«Αναπαύσου εν ειρήνη Μορτ Ντράκερ, που τα σκίτσα σου αποκάλυπταν τόσα όσα περιγελούσαν. Στη μνήμη σου θα συνεχίζουμε να σατιρίζουμε ακόμη και σε σκοτεινές εποχές και να γελάμε σαν χαζοί κάθε φορά που το κάνουμε». Με αυτή τη μικρή παράγραφο αποχαιρέτισε στο Τwitter το σατιρικό περιοδικό «Mad» τον κορυφαίο και μακροβιότατο σκιτσογράφο του, που έφυγε από τη ζωή προχθές, πλήρης ημερών.
Ηταν 91 ετών και ένας από τους σημαντικότερους εκφραστές της αμερικανικής ποπ κουλτούρας, την οποία σκιτσάριζε με οξυδέρκεια και τέχνη. Είχε ειδικότητα στις γελοιογραφίες που σατίριζαν κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, και υπήρξε έμπνευση για πολλές γενιές σκιτσογράφων. «Ο κόσμος δεν έχασε μόνον ένα εξαιρετικό ταλέντο, αλλά και ένα λαμπρό παράδειγμα καλοσύνης, ταπεινότητας και χιούμορ», σχολίασε η αμερικανική εθνική ένωση σκιτσογράφων.
Αυτός ο αυτοδίδακτος γελοιογράφος, που ξεκίνησε να εργάζεται στα 18 του ως freelancer σε πολεμικά, επιστημονικής φαντασίας, γουέστερν και αισθηματικά βιβλία κόμικς, βρήκε ουσιαστικά την προσωπική του «γραφή» όταν έγινε μέλος της ομάδας του περιοδικού «Mad». Ηταν 1956, η χρονιά κατά την οποία ο ιδρυτής του περιοδικού Χάρβεϊ Κάρτζμαν ανέθεσε την έκδοση στον Αλ Φελτσάιν, ο οποίος παρέμεινε σε αυτή τη θεση, επιτυχημένος, ώς το 1984. Μέχρι τότε το «Mad» παρουσίαζε κάποιες τηλεοπτικές σατιρικές εκπομπές, ενώ είχε ξεκινήσει ως comic book. Η άφιξη του Ντράκερ άλλαξε τα πάντα.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, κάθε τεύχος του περιοδικού περιείχε μια γελοιογραφία που παρωδούσε μια κινηματογραφική ταινία της εποχής και έως ότου βγει στη σύνταξη είχε σκιτσάρει 238 ταινίες, ενώ η τελευταία του γελοιογραφία παρουσιάστηκε το 2008.
Σκηνοθετικό «μάτι»
«Νομίζω ότι έχω σκιτσάρει σχεδόν τους πάντες στο Χόλιγουντ», δήλωσε ο Ντράκερ το 2000 στους Times, αν και υπήρξε πολύ σεμνός αναφορικά με τη δουλειά του. «Οταν άρχισα να δουλεύω για το “Mad”, μου ζήτησαν να κάνω τηλεοπτικές σάτιρες και να σκιτσάρω διάσημους», έλεγε. «Το έκανα και πραγματικά μου πήρε πολύ καιρό να αποκτήσω τις δεξιότητες που έχω τώρα. Για μένα τα πάντα είναι συνεχείς δοκιμές και λάθη».
Ο τρόπος που «έστηνε» τα σκίτσα του έχει παρομοιαστεί με την εργασία ενός σκηνοθέτη που δημιουργεί το storyboard της ταινίας του: Υπάρχουν οι σωστές γωνίες, ο φωτισμός, τα κοντινά πλάνα, οι ευρυγώνιες λήψεις, όλα όσα χρειάζεται για να γίνει ελκυστική μια εικόνα. Εχαιρε μεγάλης εκτίμησης στον χώρο των δημιουργών και υπάρχει απόδειξη για αυτό: Οταν το νομικό τμήμα της Lucasfilm ζήτησε αποζημίωση από το «Mad» για το σκίτσο που παρωδούσε την ταινία «Η Αυτοκρατορία αντεπιτίθεται» (1981), το περιοδικό τους έστειλε αντίγραφο της επιστολής του σκηνοθέτη Τζορτζ Λούκας, που ζητούσε να αγοράσει την πρωτότυπη γελοιογραφία και συνέκρινε τον Ντράκερ με τον Λεονάρντο ντα Βίντσι.