Νίκησε ο Στέφανος Τσιτσιπάς σε αυτό το τουρνουά τένις στο Λονδίνο και μπράβο του. Ολα δείχνουν ότι πρόκειται για σπουδαίο τενίστα, καθώς στα 21 του βρίσκεται ήδη μέσα στην οκτάδα των καλύτερων του αθλήματος και φαίνεται ότι το μέλλον τού ανήκει. Το σημαντικότερο, η μέχρι τώρα πορεία του οδηγεί στο συμπέρασμα ότι περιβάλλεται από ανθρώπους που τον καθοδηγούν και τον προφυλάσσουν από τους κινδύνους και τις παγίδες που σχεδόν πάντα κρύβει η μεγάλη διάκριση και η δημοσιότητα στους νέους, ειδικά στους αθλητές. Το αποδεικνύει η απόφασή του να σταματήσει την υπερβολική ενασχόληση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όταν διαπίστωσε ότι βλάπτει την απόδοσή του και επομένως την καριέρα του.
Τούτων λεχθέντων, ήταν πολύ φυσιολογικό και αναμενόμενο το γεγονός της παρακολούθησης του τελικού του τουρνουά από έναν σημαντικό αριθμό Ελλήνων τηλεθεατών. Είτε ανθρώπων που αγαπούν το τένις και παίζουν ή είναι απλοί φίλαθλοι του αθλήματος, είτε ανθρώπων που αποφάσισαν να δουν αυτόν τον τελικό επειδή έπαιζε ένας Ελληνας και είχε δημιουργηθεί θόρυβος. Φυσιολογικό θα είναι επίσης και το πιθανό επόμενο βήμα, δηλαδή της ενασχόλησης περισσότερων παιδιών με το τένις εξαιτίας των διακρίσεων του Στέφανου Τσιτσιπά.
Μέχρις εδώ, λοιπόν, όλα φυσιολογικά και αναμενόμενα, περιλαμβανόμενης και της χαράς που ένιωσαν οι απανταχού Ελληνες για τη νέα και μεγάλη επιτυχία του Στ. Τσιτσιπά. Από εδώ και πέρα, όμως, αρχίζουν οι υπερβολές, συνηθισμένες στη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας», εξ ου και ο χαρακτηρισμός. Ενα τουρνουά κέρδισε ο άνθρωπος (ο Τσιτσιπάς) και έσπευσε η πολιτική ηγεσία του τόπου να του στείλει συγχαρητήρια τηλεγραφήματα, να μοιραστεί την επιτυχία του –στην οποία δεν είχε καμία απολύτως συμμετοχή–, μπας και κερδίσει κανέναν ψηφοφόρο. Ή, στην καλύτερη περίπτωση, για να μην κατηγορηθεί ότι δεν συγκινήθηκε από την επιτυχία του Στέφανου. Κατ’ αναλογία και οι εκδηλώσεις «λατρείας» άλλων παραγόντων που ακολούθησαν…
Το πιο συγκλονιστικό, όμως, ήταν το τηλεγράφημα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτό το «Απέδειξες στο διεθνές αθλητικό στερέωμα, και όχι μόνο, τι σημαίνει Ελλάδα και τι σημαίνει πραγματικός Ελληνας» προκαλεί αληθινή ανατριχίλα. Από όποια πλευρά και να το δει κανείς. Πρώτον, η μητέρα του Τσιτσιπά είναι Ρωσίδα και ποιος μπορεί να πει ότι το ελληνικό DNA του πατέρα του υπερισχύει μέσα του και όχι το ρωσικό της μητέρας του; Δεύτερον, προφανώς κατά το τηλεγράφημα, αν ο Τσιτσιπάς δεν νικούσε στον τελικό, ούτε πραγματικός Ελληνας θα ήταν ούτε θα αποδείκνυε στο διεθνές αθλητικό στερέωμα, και όχι μόνο(;), τι σημαίνει Ελλάδα. Τρίτον, όλοι εμείς οι υπόλοιποι, που δεν κερδίσαμε και δεν πρόκειται να κερδίσουμε κανένα τουρνουά, δεν είμαστε πραγματικοί Ελληνες; Τέταρτον, τι σημαίνει, αλήθεια, Ελλάδα;
Με λίγα λόγια, είπαμε να θριαμβολογούμε καθ’ υπερβολήν, είπαμε να ανεβάζουμε το φρόνημα του λαού, αλλά να αποφεύγουμε επίσης και τις παγίδες που τρέφουν τον ανόητο εθνικισμό και την έλλειψη στοιχειώδους σοβαρότητας, άρα τον… φτωχοπροδρομισμό!