Οι περίοδοι προετοιμασίας των ομάδων ήταν, παλαιότερα, αυτές κατά τις οποίες μπορούσαν οι οπαδοί να κάνουν όνειρα, πως η νέα χρονιά θα ήταν πολύ καλύτερη από τις προηγούμενες. Μάλιστα, είχε καθιερωθεί και η φράση «πρωταθλητές Αυγούστου» καθώς τα ΜΜΕ αναδείκνυαν, χωρίς φειδώ, σε… υπερποδοσφαιριστές όλες τις νέες μεταγραφές των συλλόγων.
Και φυσικά, όταν ακόμα δεν υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη των φιλικών από το εξωτερικό, οι ανταποκρίσεις παρουσίαζαν τις ομάδες κατά τι υποδεέστερες από Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Πλέον, όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Η πραγματικότητα, ειδικά εφέτος, προσγείωσε τους πάντες και έχουν καταλάβει πως από εδώ και στο εξής θα λέμε… κάθε πέρυσι και καλύτερα.
Οι παίκτες που αποκτήθηκαν, όσο κι αν η επικοινωνιακή πολιτική των ΠΑΕ θέλει να τους «αναβαθμίσει», δείχνουν πολύ κατώτεροι των προηγουμένων ετών. Μπορεί βέβαια οι πάντες να κρίνονται πάνω στο χόρτο, αλλά και το ιστορικό τους, και τα πρώτα δείγματα γραφής, δεν υπόσχονται κάτι διαφορετικό.
Το γεγονός δεν προκαλεί έκπληξη. Ηταν αναμενόμενο οι ΠΑΕ να σφίξουν ακόμα περισσότερο τα λουριά και να περιορίσουν τις δαπάνες τους. Οταν αρκετές δεν έχουν ακόμα τηλεοπτική στέγη, άρα και εξασφαλισμένα τα προς το ζην, πώς να κάνουν μεταγραφές.
Ομως ακόμα κι αυτές που πήραν τα ευρωπαϊκά εισιτήρια, καμία δεν αισθάνεται σίγουρη πως θα μπορέσει να προχωρήσει στους ομίλους με τα εγγυημένα λεφτά. Ενα άνοιγμα του προϋπολογισμού θα ήταν καταστροφικό, σε περίπτωση αποκλεισμού από την προκριματική φάση.
Επομένως, πρέπει όλοι να προετοιμαστούμε για ένα πρωτάθλημα ακόμα πιο υποτονικό σε θέαμα. Γεγονός που σημαίνει, λιγότερο ενδιαφέρον από τον κόσμο και μείωση ακόμα περισσότερο της προσέλευσης στις εξέδρες. Η πιθανότητα να είναι ανταγωνιστικό στην κορυφή, επαφίεται, στο ότι «όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε».