια, αν και δεν γνωρίζουμε τίποτα ο ένας για τον άλλον. Γνωρίζουμε, όμως, τα πάντα ο καθένας για τον σκύλο του άλλου! Βγαίνω το βράδυ, που έχει ησυχία. Πάντα μου άρεσε να περπατάω στους νυχτερινούς δρόμους. Συχνά συναντάμε τη Λάρα, το όμορφο και ντροπαλό Μαστίφ. Οποτε συναντιόμαστε, παίζει σαν κουτάβι.

Πέμπτη: Το βράδυ, αργά, γυρίζοντας στο σπίτι είδα έναν άνθρωπο πεσμένο στο πεζοδρόμιο, δίπλα στον σκουπιδοτενεκέ. Δεν είχε τις αισθήσεις του και ίσα που ανέπνεε. Κάλεσα ασθενοφόρο, στο μεταξύ όμως ήλθε το απορριμματοφόρο του δήμου και οι υπάλληλοι τον ανασήκωσαν, τον τράνταξαν, του φώναξαν και συνήλθε. Απομακρύνθηκε βρίζοντας. Ουσίες… Καθόλου σπάνιες εικόνες.

Παρασκευή: H πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα ήταν ανέκαθεν τόπος συνάντησης και αναψυχής. Τα πιτσιρίκια παίζουν ποδόσφαιρο και οι μεγάλοι σκάκι, τάβλι και ντόμινο σε αυτοσχέδια τραπέζια. Οι παρατηρητές σχολιάζουν μεγαλόφωνα.

Σάββατο: Ποδήλατα παντού, σήμερα ήταν δεμένα δύο μαζί έξω από την πόρτα μου. Μικροί και μεγάλοι κυκλοφορούν με ποδήλατο, ορισμένοι με σκέιτμπορντ ή πατίνια. Βοηθάει το επίπεδο έδαφος. Ποδηλατόδρομοι; Τι είναι αυτό;

Κυριακή: O Αγιος Παντελεήμονας τις Κυριακές και γιορτές γεμίζει πιστούς που παρακολουθούν τη λειτουργία με θαυμαστή κατάνυξη. Δεν το πίστευα, μέχρι να το δω. Πέρα από κάτι σκηνές σε ταινίες, δεν είχα δει ποτέ να κάνουν μετάνοιες. Νέοι άνθρωποι προσεύχονταν γονατιστοί και ακουμπούσαν το μέτωπό τους στα κρύα πλακάκια.

Αλέξανδρος Κεφαλάς / Εξάρχεια

Τι χρώμα θα έχει το αυριανό γκράφιτι;

Οι Αθηναίοι μιλούν για την πόλη τους-2

«Το πάρτι ξεκινάει νωρίς στο πάρκο της Τοσίτσα κάθε Παρασκευή».

Δευτέρα: Οι νεραντζιές αναθαρρούν παρά τα ληγμένα χημικά που δέχονται κάθε τρεις και λίγο. Η τζαμαρία της εισόδου έχει να επιδείξει νέο απόκτημα σήμερα. Πορτοκαλί και δυσανάγνωστο. Δύσκολο χρώμα το πορτοκαλί.

Τρίτη: Πρέπει να πάω ταχυδρομείο. Το υποκατάστημα της Ζαΐμη έχει από καιρό κλείσει. Θα περπατήσω αναγκαστικά μέχρι εκείνο της Πατησίων. Δίλημμα: να κόψω από Μαυρομματαίων, συναντώντας τις συναλλαγές των τοξικομανών, ή να πέσω στον συνωστισμό των αυτοσχέδιων πάγκων του παρεμπορίου έξω από την ΑΣΟΕΕ;

Τετάρτη: Η τζαμαρία καθάρισε. Εβαλε ένα χεράκι κι ο γιος της κυρίας από το συνεργείο που μας καθαρίζει. Λάμπει στον ήλιο σαν το ιβουάρ νεοκλασικό της γωνίας στη Ναυάρχου Νοταρά, πάλλευκο σχεδόν, φαντάζει σαν τη μύγα μες στο γάλα. Αυτό ακόμα αντιστέκεται. Αναρωτιέμαι τι χρώμα θα έχει το αυριανό γκράφιτι.

Πέμπτη: Ξέμεινα από μετρητά και έχει νυχτώσει. Στα γύρω τραπεζικά υποκαταστήματα τα ΑΤΜ έχουν κατεβασμένα τα ρολά από νωρίς. Πρέπει να πάω στον πλησιέστερο σταθμό μετρό. Θα αποφύγω την πλατεία. Γυρνώντας, μην ξεχάσω να αγοράσω καινούργιες ωτοασπίδες. Η Τσαμαδού δεν κοιμάται τις Πέμπτες.

Παρασκευή: Ο κόσμος διασκεδάζει χαλαρός στον πεζόδρομο της Κωλέττη. Δεν μας ενοχλεί μια ομάδα κουκουλοφόρων που κραδαίνει ξύλα. Περνάει ανάμεσά μας με φυσικότητα. Οι μουσικές από τα μπαράκια δεν καλύπτουν τις εκρήξεις των μολότοφ που ξεκινούν λίγο αργότερα. Το πάρτι ξεκινάει νωρίς στην Τοσίτσα κάθε Παρασκευή.

Σάββατο: Η Καλλιδρομίου, από το πρωί, πολύχρωμη, γεμάτη μυρωδιές κι αρώματα, μια πολύβουη κυψέλη η λαϊκή μας. Ο κάδος απέναντι από την πολυκατοικία εξαφανίστηκε και πάλι. Η Βαλτετσίου το βράδυ σφύζει από ζωή, νεανικό παλμό, γέλια, χαρά. Μερικά βήματα πιο κάτω, αλλαγή σκηνικού. Η Ερεσού και ο πεζόδρομος της Μεθώνης φωτίζονται ισχνά.

Κυριακή: Ηλιόλουστο πρωινό. Στο Πεδίον του Αρεως ένα ποτιστικό ποτίζει ένα… παγκάκι. Από τον Αγιο Χαράλαμπο ακούγονται ψαλμωδίες. Το Πάσχα έρχεται, στήνεται η πανήγυρις. Κιόσκια τρυπούν αδιάφορα το ακριβό μάρμαρο. Εξω από το Green Park συννεφιά…

Γεωργία Αγγελοπούλου / Ψυρρή

Αγιοι Ανάργυροι, κάντε το θαύμα σας

Οι Αθηναίοι μιλούν για την πόλη τους-3

«Ολη η γειτονιά μας βανδαλισμένη. Ασχήμια. Θυμός».

Δευτέρα: Ο Σπύρος πήγε τον Αλέξανδρο στο σχολείο με το ποδήλατο. Μακάρι να είχαμε ποδηλατόδρομο… Εγώ ήμουν όλη μέρα στο γραφείο. Στις 18.30 είχαμε συγκέντρωση κατοίκων της Αριστοφάνους. Σκέφτονται να βάλουν ιδιωτική φύλαξη, να διώχνει χρήστες και εμπόρους.

Τρίτη: Στις 17.30 βρεθήκαμε στα «Παναθήναια», τον σύλλογο της γειτονιάς μας. Κανονίζουμε μια δράση καθαρισμού στη Μιαούλη. Η απογοήτευση, διάχυτη. Δεν έχουμε κάδους. Τα σκουπίδια σέρνονται στα πεζοδρόμια. Βγάζουμε φωτογραφίες και τις στέλνουμε στον δήμο. Μάταια…

Τετάρτη: Επισκέπτομαι το νέο κόσμημα της γειτονιάς μας, το καινούργιο Επαγγελματικό Λύκειο, Διπύλου και Ασωμάτων, στο ιστορικό 9ο Γυμνάσιο, που σαράντα χρόνια περιμέναμε να ανοίξει. Ο Δήμος Αθηναίων τα κατάφερε και πάλι έμεινε το ιστορικό κέντρο χωρίς γυμνάσιο.

Πέμπτη: Παρατηρώ ότι τα τζάμια του πρώτου ορόφου του κτιρίου μας είναι καταβαμμένα. Σπιθαμή άβαφη. Ολη η γειτονιά μας βανδαλισμένη. Ασχήμια. Θυμός. Στα «Παναθήναια», επαναφέραμε το θέμα της παιδικής χαράς στην πλατεία Κουμουνδούρου. «Η γειτονιά μας έχει παιδιά». Αυτό πρέπει να είναι το σύνθημά μας.

Παρασκευή: Πρωί, η πιο ωραία ώρα στου Ψυρρή. Δεν έχουν ακόμη απλώσει τα τραπεζοκαθίσματα, δεν ακούγεται μουσική στη διαπασών. Αγιοί μου Ανάργυροι, κάντε το θαύμα σας, λέω, αύριο να μην κάνουν πάρτι στο «Εμπρός», μπας και κοιμηθούμε…

Σάββατο: Κάθε ένα-δυο Σάββατα στο «Εμπρός» οργανώνουν πάρτι μέχρι το πρωί. Ολος ο δρόμος, γήπεδο. Σείεται όλη η γειτονιά από τη μουσική. Πόσες φορές τούς εξήγησα… Αδικος κόπος. Βάλαμε υπέρδιπλα παράθυρα και συχνά φεύγουμε το Σαββατοκύριακο. Ο Αλέξανδρος βγήκε με το ποδήλατο στην πλατεία. Λέω συνεχώς στους καταστηματάρχες να αφήνουν ελεύθερο χώρο.

Κυριακή: Το αδιαχώρητο στην πλατεία μας. Τα τραπεζοκαθίσματα φτάνουν ώς την είσοδο της εκκλησίας. Σκέφτομαι με τρόμο το καλοκαίρι. Πώς να ανοίξεις παράθυρα; Ολα τα σκεπάζει ο θόρυβος.

Μοίρα Γαβριελάτου / Πεδίον του Αρεως

Τι κάνει εδώ ο Φώτης Κόντογλου;

Οι Αθηναίοι μιλούν για την πόλη τους-4

«Οι δύο παιδικές χαρές, πνιγμένες μέσα στο πράσινο, παραμένουν κλειστές».

Δευτέρα: Ο σχολικός περίπατος δεν θα γίνει στο πάρκο, αλλά στην πλατεία Πρωτομαγιάς. Οι δάσκαλοι διστάζουν να πάνε τα παιδιά στο Πεδίον του Αρεως.

Τρίτη: Η καθιερωμένη βόλτα με τον σκύλο έφερε πάλι στο προσκήνιο την ανάγκη για τη δημιουργία ανάλογου χώρου. Χρόνια τώρα τα σκυλιά και οι ιδιοκτήτες δίνουν καθημερινή παρουσία στο πάρκο. Η περιφέρεια έχει κατ’ επανάληψιν υποσχεθεί να φτιάξει περιφραγμένο χώρο για να αφήνουμε ελεύθερα τα σκυλιά. Κανένα φως…

Τετάρτη: Ο ήλιος σήμερα είναι εκτυφλωτικός και οι κατάλευκες μαρμάρινες προτομές των ηρώων του ’21 αντανακλούν το φως. Το ταφικό μνημείο του Υψηλάντη, που κείται μπροστά στο παρεκκλήσι των Ταξιαρχών, θωρεί τους περίεργους επισκέπτες που πλένονται σε ένα από τα τρία βρυσάκια. Εχει μετατραπεί σε ντους για χρήστες και αστέγους του πάρκου.

Πέμπτη: Σουρουπώνει και διασχίζω την Αλεξάνδρας. Στις 19.00 οι πόρτες του πάρκου θα κλείσουν. Δυστυχώς. Το αποφάσισε η περιφέρεια, χωρίς να το συζητήσει με κανέναν. Κοιτώντας από τα κάγκελα, διακρίνονται κάποια λίγα φώτα που ακόμα λειτουργούν. Θλιβερή η εικόνα.

Παρασκευή: Διασχίζω το πάρκο για να πάω στην εφορία. Το αίσθημα ασφάλειας έχει κάπως ενισχυθεί. Ομως τώρα που έρχονται οι Χαιρετισμοί, πώς θα νιώθω ασφαλής για να πάω στους Ταξιάρχες; Χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά. 

Σάββατο: Οι δύο παιδικές χαρές, πνιγμένες μέσα στο πράσινο, παραμένουν κλειστές. Τα παιδιά διαμαρτύρονται, θέλουν να παίξουν, σκαρφαλώνουν τα κάγκελα, οι γονείς φωνάζουν, μετά λυγίζουν, τρυπώνουν όλοι σαν τους κλέφτες στις παιδικές χαρές. 

Κυριακή: Στον Αγιο Χαράλαμπο σήμερα για την πρωινή λειτουρ-γία. Μπαίνοντας στον ναό, δεν μπορείς παρά να νιώσεις την κατανυκτική ατμόσφαιρα. Ισως σε αυτό συμβάλλουν οι τοιχογραφημένες δεσποτικές εικόνες του κτιστού τέμπλου με τις οποίες είναι φιλοτεχνημένος ο ναός διά χει-ρός Κόντογλου. Αναρωτιέται κανείς: πώς βρέθηκε, άραγε, ο Φώτης Κόντογλου στο Πεδίον του Αρεως;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή