Οι σφυρίχτρες των διαιτητών σκάλισαν τις στάχτες και φούντωσαν ξανά τη φωτιά που εδώ και χρόνια κατατρώει τις σάρκες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σε μια εποχή που φάνηκε να αλλάζει κάπως το κλίμα της καχυποψίας και της ανυποληψίας που είχε δημιουργήσει η δράση της περιώνυμης «παράγκας» τα τελευταία χρόνια, το μπαράζ των διαιτητικών λαθών σε συγκεκριμένα παιχνίδια τις τελευταίες ημέρες προκάλεσε αναζωπύρωση της έντασης και θύελλα αντιδράσεων. Οση καλή διάθεση κι αν έχει κανείς για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, η… συμπτωματική κατεύθυνση όλων αυτών των λαθών προς όφελος μιας συγκεκριμένης ομάδας δεν αφήνει ούτε τον πλέον καλόπιστο φίλαθλο να «αγιάσει». O Ολυμπιακός είναι ξανά στο στόχαστρο όλων των υπολοίπων, που βαρέθηκαν να ζουν εδώ και επτά χρόνια το ίδιο κακοπαιγμένο έργο.
Το ίδιο σίριαλ
Το σύνθημα για την επανάληψη του γνωστού σίριαλ δόθηκε πριν από λίγες ημέρες, όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης θεώρησε από του βήματος δεδομένο το 8ο πρωτάθλημα και άρχισε να μετράει μέχρι τα 15. Από εκείνη τη στιγμή, οι παίκτες του Ολυμπιακού θυμίζουν τους… βουτηχτάδες της Καλύμνου, με έπαθλο όχι σφουγγάρια, αλλά μια σειρά από πέναλτι απ’ αυτά που προκαλούν στην αρχή άφθονο γέλιο και εν συνεχεία την οργή και τα αναθέματα. Σαν να μην έφθανε αυτό, την περασμένη Κυριακή έγιναν πράματα και θάματα στο γήπεδο της Νεάπολης, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Εκ… συμπτώσεως, θύμα ανεξήγητων διαιτητικών λαθών ήταν ο μοναδικός ανταγωνιστής του Ολυμπιακού στην κούρσα για τον τίτλο. O Παναθηναϊκός δεν γνώρισε εκεί μόνο τα «χάδια» ενός εκ των θεωρούμενων κορυφαίων Ελλήνων διαιτητών, του Γιώργου Κασναφέρη, αλλά και το κλίμα τρομοκρατίας που δημιούργησαν με την ανοχή της διοίκησης του Ιωνικού οργανωμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού, στους οποίους μοιράζονταν δωρεάν εισιτήρια για το παιχνίδι της Νεάπολης, στις εξέδρες του γηπέδου της Ριζούπολης.
Το μεγάλο πρόβλημα όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι οι διωκτικές αρχές του κράτους και του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν τόλμησαν ποτέ να δώσουν ονοματεπώνυμο στους κτίστες και τους χορηγούς της «παράγκας», ούτε επιχείρησαν να αγγίξουν τον άνθρωπο που δεν σταμάτησε ποτέ να κάνει επίδειξη δύναμης και να προκαλεί τη νοημοσύνη όλων των «μη ολυμπιακών». O Σωκράτης Κόκκαλης είναι στα χείλη κάθε Ελληνα φιλάθλου, πλην αυτών που είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τον νόμο και να αποδίδουν δικαιοσύνη στον χώρο του αθλητισμού. O στρουθοκαμηλισμός και η απίστευτη υποκρισία όλων των αρμοδίων αφήνουν ανικανοποίητο το κοινό αίσθημα και επιτείνουν την καχυποψία που δηλητηριάζει χρόνια τώρα τις εξέδρες.
Η περίφημη φράση του Γιάννη Σπάθα, σημάδεψε με γλαφυρό τρόπο τα δρώμενα στον χώρο του παρασκηνίου και έδωσε τις συντεταγμένες για να εντοπιστούν αυτοί που κινούσαν τότε τα νήματα. «O Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν και όλοι οι άλλοι να πάνε να…» είχε πει τότε ο μεγαλοπαράγοντας της διαιτησίας, σε μια από τις πολλές κασέτες με ηχογραφημένες συνομιλίες που είχαν βγει στη δημοσιότητα και είχαν προκαλέσει σάλο. Ηταν μια μοναδική ευκαιρία για να ξεκινήσει μια συνδυασμένη προσπάθεια κάθαρσης του χώρου με απόδοση ευθυνών σε συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά παρά το πλούσιο υλικό που είχαν στη διάθεσή τους οι εισαγγελικές αρχές και τις παχυλές υποσχέσεις, ακολούθησε… σιγή ασυρμάτου. Δεν έγινε απολύτως τίποτα, ούτε καν μια οργανωμένη έρευνα, έστω και για να οδηγήσει στο πουθενά αν στην πορεία τα όποια στοιχεία κρίνονταν αβάσιμα.
Δημιουργία κλίματος
Ενώ ο Σωκράτης Κόκκαλης έχει κατά καιρούς δεχθεί ποινικές διώξεις για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, ουδέποτε κλήθηκε να απολογηθεί ως φυσικό πρόσωπο για… αντιαθλητικές ενέργειές του που ξεπερνούσαν κατά πολύ ό,τι θεωρείται φυσιολογικό όριο ακόμα και σ’ ένα χώρο με πολλές εντάσεις, όπως αυτός του ποδοσφαίρου. Οι απίστευτοι χαρακτηρισμοί που εκτόξευσε κατά του Παναθηναϊκού και των οπαδών του, έριξαν πολύ νερό στον μύλο του φανατισμού και συνέβαλαν τα μέγιστα στη δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας στο περυσινό ντέρμπι, με τα γνωστά επακόλουθα που έκαναν τον γύρο του κόσμου. Οι λέξεις «κότες», «λαγοί» και «πελάτες» που εκστόμισε δημοσίως ο πρόεδρος της μεγάλης ομάδας που λέγεται Ολυμπιακός, δεν έφθασαν φαίνεται ποτέ στ’ αυτιά της αθλητικής δικαιοσύνης. Δεν προκάλεσαν καμία αντίδραση, καμία τιμωρία, έστω και για το θεαθήναι…
Ολα αυτά δεν συμβαίνουν στο θέατρο, ούτε στη Λυρική Σκηνή. Συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο, σ’ ένα χώρο που είναι από τη φύση του πρόσφορος σε εντάσεις και φαινόμενα βίας. H εικόνα των άδειων γηπέδων είναι η πρώτη απάντηση της πλειοψηφίας των φιλάθλων, αλλά παρότι ήταν πολύ ηχηρή, δεν θορύβησε κανέναν. Οσοι κι αν λείπουν από τα γήπεδα, υπάρχουν ακόμα αρκετοί που πηγαίνουν εκεί για να αναζητήσουν συγκινήσεις. Διαιτητές σαν τον Ευθυμιάδη και τον Σπυρόπουλο, λάθη σαν κι αυτά του Κασναφέρη και του Ζωγράφου, ανακοινώσεις σαν την εμπρηστική του Ολυμπιακού προχθές το μεσημέρι, δεν αποδεικνύουν μόνο την… ψύχωση για το 8ο, αλλά επισπεύδουν την καύση. Το φιτίλι έχει ξαναφθάσει πλέον επικίνδυνα κοντά στον δυναμίτη και αν δεν γίνει κάτι για να σταματήσει εγκαίρως, δυστυχώς όλα αυτά δεν θα πληγώσουν μόνο το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία…