Αυτομαστίγωμα διά πάσαν νόσον

Αυτομαστίγωμα διά πάσαν νόσον

1' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αν υπάρχει μια βεβαιότητα στoυς αβέβαιους καιρούς που ζούμε είναι η αντανακλαστική αντίδραση κάθε φορά που η ελληνική ζωή συνταράσσεται από ένα τόσο θλιβερό γεγονός όσο ο προπηλακισμός του δημάρχου Θεσσαλονίκης. «Πόσο φρικτός λαός που είμαστε!». «Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλες αυτές οι αθλιότητες σε μια πολιτισμένη χώρα της Ευρώπης!». «Θα γίνουμε ποτέ άνθρωποι;». Και πάει λέγοντας.

Δεν βγάζω τον εαυτό μου από τη συγκεκριμένη κατηγορία. Μόλις το Σάββατο το βράδυ, την ίδια ώρα με τα τεκταινόμενα στη Θεσσαλονίκη, μουρμούριζα εκνευρισμένος ότι «δεν θα γίνουμε χώρα ποτέ» όντας ακινητοποιημένος με το αυτοκίνητό μου σε μια ασφυκτικά μποτιλιαρισμένη λεωφόρο Συγγρού.

Οταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα, ο πιο εύκολος δρόμος είναι οι γενικεύσεις. Για παράδειγμα, να εστιάσεις στους 10-15 χουλιγκάνους που έχουν πάρει από πίσω έναν 76χρονο και θέλουν να τον δουν αιμόφυρτο στον περίβολο του Λευκού Πύργου. Kαι να αγνοήσεις, την ίδια στιγμή, την πυγμή, την αξιοπρέπεια και την αυταπάρνηση της γυναίκας που στέκεται δίπλα στον Γιάννη Μπουτάρη σε όλη τη διαδρομή του τρόμου και τον προστατεύει από τα χειρότερα. Για την ιστορία, πρόκειται για την πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Θεσσαλονίκης Καλυψώ Γούλα.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Ελληνες και οι τραμπούκοι, Ελληνίδα και η γενναία γυναίκα που στάθηκε στο πλευρό του δημάρχου. Κι όμως: η επωδός της κριτικής πολλών προοδευτικών πολιτών είναι «ξεσκονίστε τα διαβατήρια» και «πώς να συνυπάρξουμε μ’ όλους αυτούς;».

Οι ίδιες απλουστεύσεις ακούστηκαν και για την ίδια τη Θεσσαλονίκη, λες και οι αντίστοιχες επιθέσεις στον Κωστή Χατζηδάκη ή στον Γιώργο Κουμουτσάκο δεν είχαν λάβει χώρα στο κέντρο της Αθήνας.

Την ώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες (η ισχυρότερη χώρα στον πλανήτη) θρηνεί άλλους δέκα νεκρούς εφήβους ύστερα από ακόμα μία αδιανόητη επίθεση σε σχολείο, την ώρα που η Ιταλία (η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης) ετοιμάζεται να ορκίσει την πιο λαϊκιστική κυβέρνηση της ιστορίας της, οφείλουμε να είμαστε περισσότερο επιεικείς με τους εαυτούς μας. Οχι γιατί πρέπει να κλείσουμε τα μάτια στο πρόβλημα, αλλά γιατί ακριβώς οι γενικεύσεις δεν θα μας βοηθήσουν ποτέ να το λύσουμε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή