Είναι η πρώτη φορά, που έπειτα από πολλά χρόνια οι οπαδοί της AEK νιώθουν κάποια αισιοδοξία, ότι κάτι καλό μπορεί να προκύψει για την ομάδα τους.
Οχι γιατί η κίνηση Νικολαΐδη εγγυάται την οικονομική απεμπλοκή της ΠΑΕ, από το υπέρογκο χρέος της, αλλά διότι ο άσος της Ατλέτικο Μαδρίτης είναι ένας απ’ αυτούς. Είναι σίγουροι ότι δεν θα τους προδώσει.
Δεν θα παίξει το παιχνίδι της «επικοινωνίας» για να εμφανιστεί σαν ένας ακόμα «σωτήρας» ή να βάλει στην τσέπη του λεφτά, πλουτίζοντας ακόμα περισσότερο αυτός, αυξάνοντας όμως κι άλλο το χρέος της εταιρείας, όπως έκαναν πολλοί που πέρασαν από την καρέκλα του αφεντικού.
Ο Ντέμης δεν είναι… Αμπράμοβιτς, που θα πληρώσει, για να βγάλει την AEK από το οικονομικό αδιέξοδο. Είναι όμως ο «Original», που μπορεί να συσπειρώσει τον κόσμο της. Είναι ο ηγέτης που αναζητούσε ο λαός της για να αποκτήσει πάλι την «καρδιά του νικητή».
Είναι αυτός, που μπορεί να υψώσει τη φωνή του, στα θεσμικά όργανα του ελληνικού ποδοσφαίρου και να αποκτήσει πάλι η AEK τη θέση της, στα κέντρα όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις και «μαγειρεύονται» οι εξελίξεις. Δεν θα μπορούν οι όποιοι Κανελλόπουλοι και Γκαγκάτσηδες να του… γυρίζουν την πλάτη.
Ομως, για να μπορέσει ο Νικολαΐδης να γίνει αφεντικό της AEK, θα πρέπει πρωτίστως να πουν το «ναι» οι Αγγλοι. Κι αυτό φαντάζει πολύ δύσκολο. Οχι γιατί δεν θέλει η ENIC να απεμπλακεί από την ΠΑΕ, αλλά θέλει να εισπράξει και έως το τελευταίο σεντς από τα όσα έχει πληρώσει.
Κι αυτό είναι το μεγάλο εμπόδιο. Το παραδέχθηκε και ο Λάκης Νικολάου, που γνωρίζει τα πρόσωπα και καταστάσεις. «Φοβάμαι, ότι η όλη η υπόθεση αποτελεί ένα επικοινωνιακό τρικ των Αγγλων και τελικά θα «βρεθούν κωλύματα» από τους ελέγχους, που θα κάνουν οι ορκωτοί λογιστές».
Το σίγουρο είναι πως ο Ντέμης Νικολαΐδης θέλει να βγάλει την AEK, τουλάχιστον από το διοικητικό αδιέξοδο. Κατά πόσο θα το κατορθώσει επαφίεται στους Αγγλους.
Διότι αυτοί έχουν και το καρπούζι και το μαχαίρι. Και δυστυχώς για την ιστορική ομάδα, αυτοί που τους τα έδωσαν, παραμένουν στο παρασκήνιο. Προτιμούν, αν και έχουν οικονομικές δυνατότητες μεγαλύτερες από τον διεθνή ποδοσφαιριστή, να το παίζουν «σωτήρες» μόνο με λόγια και όχι με πράξεις, περιμένοντας από άλλον να βγάλει το «φίδι από την τρύπα».