Ο θρίαμβος της Λίβερπουλ επί της Τότεναμ σε έναν ποιοτικά κατώτερο του αναμενόμενου τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, το Σάββατο, προκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού στο μεγάλο αγγλικό λιμάνι κατά την προχθεσινή παρέλαση των νικητών και το μεθύσι χαράς και όχι μόνον…
Μόλις ο Νταμίρ Σκόμινα σφύριξε τη λήξη του τελικού στο «Γουάντα Μετροπολιτάνο» της Μαδρίτης, με τελικό σκορ 2-0 από τα τέρματα των Μοχάμεντ Σαλάχ και Ντιβόκ Οριγκί, οι πανηγυρισμοί των νικητών ξεπέρασαν τα συνήθη επίπεδα.
Το απωθημένο της απώλειας του εγχώριου πρωταθλήματος για 29η σερί σεζόν, στην οποία έφτασαν πιο κοντά από ποτέ, εκτονώθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο, πρώτα στη Μαδρίτη και αμέσως μετά και στο Λίβερπουλ. Οι φίλοι των «ρεντς» γιόρτασαν με την ψυχή τους, παίρνοντας έτσι και μια άτυπη ρεβάνς από την πικρή περυσινή ήττα από τη Ρεάλ.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τους πανηγυρισμούς στο Λίβερπουλ… Τις μπίρες που κατέβαζε χωρίς αναστολές ο Γιούργκεν Κλοπ, το βαμμένο κόκκινο μαλλί του Φιρμίνο, το κόκκινο ποτάμι των οπαδών τής εξάκις πρωταθλήτριας Ευρώπης που πλημμύρισε τους δρόμους στην πρωτεύουσα του Μέρσεϊσαϊντ για το τετράωρο και πλέον πάρτι.
Μετά την υποδοχή με πίδακες νερού στο αεροδρόμιο του Λίβερπουλ που δημιουργούσαν αψίδα, το ανοικτό λεωφορείο με το βαρύτιμο τρόπαιο και τους αλαλάζοντες παίκτες διέσχισε διαδρομή 13 χιλιομέτρων ενώπιον περισσότερων των 500.000 φίλων της νέας πρωταθλήτριας Ευρώπης, πολλοί εκ των οποίων με φουσκωτά ομοιώματα του τροπαίου και με κόκκινα καπνογόνα.
Η νίκη στον τελικό, έστω και με μέτρια για τα δεδομένα της Λίβερπουλ απόδοση και με προβάδισμα από ένα εντόνως αμφισβητούμενο πέναλτι, αποτέλεσε δικαίωση για πολλούς στην οικογένεια της Λίβερπουλ. Ο Σαλάχ, σκόρερ στο δεύτερο λεπτό από τα 11 βήματα, δήλωσε ότι ως κίνητρό του είχε μια περυσινή του φωτογραφία, όταν με δάκρυα στα μάτια είχε αποχωρήσει από τον τελικό κόντρα στη Ρεάλ. Ο αρχηγός Τζόρνταν Χέντερσον ξέσπασε στην αγκαλιά του πατέρα του με τη λήξη του αγώνα, έχοντας πια αφήσει πίσω τους τις σφοδρές επικρίσεις για τη χρησιμότητά του.
Ο δε Κλοπ πέτυχε επιτέλους την πρώτη του νίκη σε τελικό, ύστερα από έξι ήττες. «Κυρίως ανακούφιση αισθάνομαι, για να είμαι ειλικρινής, και περισσότερο για την οικογένειά μου. Τις τελευταίες έξι φορές πηγαίναμε συνεχώς διακοπές με ένα ασημένιο μετάλλιο, και δεν ήταν και τόσο ωραίο. Φέτος όμως είναι διαφορετικά», δήλωσε ο Γερμανός προπονητής.
«Οι παίκτες μου κι εγώ ουσιαστικά κλαίγαμε στον αγωνιστικό χώρο, διότι ήταν πολύ συγκινητικό, ήταν τεράστιο», πρόσθεσε περιχαρής ο γενικά εξωστρεφής τεχνικός της Λίβερπουλ.
Υπήρξαν όμως και δυσάρεστα περιστατικά, όπως ο θάνατος από μαχαιριές ενός 33χρονου φίλου της Λίβερπουλ υπό άγνωστες προς το παρόν συνθήκες και ο σοβαρός τραυματισμός ενός 51χρονου άνδρα που δέχθηκε επίθεση και νοσηλεύεται σε κλινική.
Αξιοπρόσεκτη ήταν, πάντως, η αρμονικότατη συνύπαρξη των οπαδών της Λίβερπουλ και της Τότεναμ στη Μαδρίτη (άλλωστε δεν είχαν κανένα προηγούμενο να τους χωρίζει), όσο και η δεύτερη επιτυχημένη διοργάνωση ενός μεγάλου τελικού στην ισπανική πρωτεύουσα, μετά το ιστορικό Ρίβερ – Μπόκα του Κόπα Λιμπερταδόρες τον Δεκέμβριο. Από την πλευρά της Τότεναμ έμεινε η πίκρα για το κατά πολλούς αυστηρότατο πέναλτι στο 23ο δευτερόλεπτο του τελικού, με τον προπονητή των «σπιρουνιών» Μαουρίτσιο Ποτσετίνο να δηλώνει ότι το πέναλτι, αν και τόσο νωρίς, είχε τεράστιο αντίκτυπο στην ομάδα του: «Το να χάνουμε 1-0 από την αρχή ήταν σκληρό, μας άλλαξε τα σχέδια. Δεν το περιμένεις ποτέ ότι θα χάνεις 1-0 από το 1΄. Είμαστε πολύ απογοητευμένοι, αλλά εγώ είμαι υπερήφανος για τους παίκτες μου», είπε ο Αργεντινός προπονητής, που ακόμη αναζητεί τον πρώτο του τίτλο στα πέντε χρόνια του στην Τότεναμ.