Εφερε στο προσκήνιο πάλι η πρόσκληση σε απολογία του Στέλιου Γιαννακόπουλου από την ΠΑΕ Ολυμπιακός το θέμα της ελευθερίας των ποδοσφαιριστών και ειδικότερα του δικαιώματός τους στον ελεύθερο λόγο.
Επειδή μίλησε χωρίς άδεια της διοίκησης και έκανε την περίφημη ομολογία περί κάλπικου πέναλτι, προφανώς παραβίασε τον εσωτερικό κανονισμό που έχει υπογράψει ως επαγγελματίας. Αραγε, πόσο μπορεί ένας κανονισμός να είναι πάνω από το Σύνταγμα της χώρας;
Χωρίς αμφιβολία οι παίκτες στην Ελλάδα τελούν υπό το αυστηρό καθεστώς της επιθυμίας των διοικούντων να μην προβαίνουν σε δηλώσεις, παρά μόνο αν τους επιτραπεί, για ειδικό λόγο και σε συγκεκριμένο μέσο.
Ωστόσο, ουδείς έχει το δικαίωμα να στερεί τη διατύπωση των απόψεων και των στοχασμών από τους Ελληνες πολίτες, ανεξάρτητα αν αυτοί είναι ποδοσφαιριστές ή επαγγελματίες άλλων χώρων. Και είναι πάντα αξιοπερίεργο ότι για το συγκεκριμένο θέμα που έχει ανακύψει και άλλες φορές δεν επεμβαίνει δυναμικά ο ΠΣΑΠ.
Μόνο με τη δική του συνδικαλιστική παρέμβαση μπορεί να καταλυθεί η δέσμευση που έχουν αναλάβει οι παίκτες, γιατί δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Γνωρίζουν πως κινδυνεύει ακόμη και η καριέρα τους αν παραβιάσουν τον κανονισμό.
Επειδή ο παίκτης δεν έχει μακρά σταδιοδρομία, συμβιβάζεται για να μην υποστεί ζημία και έτσι η απαράδεκτη διοικητική βούληση κυριαρχεί, σε βάρος της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Ο ΠΣΑΠ έχει κάθε λόγο να φθάσει ακόμη και στα άκρα για το θέμα αυτό. Δεν είναι μόνο οι οικονομικές διεκδικήσεις στη ζωή.
Πέραν όλων αυτών, η στέρηση ελευθερίας έκφρασης από τον παίκτη, δεν επιτρέπει στον φίλαθλο την πληροφόρηση που δικαιούται. Είναι δημόσια πρόσωπα οι ποδοσφαιριστές, ενδιαφέρει ο λόγος τους και δεν είναι δυνατόν να τελούν υπό λογοκρισία.
Ανεξάρτητα από την έκβαση της πρόσκλησης σε απολογία, ο Στέλιος Γιαννακόπουλος τάραξε τα νέρα, έκανε αυτονόητη χρήση του δικαιώματος του Ελληνα να ομιλεί ελεύθερα και υπεύθυνα τελικά.
Οσον αφορά το δικαίωμα της ΠΑΕ να έχει εσωτερικό κανονισμό, αυτό είναι αναφαίρετο, αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιούνται καταχρηστικές διατάξεις. Επειδή σε πληρώνω, δεν πάει να πει ότι σε φιμώνω κιόλας.