ΗΤΑπερίπου ένα χρόνο πριν, όταν οι παίκτες της εθνικής πόλο έκαναν την «ανταρσία» τους και, σε συνέντευξη Τύπου, ζήτησαν την απομάκρυνση του Κούλη Ιωσηφίδη από την τεχνική ηγεσία της ομάδος.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ είχε προκαλέσει εντύπωση και σχεδόν όλοι οι φίλαθλοι και τα MME στράφηκαν εναντίον τους. Οπως και η Ομοσπονδία, ο πρόεδρος της οποίας, Δημήτρης Διαθεσόπουλος, τους απέκλεισε σιωπηρώς από την Εθνική.
ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ επέμεναν στην απόφασή τους και η Ομοσπονδία αναγκάστηκε να δεχθεί την παραίτηση του Ιωσηφίδη και να προσλάβει λίγο αργότερα τον Αλεσάντρο Καμπάνια.
ΤΕΛΙΚΑ, επειδή τα πάντα στον αθλητισμό κρίνονται εκ του αποτελέσματος, οι παίκτες δικαιώθηκαν. O Κούλης Ιωσηφίδης μπορεί να γνωρίζει το πόλο, όσο λίγοι Ελληνες προπονητές, όμως απεδείχθη ότι η ψυχοσύνθεσή του δεν μπορούσε να δώσει το κάτι περισσότερο, απ’ όσα είχε προσφέρει στην ομάδα.
Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ αυτών των παιδιών, ανεξαρτήτως αν σήμερα νικήσουν την Ουγγαρία και περάσουν στον τελικό, μας δίδαξε κάτι πολύ σπουδαίο.
ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ δεν είναι «στρατιωτάκια» που θα πρέπει να υπακούν τυφλά στα κελεύσματα των διοικούντων. Ως ελεύθεροι πολίτες έχουν το δικαίωμα να λένε την άποψή τους και να μην τιμωρούνται, αν αυτή δεν συμβαδίζει με των… αφεντικών.
ΑΡΚΕΙ να γίνεται δημοσίως και όχι με συνωμοτικό τρόπο. Να υπάρχει διάλογος, όπως σε όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες.
Η TOTE «ανταρσία» των παιδιών της Εθνικής απεδείχθη σήμερα ότι ήταν μια επανάσταση, που απέφερε τη μεγαλύτερη διάκριση της ελληνικής υδατοσφαίρισης.