Μια γραμμή μετρό προς τιμήν της βασίλισσας Ελισάβετ
ΛΟΝΔΙΝΟ
Μια γραμμή μετρό μήκους 118 χιλιομέτρων που θα ξεκινά από το Ρέντινγκ και το αεροδρόμιο Χίθροου στα δυτικά, θα διατρέχει το κεντρικό Λονδίνο και θα καταλήγει στο Σένφιλντ και στο Αμπι Γουντ στα ανατολικά. Και μια εντυπωσιακή… αριθμητική: 42 χιλιόμετρα νέων τούνελ, 10 νέοι σταθμοί, άλλοι 30 ανακαινισμένοι, υπερσύγχρονοι συρμοί μήκους 200 μέτρων έκαστος (όσο δύο γήπεδα ποδοσφαίρου) που θα μεταφέρουν μέχρι ένα εκατ. επιβάτες ημερησίως.
Η Elizabeth Line, όπως ονομάστηκε προς τιμήν της βασίλισσας Ελισάβετ, η πρώτη γραμμή μετρό που θα εγκαινιαστεί στη βρετανική πρωτεύουσα έπειτα από 40 χρόνια (η Jubilee, που άρχισε να λειτουργεί το 1979, είναι μέχρι στιγμής η πιο καινούργια), δεν θα αποσυμφορήσει μόνο το ήδη υπάρχον δίκτυο, σε μια μητρόπολη που γιγαντώνεται ημέρα με την ημέρα – οι κάτοικοι του Λονδίνου ανέρχονται σήμερα σε 8,6 εκατ. και αναμένεται να έχουν φθάσει τα 10 μέχρι το 2030. Θα έχει και πολλά παράπλευρα οφέλη, όπως οι 55.000 θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει και η «ανάσα» που θα δώσει στις περιοχές από τις οποίες θα περάσει· εκεί η αξία των ακινήτων υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί τουλάχιστον κατά 30%.
Το έργο έχει ήδη ολοκληρωθεί κατά 93%. Οι πρώτες δοκιμαστικές διαδρομές θα γίνουν τον Δεκέμβριο και τα λαμπρά εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις αρχές του 2019. Ωστόσο, μολονότι οι Βρετανοί αισθάνονται υπερήφανοι που το μεγαλύτερο εργοτάξιο της Ευρώπης βρίσκεται στη χώρα τους, δεν λείπουν και οι φωνές δυσαρέσκειας. Από τη μια, για το κόστος της Elizabeth Line, που έχει ήδη «ξεφύγει» κατά 600 εκατ. στερλίνες (15,4 δισ. έναντι αρχικού προϋπολογισμού 14,8 δισ.), αλλά και για την αισθητική των καινούργιων σταθμών. «Oι χώροι είναι μονότονοι, σχεδόν αποστειρωμένοι και οι επιβάτες θα αντικρίζουν μια… μπεζ θολούρα», έγραψε ο Guardian. Για «αρχιτεκτονική ανοστιά» έκανε λόγο ο Economist. Μια πιο πεζή, ίσως, αλλά και ουσιαστική παρατήρηση έκανε η Daily Mail: ότι οι εβδομήντα συρμοί που έχουν παραγγελθεί στην εταιρεία Bombardier και θα στοιχίσουν 1 δισ. στερλίνες, θα διαθέτουν Wi-Fi αλλά και όχι τουαλέτες… Η διοίκηση της Crossrail (αναδόχου του έργου) απάντησε ότι η νέα γραμμή θα αναβαθμιστεί αισθητικά με την αρωγή δέκα σημαντικών καλλιτεχνών. Για το πρακτικό μέρος, ουδέν σχόλιον…
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Ιστορίες γυναικών
Τη ζωή των γυναικών στο Ιράν μέσα από τον φακό της Αμερικανίδας φωτορεπόρτερ Ράντι Γκούντμαν παρουσιάζει η έκθεση «Iran: Women Only», που φιλοξενείται μέχρι τις 23 Σεπτεμβρίου στο Bronx Museum of the Arts. H πρώτη δημοσιογραφική αποστολή της φωτογράφου στην Τεχεράνη, το 1979, διήρκεσε 444 μέρες!
Ακολούθησαν δεκάδες από τότε. «Κι όμως, σαράντα χρόνια και χιλιάδες φωτογραφίες μετά, το Ιράν παραμένει για μένα αίνιγμα», ομολογεί η ίδια.
ΠΑΡΙΣΙ
Ραντεβού με την Trix
Eχει ύψος 4 μέτρα, μήκος 12,5, ζύγιζε 8 τόνους και παραμένει γοητευτική, παρά τα 67 εκατομμύρια χρόνια που βαραίνουν τη… ράχη της. Η Trix, θηλυκός τυραννόσαυρος Ρεξ, υποδέχεται τους επισκέπτες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού (μέχρι τις 4/11), σε αίθουσα ειδικά διαμορφωμένη ώστε να χωρέσει τον σκελετό της, που βρέθηκε στη Μοντάνα τον ΗΠΑ και για την ανασύνθεση του οποίου δεκάδες επιστήμονες εργάστηκαν άοκνα.
ΜΑΔΡΙΤΗ
Οταν η μνήμη εμπνέει
To σημαντικό έργο της Μπεατρίς Γκονζάλες συστήνει στο κοινό το Εθνικό Μουσείο Τέχνης «Βασίλισσα Σοφία» της Μαδρίτης. Η έκθεση, η οποία σήμερα θα κατεβάσει αυλαία, για να μεταφερθεί σε λίγες εβδομάδες στο KW του Βερολίνου, εστιάζει στον τρόπο που η 80χρονη Κολομβιανή ζωγράφος εμπνέεται από τη μνήμη – όχι ως νοσταλγία, αλλά ως τρόπο ανάγνωσης του σήμερα με οδηγό το χθες. «Γιατί η τέχνη έχει τον τρόπο να συνδέει αυτά που η Ιστορία δεν μπορεί», όπως λέει συχνά η ίδια.
ΜΟΣΧΑ
Η ζωή μετά το… ποδόσφαιρο
Πίνακες και γλυπτά από τη δεκαετία του 1930 μέχρι τις ημέρες μας, εμπνευσμένα από δεκάδες αθλήματα, εκτός από τον «βασιλιά» των σπορ, το ποδόσφαιρο. Αυτό είναι το κόνσεπτ της έκθεσης που παρουσιάζει μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου η Πινακοθήκη Τρετιακόφ της Μόσχας, η οποία διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες συλλογές έργων ρωσικής τέχνης στον κόσμο. Ο τίτλος, προφανής: «Not only football».
ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Το φαινόμενο Polaroid
Ενα «κλικ» και σε λίγα δευτερόλεπτα η χαρακτηριστική φωτογραφία με το λευκό πλαίσιο ήταν στα χέρια μας. Η γοητεία της σύλληψης του αυθόρμητου και η ταχύτητα της εκτύπωσης έκαναν τη μηχανή Polaroid δημοφιλή. Πολλοί καλλιτέχνες –από τον Ρίτσαρντ Χάμιλτον και τον Αντι Γουόρχολ μέχρι τον Ντέιβιντ Χόκνεϊ και τον Ερβιν Βουρμ– τη χρησιμοποίησαν ως εκφραστικό μέσο. Τις δημιουργικές αναζητήσεις τους καταγράφει η έκθεση «The Polaroid Project» της βερολινέζικης γκαλερί C/O (μέχρι τις 23 Σεπτεμβρίου).