Η νέα «κωλοτούμπα» του Αλ. Τσίπρα, να πάει δηλαδή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να ζητήσει τη διάλυση της Βουλής στις 10 του μηνός, ίσως και στις 13, αντί της 3ης Ιουνίου, όπως αρχικά είχε δηλώσει (τη νύχτα των ευρωεκλογών), αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι του είναι αδύνατον να αλλάξει συμπεριφορά. Η ίντριγκα, το ψέμα, ο κυνισμός και η αυταπάτη υπάρχουν στο DNA του και είναι άλλωστε γνωστό ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν αλλάζει, τουλάχιστον μετά από κάποια πολύ πρώτα χρόνια της ζωής του. Το πολύ πολύ να γίνει κάπως σοφότερος μαζεύοντας εμπειρίες στη διάρκεια της πορείας του, αλλά είναι σαφές ότι προς το παρόν αυτό δεν συμβαίνει στην περίπτωση του πρωθυπουργού, όπως και στους περισσότερους συνεργάτες του. Του αγιοποιημένου από κάποιους Ευκλείδη Τσακαλώτου συμπεριλαμβανομένου.
Δεν έχει νόημα κάποιοι από τους σχολιαστές των εξελίξεων να λέμε, να επαναλαμβάνουμε και να καμαρώνουμε ότι προειδοποιήσαμε από καιρό το νοήμον κοινό ότι ο Αλ. Τσίπρας και οι Συριζαίοι του θα κάνουν τα πάντα πηγαίνοντας προς τις εκλογές. Πρώτον, γιατί δεν απαιτούσε ιδιαίτερο μυαλό για να καταλάβει κάποιος «το ύφασμα» από το οποίο είναι φτιαγμένοι και δεύτερον, γιατί στην πραγματικότητα πάντα καταφέρνουν να ξεπερνούν με τα καμώματά τους τη φαντασία των ανθρώπων που πιστεύουν σε κάποιους κανόνες λειτουργίας ενός στοιχειωδώς κανονικού κράτους με δημοκρατικό πολίτευμα. Οπότε, το «εμείς τα λέγαμε» δεν έχει σημασία. Με την παρατήρηση ότι ήταν αρκετοί οι ξένοι που έκαναν ότι δεν ήξεραν ή δεν καταλάβαιναν, με καλύτερο το αστέρι που ονομάζεται Πιερ Μοσκοβισί. Εξάλλου, ο Ντομπρόβσκις έκανε τον «κακό» χθες, όχι ο Γάλλος.
Κρίνοντας από την έκθεση της Κομισιόν που δόθηκε χθες επίσημα στη δημοσιότητα, έχουν αντιληφθεί τώρα στις Βρυξέλλες ότι η ελληνική κυβέρνηση τους κορόιδευε τόσο καιρό. Υποτίθεται πως ψήφιζε μεταρρυθμίσεις που δεν εφάρμοζε και στην πραγματικότητα ανέτρεπε και άλλες που είχαν ψηφιστεί, προχωρούσε σε προσλήψεις χωρίς κριτήρια και που δεν ήταν αναγκαίες, έδινε επιδόματα-καθρεφτάκια, ακολουθούσε αντιαναπτυξιακή πολιτική, μάζευε υπερπλεονάσματα για να τα χρησιμοποιήσει ψηφοθηρικά. Αφήστε τις αθλιότητες στην Παιδεία και τις επιδόσεις στην παραλυσία της κρατικής μηχανής, μεταξύ άλλων. Αυτά προφανώς δεν τα έβλεπαν και οι πρεσβευτές διαφόρων εταίρων στην Αθήνα…
Με λίγα λόγια, ο Αλ. Τσίπρας, ο Ν. Βούτσης, ο Ευκλ. Τσακαλώτος, ο Γ. Δραγασάκης, ο Π. Πολάκης, ο Χρ. Σπίρτζης, ο Αλ. Φλαμπουράρης, ο Δ. Παπαγγελόπουλος, ο Ν. Παππάς, ο Κ. Γαβρόγλου, ο Μιχ. Καλογήρου και άλλοι δεν λένε και δεν κάνουν αυτές τις ημέρες, στο τέλος της θητείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και υπολοίπων, τίποτα λιγότερο από εκείνο που εξαρχής αναμενόταν ότι θα έκαναν: διευθετήσεις, προσλήψεις, τοποθετήσεις «δικών μας παιδιών» σε θέσεις-κλειδιά, ρουσφέτια, τακτοποιήσεις, ευνοϊκές ρυθμίσεις, εξαιρέσεις, τρικλοποδιές, ναρκοθετήσεις, υποσχέσεις. Διανθισμένες πάντα με βολική επιχειρηματολογία και επιθετική μπουρδολογία. Δεν δικαιολογείται καμία έκπληξη, λοιπόν. Αντίθετα, επιβάλλεται η απόλυτη συνειδητοποίηση ότι δεν έχουν πάτο.