H ανακοίνωση της απόκτησης του Γιάννη Αναστασίου από τον Αγιαξ μπορεί να μοιάζει λίγο με παραμύθι για πολύ κόσμο, όσον αφορά την πλοκή της, αλλά για τον Ελληνα επιθετικό είναι μια πραγματικότητα. O 6ος σταθμός της καριέρας του μπορεί να μοιάζει, κατά πολύ, με την «Ιθάκη», αλλά κατακτήθηκε χύνοντας πολλά κιλά ιδρώτα και χωρίς κανένα ίχνος αλαζονείας. Το επιβλητικό «Αμστερνταμ Αρίνα» μπορεί να είναι το νέο του σπίτι, αλλά εάν κοιτάξεις βαθιά μέσα στην καρδιά του, θα δεις ότι βρίσκεται σε περίοπτη θέση η πατρίδα. Και ας σε πληγώνει πολλές φορές…
«Στη ζωή μου έκανα πάντα όνειρα. Δεν μπορούσα όμως να φανταστώ ότι θ’ αγωνίζομαι στον Αγιαξ. Αισθάνομαι δικαίωση για την εξέλιξη της καριέρας μου στο εξωτερικό. Κάτι ανάλογο, όμως, δεν ένιωσα στην Ελλάδα», μας δήλωσε ο Αναστασίου.
Το σημερινό ντέρμπι με την Αϊντχόφεν (13.30, «Αρίνα»), που, για πολλούς, θα κρίνει τον τίτλο στην Ολλανδία, είναι η πρώτη και ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση στη νέα του καριέρα. Οι πολλοί τραυματισμοί που «χτύπησαν» τον Αγιαξ (Ζλάνταν Ιμπραΐμοβιτς, Ραφαέλ φαν ντε Φάαρτ, Γουέσλι Σονκ) υποχρεώνουν τον Ρόναλντ Κούμαν να παρατάξει την αρχική 11άδα με τον Γιάννη Αναστασίου στη σύνθεσή της. O ίδιος εμφανίζεται αποφασισμένος και μοιάζει σαν να περίμενε καιρό αυτή την ευκαιρία.
«Είμαι έτοιμος για το παιχνίδι. Ξέρω τις δυνατότητές μου, ξέρω σε τι ομάδα ήρθα, ξέρω ότι τα μάτια όλων θα είναι πάνω μου. Ομως όλα αυτά δεν με φοβίζουν. H επιδίωξή μου είναι να συνεχίσω να δουλεύω με την ίδια θέληση, για να διεκδικήσω κάτι καλύτερο. Το ματς με την Αϊντχόφεν είναι ορόσημο για την ομάδα μου. O μοναδικός της στόχος είναι πλέον το πρωτάθλημα, μετά τον αποκλεισμό από το κύπελλο Ολλανδίας και το Τσάμπιονς Λιγκ», τονίζει. Θυμίζουμε πως ο Αναστασίου ήταν ο πρώτος Ελληνας που κατέκτησε πρωτάθλημα στο εξωτερικό, με την Αντερλεχτ το 2000.
Τα πράγματα, πάντως, δεν θα είναι εύκολα για την ομάδα του. O παράγοντας έδρα δίνει προβάδισμα στον Αγιαξ, αλλά η παράδοση είναι εις βάρος του. H Αϊντχόφεν έχει τέσσερις συνεχόμενες νίκες στο «Αρίνα», ενώ ο «Αίαντας» έχει να κερδίσει ως γηπεδούχος την προσεχή του αντίπαλο από τις 22 Ιανουαρίου 1995.
«Θα είναι πολύ ευχάριστο να συνδυάσω το ντεμπούτο μου με νίκη. Εάν είναι δυνατό να σπάσει η παράδοση με δικό μου γκολ», υποστήριξε ο Αναστασίου. Γνωρίζει πολύ καλά ότι ο (πολύς και ιδιόρρυθμος) Λουίς φαν Γκάαλ τον επέλεξε για να κάνει τη διαφορά. Και μάλλον θα θέλει να αισθανθεί από την πρώτη κιόλας στιγμή δικαιωμένος για την επιλογή του.
Ο Γιάννης Αναστασίου είναι ο δεύτερος Ελληνας ποδοσφαιριστής, μετά τον Νίκο Μαχλά, που θα φορέσει τη (θρυλική) φανέλα του Αγιαξ. O ανταγωνισμός θα είναι μεγάλος. «Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Μέσα από τον ανταγωνισμό τα πράγματα είναι καλύτερα. Με σκληρή δουλειά μέσα στο γήπεδο θ’ αποδείξω τι αξίζω. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν θα δημιουργήσω πρόβλημα. O προπονητής είναι αυτός που επιλέγει. Για να πεις ότι καθιερώθηκες σε μία ομάδα θα πρέπει ν’ αγωνίζεσαι, τουλάχιστον, σε 30 ματς πρωταθλήματος και να βρίσκεσαι σε αυτή τρία με τέσσερα χρόνια. Είναι δύσκολο να παίζεις σε κάθε ματς βασικός. Αλλά θα προσπαθήσω να το καταφέρω», ανέφερε ο Ελληνας επιθετικός.
«Επνιξα τον εγωισμό μου»
Η σιγουριά που βγάζει η φωνή του Γιάννη Αναστασίου δεν σου αφήνει περιθώρια αμφιβολίας ότι έχει αρκετές πιθανότητες να τα καταφέρει. H ποδοσφαιρική του διαδρομή, εξάλλου, δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. «Στα 17 χρόνια καριέρας υπήρξαν στιγμές που δεν ήρθαν τα πράγματα όπως τα ήθελα. Κάποιες φορές ένιωσα πως είχα αδικηθεί. Ποτέ όμως δεν αντέδρασα αρνητικά. Επνιξα τον εγωισμό μου και πιστεύω πως αυτό ήταν που με βοήθησε στη συνέχεια. Ακολούθησα τον άγραφο κανόνα του ποδοσφαίρου. Τις περισσότερες άσχημες αναμνήσεις έχω από την Αντερλεχτ. Κάποια στιγμή ένιωσα ξεχασμένος. Με στήριξαν, όμως, οι φίλοι και η οικογένειά μου και κατάφερα να το ξεπεράσω», θυμάται.
Το παράπονο κάνει την εμφάνισή του και όταν αναφέρεται στην εθνική ομάδα. «Προβληματίζομαι αν στην Ελλάδα μετράει η αξία ή είναι κριτήριο κάτι άλλο. Βλέπω στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα των άλλων χωρών ότι όποιος είναι φορμαρισμένος παίζει. Πάντα είμαι έτοιμος για την εθνική ομάδα. Προσπαθώ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό στο γήπεδο, αλλά από εκεί και πέρα άλλοι είναι αρμόδιοι ν’ αποφασίσουν εάν θα κληθώ στην ομάδα. H μέχρι τώρα πορεία της, πάντως, είναι άξια συγχαρητήριων. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά και στον προπονητή. Τώρα τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο, αφού στην Πορτογαλία βρίσκονται σ’ ένα δύσκολο γκρουπ. Δεν φοβάμαι, όμως. Αυτή η ομάδα δείχνει χαρακτήρα και έχει τις δυνατότητες να παίρνει αυτό που θέλει».
Παραμένοντας στην ελληνική πραγματικότητα, ο Γιάννης Αναστασίου θεωρεί ενδιαφέρον το ελληνικό πρωτάθλημα, το οποίο παρακολουθεί ανελλιπώς. «Θεωρώ πως Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν ίδιες πιθανότητες στην κατάκτηση του τίτλου. Οι «κόκκινοι» έχουν ανεβασμένη ψυχολογία και οι «πράσινοι» δίψα. Το ευχάριστο του φετινού πρωταθλήματος είναι πως ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ και το Αιγάλεω διεκδικούν την είσοδό τους στο Τσάμπιονς Λιγκ».
Ο Γιάννης Αναστασίου δείχνει σίγουρος για την αξία του Ελληνα ποδοσφαιριστή. «Πιστεύω ότι έχουμε μεγάλες δυνατότητες και ταλέντο. Λίγη βελτίωση χρειάζεται στη νοοτροπία. Δεν είναι τυχαίο ότι όποιος πηγαίνει στο εξωτερικό πετυχαίνει. Βλέπουμε τον Γιαννακόπουλο και τον Χαριστέα έτοιμους ν’ αγωνιστούν σε τελικούς. Είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε κάθε αθλητή. Σε καταλαμβάνει ένα τελείως διαφορετικό συναίσθημα. Το βασικό είναι να μην πιστέψεις ότι κάνοντας μια μεταγραφή θα γίνεις εκατομμυριούχος. Πρέπει να προσαρμοστείς στις ανάγκες της ομάδας. Στην Ολλανδία, για παράδειγμα, οι οικονομικοί σύμβουλοι κάνουν σκληρό προγραμματισμό. Δεν υπάρχουν εξωφρενικά ποσά».