Την ύπαρξη γενετικής συγγένειας και συνέχειας μεταξύ των Μινωιτών, των Μυκηναίων και των σύγχρονων Ελλήνων, όχι με όρους απομόνωσης αλλά με διαδικασία προσμείξεων από βόρειους και ανατολικούς πληθυσμούς, αναδεικνύει μελέτη γενετικού υλικού από διεθνή ομάδα ερευνητών, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature. Πρόκειται για συνεργασία επιστημόνων από το πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στις ΗΠΑ και το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ στη Γερμανία, μαζί με αρχαιολόγους και άλλους συνεργάτες στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου του Εθνικού Κέντρου Ερευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος». Μελετήθηκαν 19 αρχαία δείγματα DNA προερχόμενα από Μινωίτες της αρχαίας Κρήτης, Μυκηναίους και ανθρώπους της Εποχής του Χαλκού από την Πισιδία στη νοτιοδυτική Μικρά Ασία. Τα γενετικά δεδομένα συγκρίθηκαν μεταξύ τους και με περισσότερα από 330 άλλα αρχαία άτομα και 2.600 σύγχρονους ανθρώπους ανά την υφήλιο.
Η μελέτη καταδεικνύει πως Μινωίτες, Μυκηναίοι και σύγχρονοι Ελληνες μοιάζουν γενετικά πολύ μεταξύ τους, αλλά δεν ήταν πανομοιότυποι. Οι Μινωίτες και οι Μυκηναίοι, αλλά και τα άτομα από την Πισιδία, προέρχονται κυρίως από τους πρώτους νεολιθικούς αγροτοκτηνοτροφικούς πληθυσμούς της Ελλάδας και της δυτικής Ανατολίας, αλλά και οι τρεις πληθυσμοί είχαν επιπλέον πρόσμειξη από ανατολικότερους πληθυσμούς παρόμοιους με τους αρχαίους κατοίκους του Καυκάσου, της Αρμενίας και του Ιράν. Οι Μυκηναίοι, σε αντίθεση με τους Μινωίτες, είχαν επιπροσθέτως εν μέρει προέλευση από τους αρχαίους κατοίκους της Ανατολικής Ευρώπης και Βόρειας Ευρασίας.
Ο Γεώργιος Σταματογιαννόπουλος, καθηγητής Γονιδιωματικών Επιστημών και Ιατρικής στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και επικεφαλής συγγραφέας του άρθρου, σημειώνει πως «η καινούργια μελέτη δεν επιλύει όλα τα μυστήρια του παρελθόντος, αλλά παρέχει σημαντικές απαντήσεις. Απορρίπτει για πρώτη φορά τη θεωρία πως οι Μυκηναίοι ήταν ένας πληθυσμός με προέλευση πέρα από τον αιγαιακό χώρο, καθώς και τη θεωρία πως οι Μυκηναίοι και οι μετέπειτα αρχαίοι Ελληνες εξαλείφθηκαν κατά τον Μεσαίωνα (θεωρία Φαλμεράιερ)».