Και ξαφνικά η κυβέρνηση τρέχει. Τρέχει να κλείσει την Αφάντου. Τρέχει να απεμπλέξει το Ελληνικό και να κινήσει τις διαδικασίες για την πώληση του 30% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών. Αν οι υπόλοιπες διευθετήσεις της τελευταίας στιγμής προδίδουν ψηφοθηρικές σκοπιμότητες, η βιασύνη για τις ιδιωτικοποιήσεις λειτουργεί ως ομολογία: Σπεύδοντας τώρα να κάνει ό,τι δεν έκανε επί τεσσεράμισι χρόνια, η κυβέρνηση κάνει τον αυτοενοχοποιητικό απολογισμό της. Μας λέει πόσο χρόνο έχασε. Πόσο κόστισε η κωλυσιεργία της σε χρήμα και δουλειές.
Χαμένος χρόνος
23" χρόνος ανάγνωσης
