Κύριε διευθυντά
Με αφορμή ττην επίσπευση των εξελίξεων στην επένδυση του Ελληνικού, επανήλθε (μετά την επένδυση της Cosco) η συζήτηση για τις «αποφάσεις» του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) και του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ). Πολλά τα «κεντρικά» και «δεινόν/σκληρόν το προς κέντρα λακτίζειν» («Βάκχαι», Ευριπίδου στίχοι 794-795, αλλά και Πράξεις Αποστόλων ΚΣΤ΄ 14).
Στη συζήτηση αυτή παραλείπεται και πάλι –σκοπίμως;– η μνεία ότι όχι μόνο στον νόμο (ν. 3028/2002 άρθρο 50.4 και 5), αλλά και στις ίδιες τις δημοσιεύσεις του ΚΑΣ για το θέμα, γίνεται ρητή αναφορά σε απλή, μη δεσμευτική, γνωμοδότηση: «Το ΚΑΣ γνωμοδοτεί…» και «ο υπουργός δεν δεσμεύεται από τη γνωμοδότηση…».
Συνεπώς οποιαδήποτε απόφαση για την πορεία της επενδύσεως ανήκει αποκλειστικά στην κυβέρνηση, η οποία δεν κωλύεται νομικά από τυχόν αντίθετη γνωμοδότηση του ΚΑΣ ή του ΚΣΝΜ.
Ο νομοθέτης έχει κρίνει και έχει θεσπίσει ότι η αποφασιστική κρίση απόκειται στους αιρετούς εκπροσώπους του εκλογικού σώματος, οι οποίοι πρέπει να αναλαμβάνουν τη σχετική ευθύνη χωρίς να κρύβονται πίσω από –επηρεασμένες ή όχι– κρίσεις (καλλι)τεχνικών συλλογικών οργάνων. Αυτό, νομίζω, απαιτεί η στοιχειώδης υπευθυνότης στη διαχείριση της διακυβέρνησης της χώρας, αλλά και στην κατ’ αυτής κριτική.
Κωστας Γ. Μπονιφατσης