Eκθεση ιδεών για την κατάληψη του Πλάζα

Eκθεση ιδεών για την κατάληψη του Πλάζα

2' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Σήμερα 10 Ιούλη 2019 τα κλειδιά του κατειλημμένου ξενοδοχείου City Plaza παραδόθηκαν στους πρώην εργαζομένους στους οποίους ανήκει ο κινητός εξοπλισμός…» Είναι η πρώτη φράση από ένα απέραντο γραπτό, το οποίο επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά την εντύπωση που έχω σχηματίσει από τα νιάτα μου. Οι Γιωτόπουλος έκανε σχολή λογοδιάρροιας. Σε ύφος έκθεσης ιδεών το εν λόγω γραπτό αναφέρεται στο ιστορικό της κατάληψης, εκθέτει τα πεπραγμένα των τριών ετών της ζωής της και καταλήγει στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι η όλη υπόθεση εντάσσεται στην αλυσίδα των αγώνων για την κοινωνική απελευθέρωση. Μια υπόσχεση εν είδει happy end. Ανάμεσα στις τόσες χιλιάδες λέξεις, όσο κι αν έψαξα, δεν βρήκα ούτε μία που θα με βοηθούσε να λύσω το μυστήριο: τι ήταν αυτό που έκανε τους καταληψίες να αποχωρήσουν οικειοθελώς. Συνάγεται θα μου πείτε από τα συμφραζόμενα. Αν η απόφαση για την κατάληψη «αντιστοιχούσε στην πολιτική συγκυρία», η απόφαση για την εγκατάλειψή της αντιστοιχούσε στην αλλαγή της πολιτικής συγκυρίας. Μετά τις εκλογές, προκειμένου να βρεθούν αντιμέτωποι με την αστυνομία και τους λογαριασμούς του ρεύματος, του νερού και των σπασμένων, προτίμησαν να αποχωρήσουν αξιοπρεπώς αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη, που λένε και οι υπουργοί.

Το πρώτο συμπέρασμα που έβγαλα από την ανάγνωση του κειμένου είναι ψυχολογικής φύσεως. Οποιος το έγραψε ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία του ψυχισμού που για να κινητοποιηθεί δεν του φτάνει να επιθυμεί να κάνει κάτι. Του είναι απαραίτητος κάποιος αντίπαλος εναντίον του οποίου στρέφεται η πράξη του. Η ηδονή που του προκαλεί το αίσθημα της πάλης είναι τόσο έντονη, ώστε να φτάσει να υπερκεράσει την αρχική του πρόθεση και να γίνει αυτοσκοπός. Ο οργασμός της αλληλεγγύης δεν θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί αν δεν στρεφόταν κατά των μη αλληλέγγυων, ιδιοκτητών, περιοίκων, κατοίκων και νοικοκυραίων που δεν ρωτήθηκαν από κανέναν αν επιθυμούν να συμβιώσουν με τον πληθυσμό των μεταναστών. Αυτοί, πάντα κατά τον συγγραφέα, ζουν «σε μια κοινωνία όπου κυριαρχούν ο πόλεμος, ο καπιταλισμός, ο ανταγωνισμός μεταξύ των υποτελών». Αυτοί θεωρούνται εκ προοιμίου ένοχοι και καλούνται να υπομείνουν τη συνύπαρξη σαν να εκτίουν ποινή. Οταν η συνύπαρξη βιώνεται ως καταναγκασμός, γεννάει εντάσεις και συγκρούσεις. Η νέα Αριστερά ψάχνει στους μετανάστες το υποκατάστατο του συνταξιοδοτημένου από την Ιστορία προλεταριάτου.

Οι περισσότεροι που πέρασαν από εκεί, μας πληροφορεί το ανακοινωθέν, έφυγαν για τη Βόρεια Ευρώπη. Χωρίς διακινητές λαθρέμπορους η ιδεολογία είναι ανάπηρη. Διάβασα επίσης ότι κάποια στιγμή εμφανίστηκε στο Πλάζα και ο Μπαντιού. Σιγά μην το ’χανε. Θα είχε πλάκα πάντως να του ζητήσουν να πληρώσει μέρος από τα σπασμένα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή