Η «κλεψύδρα» για την επιστροφή του Μίλος Βούγιανιτς στην αγωνιστική δράση, ύστερα απ’ έναν ολόκληρο χρόνο, σχεδόν, έφερε την άμμο στο κάτω μέρος της και ο Σέρβος πλέι μέικερ που επιλέχτηκε ως η εναλλακτική επιλογή του Δημήτρη Διαμαντίδη, έδειξε, προχθές, στην «Χάλα Πιονίρ» ότι ο τραυματισμός του δεν ήταν αξεπέραστος. Σε αγώνες που είναι δεδομένη και αναγκαία η ξεκούραση του καλύτερου παίκτη των «πρασίνων», Δημήτρη Διαμαντίδη, αλλά και σ’ αυτούς που… αναζητείται ο Τόνι Ντέλκ, ο Βούγιανιτς, ερχόμενος από τον πάγκο, μπορεί να κρατήσει σε υψηλό επίπεδο τον ομαδικό ρυθμό και όταν νιώσει απόλυτα προσαρμοσμένος με την μπάλα του μπάσκετ στα χέρια, θα φανούν και οι εκτελεστικές δυνατότητες του.
Χαρούμενος
«Είναι απίστευτο, νοιώθω πάλι όπως παλιά! Είμαι χαρούμενος, γιατί τους περιμένω πώς και πώς αυτούς τους αγώνες. Στο πρώτο παιχνίδι δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο, όμως, στο Βελιγράδι, ένιωσα διαφορετικά. Κάθε παιχνίδι για μένα είναι ένα βοήθημα για να επιστρέψω στον παλιό μου εαυτό. Βελτιώνομαι και πατάω γερά στα πόδια μου. Βέβαια, δεν θα πω ψέματα. Στο παιχνίδι με την Παρτιζάν, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο και η ατμόσφαιρα στο γήπεδο», είπε ο Βούγιανιτς που έχει «δεθεί» συναισθηματικά με την Παρτιζάν και στην «Χάλα Πιονίρ» συναντήθηκε με αρκετούς φίλους του και γνώριμα πρόσωπα.
«Ηταν φορές που ένιωσα πολύ άσχημα. Είχα απογοητευθεί, όμως είμαι δυνατός χαρακτήρας και δεν το έβαλα ποτέ κάτω. Από τότε όμως που ήρθα στον Παναθηναϊκό όλα άλλαξαν. Ξαναβρήκα την αυτοπεποίθηση και το κουράγιο μου. Δουλεύω πολύ στις προπονήσεις και απλώς περίμενα να έρθει η ώρα να μπω στο παρκέ. Εξάλλου, εδώ και ένα μήνα συμμετέχω σε φουλ ρυθμούς σε όλες τις προπονήσεις, στα διπλά που παίζουμε και στις ασκήσεις τακτικής. Το μόνο που έλειπε ήταν να αγωνιστώ σε επίσημο αγώνα. Τώρα που συνέβη αυτό, είμαι άλλος άνθρωπος», συνέχισε να λέει ο Σέρβος πλέι μέικερ που υμνεί τον Ομπράντοβιτς για την ευκαιρία που του δόθηκε στον Παναθηναϊκό να κάνει νέα αρχή στην πιο κρίσιμη καμπή της καριέρας του.
«Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους με στήριξαν και πίστεψαν σε μένα. Ο κόουτς δεν με πίεσε, ποτέ, ούτε με άγχωσε και πάντα μου έλεγε να μη βιαστώ να επιστρέψω. Μόνο όταν νιώσω σίγουρος. Η εμπιστοσύνη αυτή του Ζέλικο στον πρόσωπό μου ήταν καταλυτική για μένα. Μου έδωσε δύναμη και η παρουσία του ήταν ένα επιπλέον κίνητρο για να πετύχω. Ο Ομπράντοβιτς δεν είναι τυχαίος».