Το καλό σενάριο…

2' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σύμφωνα με το καλό σενάριο η 10η Μαΐου, έστω τα μέσα του επόμενου μήνα, μπορεί να είναι χρονικό ορόσημο. Η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι έως τότε η περιβόητη «καμπύλη» των κρουσμάτων και των θανάτων του κορωνοϊού θα γίνει ευθεία, ίσως και να έχει πάρει κατεύθυνση προς τα κάτω, οπότε θα είναι σε θέση να χαλαρώσει κάπως τα μέτρα, προκειμένου να επαναλειτουργήσει σε ένα βαθμό η οικονομία και, ταυτόχρονα, να πάρει ψυχολογική ανάσα ο έγκλειστος πληθυσμός. Προφανώς, η καλή αυτή σκέψη βασίζεται σε κάποιο επιδημιολογικό μοντέλο, υπό την προϋπόθεση ότι θα συμβούν ή δεν θα συμβούν διάφορα «αν».

Αν ο ατίθασος πληθυσμός των μεγάλων πόλεων υπακούσει στις εκκλήσεις να μην ξεσαλώσει το Πάσχα, αν οι αδούλωτες τοπικές κοινωνίες της ελληνικής επαρχίας αποφασίσουν να υπακούσουν κάποια στιγμή στα μέτρα και στους νόμους –είναι γνωστό ότι οι νόμοι ισχύουν περισσότερο στο «κέντρο» και στις μεγάλες πόλεις και λιγότερο στην επαρχία–, αν δεν σκάσουν οι επικίνδυνες βόμβες που λέγονται πρόσφυγες – μετανάστες και Ρομά, αν οι γιατροί και οι νοσηλευτές της πρώτης γραμμής δεν έχουν υποστεί μεγάλες απώλειες, αν η Εκκλησία προσαρμοστεί στην πραγματικότητα και συνεργαστεί, αν η άνοδος της θερμοκρασίας βοηθήσει στην ανάσχεση της διασποράς του ιού…

Ας δεχθούμε, λοιπόν, ότι όλα τα παραπάνω «αν» και μερικά ακόμη θα ισχύουν προς τη θετική κατεύθυνση περί τα μέσα Μαΐου και η κυβέρνηση θα προχωρήσει στη χαλάρωση των μέτρων. Θα πρόκειται ασφαλώς για μια σημαντική στιγμή, όμως το ρίσκο θα είναι μεγάλο και θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη τόσο η πολιτική ηγεσία όσο και οι επιστημονικοί σύμβουλοί της. Ταυτόχρονα, επίσης, θα πρέπει να το λάβουν υπόψη τουλάχιστον οι ευπαθείς ομάδες, καθώς ο κορωνοϊός θα συνεχίσει να κυκλοφορεί. Δεν θα έχει εξαφανιστεί, απλώς τα κρούσματα θα μειωθούν άρα και οι θάνατοι. Επομένως, ο κίνδυνος αναζωπύρωσης της επιδημίας θα είναι μεγάλος και αντίστοιχα μεγάλη θα είναι και η ευθύνη εκείνων που θα λάβουν την απόφαση της χαλάρωσης.

Από την άλλη πλευρά, αν η σημερινή κατάσταση παραταθεί μέσα στο καλοκαίρι, επειδή βεβαίως θα κριθεί ότι τα «αν» που αναφέρθηκαν προηγουμένως και άλλα δεν εκπληρώθηκαν θετικά, το βάρος για τη συλλογική ψυχολογία του πληθυσμού και την οικονομία θα είναι σχεδόν αβάσταχτο. Αν πολλοί πολίτες δυσκολεύονται σήμερα ως έγκλειστοι στο σπίτι και με το ζόρι πειθαρχούν, μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα γίνει όταν η θερμοκρασία φτάσει τους 30 βαθμούς και πάνω. Για τα παιδιά και τους νέους ιδιαίτερα η κόπωση θα είναι τεράστια. Το ίδιο πρόβλημα, φυσικά, θα δημιουργηθεί και στην οικονομία. Πόσο καιρό άραγε το κράτος θα είναι σε θέση να καλύπτει χρηματικά και να ρυθμίζει ευνοϊκά το σύνολο σχεδόν (με εξαίρεση όσους δούλευαν στη «μαύρη» οικονομία, που δεν είναι και λίγοι –  Ελληνες ή ξένοι) των απασχολουμένων και των επιχειρήσεων;

Αρα, είτε με καλό είτε με κακό σενάριο, χρειαζόμαστε φάρμακο επειγόντως.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή