Στην ιστορία πέρασε χθες τα ξημερώματα ο μεγάλος Νίκι Λάουντα, τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στη Φόρμουλα 1, επιτυχημένος δημιουργός αεροπορικής εταιρείας και πάνω από όλα απίστευτος μαχητής της ζωής.
Λίγοι άνθρωποι έχουν σημαδέψει τη Φόρμουλα 1 όσο ο Αυστριακός πιλότος και μετέπειτα παράγοντας στη Φεράρι και τη Μερσέντες όπου έφτασε να είναι μη εκτελεστικός πρόεδρος από το 2012. Πιο εντυπωσιακή από όλα, όμως, ήταν η αντίστασή του στις αναποδιές που του έτυχαν στη ζωή. Τελικά νικήθηκε χθες, 43 ολόκληρα χρόνια μετά το τρομερό ατύχημα κατά τη διάρκεια κούρσας, πεθαίνοντας ήσυχα κατά τη διάρκεια αιμοκάθαρσης σε νοσοκομείο της Ζυρίχης. Τον τελευταίο καιρό ο 70χρονος Λάουντα είχε νοσηλευθεί αρκετές φορές, υποφέροντας από σοβαρή γρίπη τον Ιανουάριο και υφιστάμενος μεταμόσχευση πνεύμονα τον περασμένο Αύγουστο.
Το ατύχημα που του σημάδεψε τη ζωή, και παραλίγο να του την αφαιρέσει, συνέβη το 1976 στη γερμανική πίστα του Νίρμπουργκρινγκ. Το μονοθέσιό του πήρε φωτιά από την οποία εξήλθε ως εκ θαύματος ζωντανός, χάνοντας μόνο μέρος του αυτιού του και των μαλλιών του. Τα σοβαρά εγκαύματα που υπέστη τον υποχρέωσαν σε πλαστικές επεμβάσεις. Απτόητος, συνέχισε κανονικά την καριέρα του με ειδικά σχεδιασμένο κράνος και την επόμενη σεζόν κατέκτησε το δεύτερό του πρωτάθλημα στη Φόρμουλα 1.
Εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο τη «δεύτερη ζωή» που του χαρίστηκε μετά το ατύχημα, έγινε πατέρας και παππούς, και προχώρησε στη δημιουργία μιας μικρής ιδιωτικής αεροπορικής εταιρείας που έφερε το όνομά του και άνοιξε τόσο πολύ τα φτερά της ώστε να κάνει και διεθνείς πτήσεις, φτάνοντας και στην Ελλάδα.
Ωστόσο, ένα ακόμη γύρισμα της μοίρας πήγε να τον οδηγήσει στην οικονομική, τη φορά αυτή, πυρά με την πολύνεκρη πτώση ενός αεροσκάφους της Λάουντα Αιρ. Κι όμως, και πάλι ανέκαμψε και πέτυχε την απορρόφηση της εταιρείας του από τις Αυστριακές Αερογραμμές το 2012. Είχε, πάντως, και τη σκοτεινή του πλευρά, που σχετιζόταν με τη συμπάθειά του προς τις ακροδεξιές δυνάμεις της Αυστρίας. Από τη Φόρμουλα 1 δεν ξέκοψε ποτέ, καθώς το μυαλό του γύριζε πάντα γύρω από τις μηχανές και μετά τη Φεράρι όπου λατρεύτηκε ως πιλότος και παράγοντας έφερε τη Μερσέντες στην κορυφή, πείθοντας τον Λιούις Χάμιλτον να αφήσει τη Μακλάρεν.
«Η Μερσέντες έχασε επίσης το φως που την οδηγούσε. Ο Νίκι ήταν πάντα βάναυσα ειλικρινής και απολύτως πιστός», δήλωσε ο διευθυντής της πρωταθλήτριας ομάδας της Φόρμουλα 1. «Δεν θα υπάρξει άλλος σαν κι αυτόν», πρόσθεσε.