Η έγκυρη Washington Post αναλύει ως εξής το αποτέλεσμα των εκλογών: «Oι Ελληνες ψηφοφόροι πήγαν ήσυχα στις κάλπες και ψύχραιμα αλλά αποφασιστικά καταψήφισαν τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του, προς όφελος της κεντροδεξιάς παράταξης της Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη. Συνολικά, πρόκειται για μια ομαλή πολιτική προσγείωση για την Ελλάδα, με ελπιδοφόρες συνέπειες ως προς την ανθεκτικότητα του ελληνικού και του ευρωπαϊκού δημοκρατικού πολιτισμού».
Φοβούμαι ότι η WP δεν έχει καλή γνώση της ελληνικής πραγματικότητας. Ο αρθρογράφος δεν πρόσεξε ότι τα αυτοπροσδιοριζόμενα ως αριστερά κόμματα εισέπραξαν συνολικά ποσοστό 43%, μεγαλύτερο από το 40% του κ. Μητσοτάκη. Ούτε ότι στην ηλιακή ομάδα 17-34 ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται πρώτος. Ούτε ότι σε μετεκλογική δημοσκόπηση το 54% δείχνει να μην εμπιστεύεται τη νέα κυβέρνηση. Προσθέστε την εσωκομματική αντιπολίτευση. Προσθέστε τις συντεχνίες, τους γραφειοκράτες, τη διαφθορά στη Δικαιοσύνη, τους μπαχαλάκηδες, το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε με άγρια λαϊκίστικη αντιπολίτευση (ξύπνησε και το «τμήμα δικαιωμάτων» του, που κοιμόταν χρόνια). Ολα αυτά αθροιζόμενα δίνουν τον βαθμό της δυσκολίας στην εφαρμογή του προγράμματος της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ποια είναι τα όπλα της για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες;
Πρώτον, η αποφασιστικότητα ενός όχι ευκαταφρόνητου ποσοστού των πολιτών. Εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι τα τείχη των ιδεοληψιών και των τεχνητών διαχωρισμών έπεσαν σε πρωτοφανέρωτο βαθμό. Ανθρωποι με ιδεολογία αριστερή ψήφισαν τον Κυρ. Μητσοτάκη θεωρώντας ότι η δική του πολιτική είναι αυτή που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μη προνομιούχων και όχι η πολιτική του Αλ. Τσίπρα. Γνωρίζω ως τέτοιους ψηφοφόρους ακόμα και επώνυμα στελέχη του παράνομου «Ρήγα Φεραίου» που έχουν περάσει από τις φυλακές της χούντας.
Δεύτερον, είναι η αυξημένη εμπιστοσύνη που φαίνεται να δείχνουν οι αγορές και οι οίκοι αξιολόγησης. Είναι επίσης και η ίδια η φιλοευρωπαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που μπορεί να αποσπάσει την εμπιστοσύνη των εταίρων.
Υστερα, είναι η σύνθεση της κυβέρνησης. Αποτελείται από ανθρώπους με πείρα, ήθος, εργατικότητα και γνώση του αντικειμένου τους. Είναι μια καλή κυβέρνηση, που θα ήταν ασφαλώς καλύτερη αν περιλάμβανε και την Αννα Διαμαντοπούλου, την υπουργό που πολλές φορές αναφέρθηκε στο έργο της ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Τα όπλα δεν είναι ασήμαντα. Αρκεί να αξιοποιηθούν σωστά.