Η συγκίνηση πρέπει να έπαιξε ένα ρόλο. Πάντα σε παρόμοιες περιστάσεις, η συγκίνηση… Αλλά ας μη σπεύδω σε εξηγήσεις, προτού καν σας δώσω το γεγονός. Ο αξιότιμος κύριος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, υπό το κράτος προφανούς συγκινήσεως, κατά την κοπή της πίτας της Προεδρικής Φρουράς είπε το εξής αξιομνημόνευτο: «Το 2018 υπήρξε ένας σημαντικός σταθμός για την Προεδρική Φρουρά. Γυρίσατε σχεδόν όλο τον κόσμο. Και κάθε επίσκεψή σας, σε κάθε γωνιά του κόσμου, ήταν μια λάμψη από Ελλάδα. Λάμψη Ιστορίας, λάμψη Πολιτισμού…».
Επειδή ο Πρόεδρος αναφέρει την Ιστορία, χρήσιμο είναι να θυμίσω σε όσους γνωρίζουν λίγο την κυρία, ότι η φουστανέλα υιοθετήθηκε ως μόδα από τους γιους των προεστών της Πελοποννήσου, που συνωστίζονταν στην αυλή του Βελή Πασά, τον οποίον και έγλειφαν αρειμανίως, επειδή ήταν διοικητής της Πελοποννήσου και γιος του παντοδύναμου τότε Αλή Πασά. Η φουστανέλα είναι, με άλλα λόγια, αλβανική. Και η λάμψη, όπως την αντιλαμβάνεται ο Πρόεδρος, την οποία εκπέμπει είναι της ιδέας ότι συμβολίζει τη νίκη των αυτοχθόνων στον αγώνα για τη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Τη νίκη, δηλαδή, Πελοποννησίων και Ρουμελιωτών με πολιτική παιδεία αποκτηθείσα παρά τω Αλή Πασά. Αλλά πόσοι είναι στην Ελλάδα από όσους μιλούν για Ιστορία που γνωρίζουν την κυρία; Πολύ λίγοι, οπότε μικρό και το κακό της λυρικής αναφοράς του Προέδρου στη λάμψη της φουστανέλας.
Οσον αφορά το εξωτερικό, δεδομένου ότι ο Πρόεδρος υπενόησε ρητώς κάποια διεθνή τουρνέ της Προεδρικής Φρουράς («γυρίσατε σχεδόν όλο τον κόσμο» κ.λπ.), τολμώ να πω εκ πείρας, επειδή κάθε μέρα, επί πολλά χρόνια, συναντούσα στον δρόμο μου τους τουρίστες που κοιτούσαν τους τσολιάδες και τους παρατηρούσα, ότι η συχνότερη αντίδραση στο θέαμα στιβαρών και μεγαλόσωμων ανδρών ντυμένων με πλισέ μίνι φούστα, καλσόν και το γελοιωδέστερο είδος υποδήματος, το τσαρούχι, είναι η αμηχανία, την οποία συνήθως διαδέχεται ένα αίσθημα ξαφνικής ευθυμίας. Αν οι τουρίστες δεν εκδηλώνουν έντονα την αντίδρασή τους στο γελοίο θέαμα είναι από σεβασμό και φόβο (μην προσβάλλουν κανένα εθνικό σύμβολο και μπλέξουν…), αλλά κι επειδή είναι ήδη προετοιμασμένοι για το σοκ, γι’ αυτό και καταφέρνουν να το ελέγχουν.
Για όσους δυσκολεύονται να το καταλάβουν αυτό, βοηθάει αν σκεφθούν τη δική μας αντίδραση, των Ελλήνων, στο θέαμα των Σκωτσέζων με τις παραδοσιακές φούστες που ονομάζουν «κιλτ». Χαμογελάμε αυθόρμητα – με το νόημα που δίνει ο καθένας στο χαμόγελο αυτό. Εμείς που την ίδια ώρα αποδεχόμαστε τη φουστανέλα και μάλιστα σε ύψος μίνι! Διερωτώμαι γιατί. Μήπως γελάμε με τους Σκώτους, επειδή εκείνοι δεν φορούν καλσόν και φαίνονται τα αξύριστα πόδια τους;
Αλλά καλύτερα να αφήσω εδώ αυτό το θέμα, διότι τίθενται καυτά ερωτήματα και ανοίγονται επικίνδυνα θέματα, τα οποία ίσως βάζουν ιδέες στους κυβερνώντες. Ας πούμε, γιατί δηλαδή σώνει και καλά πρέπει οι τσολιάδες μας να φοράνε καλσόν; Και μάλιστα τέτοιας αθλίας ποιότητας και με τις θερμοκρασίες που πιάνει η Αθήνα το καλοκαίρι! Να καταργηθεί το καλσόν για τις δύσκολες εποχές του χρόνου. Εστω, αλλά η τριχοφυΐα των ποδιών; Σιγά το θέμα! Να εισαχθεί υποχρεωτικώς το ξύρισμα των ποδιών, η χαλάουα ή ακόμη και η ριζική αποτρίχωση με λέιζερ. Και, εν πάση περιπτώσει, με τα πόδια έτσι περιποιημένα μπορούν να βάλουν καλσόν, αλλά οπωσδήποτε κάτι ανώτερο σε ποιότητα. Τα καταστήματα της Wolford, τα οποία για λόγους οικογενειακούς είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ αρκετές φορές κατά τις ημέρες των εορτών, διαθέτουν εξαιρετικές επιλογές για όλα τα γούστα. Προσωπικώς, έμεινα κατάπληκτος – αλλά δεν είμαι τσολιάς για να μου πέφτει λόγος.
Θα συμφωνήσω, εντούτοις, με τον Πρόεδρο στην παρατήρηση την οποία έκανε προς τους τσολιάδες που ετοιμάζονται να απολυθούν. Η θητεία αυτή, τους είπε, ήταν μια «σημαντική εμπειρία για το τι σημαίνει να είσαι Ελληνας». Πολύ σωστό! Να στέκεσαι μπροστά σε όλο τον κόσμο ακίνητος, αυστηρός και αγέρωχος, τελείως απαθής στη θυμηδία του πλήθους, ντυμένος με φούστα (+νέλα), καλσόν και τσαρούχι. Είναι βέβαιο ότι έτσι μαθαίνεις να φέρεις υπερηφάνως το βάρος της περίφημης ελληνικής ιδιαιτερότητας!
Παρ’ όλα αυτά, ο Πρόεδρος χάρηκε την περίσταση και ήταν συγκινημένος, διότι πέραν των άλλων οι τσολιάδες έχουν πια τον δικό τους προστάτη άγιο: «Χαίρομαι ιδιαίτερα», είπε, «διότι πλέον η Προεδρική Φρουρά έχει τον Αγιό της. Τον Αγιο Γεώργιο τον Φουστανελά. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό, όταν ξέρουμε τη σημασία της συμπόρευσης Πολιτείας και Εκκλησίας, Ελλάδας και Ορθοδοξίας». (Οχι, δεν είναι αλήθεια ότι, αμέσως μετά, ο Πρόεδρος φόρεσε ράσο και καλυμμαύχι, άρχισε να ψάλλει το απολυτίκιο του φουστανελά αγίου, ενώ συγχρόνως θυμιάτιζε.)
Μήπως;
Χωρίς να έχω καμία σχετική πληροφορία και να παίζω τον αδαή, θέλω να θέσω μια ειλικρινή απορία μου. Παρατηρώ τον τελευταίο καιρό ότι παρεμβαίνει στον λεγόμενο πολιτικό διάλογο, και μάλιστα πολύ εύστοχα, ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ Μιχαήλ Κωσταράκος. Να σημειωθεί δε ότι παρεμβαίνει σε δύσκολες αποστολές: εναντίον του Π. Καμμένου. Μήπως λοιπόν προετοιμάζεται για να τον διαδεχθεί στο υπουργείο; Να τον διαδεχθεί είναι τρόπος του λέγειν, διότι η κύρωση της συμφωνίας για το όνομα από τη Βουλή θα έχει προηγηθεί των εκλογών, οπότε ο σημερινός υπουργός θα έχει παραιτηθεί και θα τον έχει διαδεχθεί κάποιος βολικός Κουβέλης…