ΘΕΟΥ θέλοντος και… πυρκαγιών επιτρεπουσών το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας κάνει σήμερα σέντρα. Ενα πρωτάθλημα για το οποίο ήδη έχουμε καταθέσει τις απόψεις μας, την περασμένη εβδομάδα, χωρίς φυσικά να γνωρίζουμε πώς θα μας προλάβαινε δυστυχώς η πύρινη λαίλαπα με τα τραγικά της επακόλουθα.
ΣΤΗΝ πατρίδα μας και ειδικά στις πληγείσες περιοχές τίποτα δεν θα είναι πλέον όπως ήταν. Οσο κι αν ο άνθρωπος έχει τη δύναμη να αφήνει πίσω του το παρελθόν και να προχωράει μπροστά, η φύση θα μας υπενθυμίζει την καταστροφή που της προκαλέσαμε.
ΙΣΩΣ κάπου να υπερβάλλουμε, λέγοντας πως «τίποτα δεν θα είναι το ίδιο» διότι αφήσαμε έξω το ποδόσφαιρο και το πρωτάθλημά μας. Σ’ αυτά πιστεύουμε, πως μάλλον θα βαδίσουμε στα γνωστά μονοπάτια. Τα οποία ήδη έχουν «καεί» από χρόνια. Και το χειρότερο δεν έχει γίνει τίποτα για την αναδάσωσή τους. Τα όποια χρήματα έχουν πάρει κατά καιρούς οι «πυρόπληκτοι» από το κράτος πήγαν για άλλους σκοπούς. Καθαρά ιδιοτελείς.
ΑΝ θα θέλαμε να σημειώσουμε κάτι το καινούργιο σ’ αυτή τη διοργάνωση θα είναι ο «μεγάλος αδελφός» που θα παρακολουθεί τις εξέδρες. Τώρα κατά πόσο αυτές οι κάμερες για τις οποίες ακούγαμε τόσα χρόνια, αλλά δεν τις βλέπαμε, θα μπορέσουν να «δουν» και να «πιάσουν» τους ταραξίες είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Διότι δεν αρκεί μόνο να τις βάλεις. Χρειάζεται και το κατάλληλο προσωπικό για να τις αξιοποιήσει.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι νέο. Η ενίσχυση των ομάδων, όσο κι αν κάποιοι προσπάθησαν να την παρουσιάσουν ως εντυπωσιακή, απέχει πολύ από το να δίνει υποσχέσεις για καλύτερο θέαμα. Οσο για την Ευρώπη ας το αφήσουμε…
ΣΤΟ μόνο θέμα όπου ελπίζουμε να δούμε μία αλλαγή είναι η νοοτροπία. Οι παράγοντες των περισσοτέρων ΠΑΕ, είναι νέοι άνθρωποι. Πιστεύουμε πως θα έχουν και νέα συμπεριφορά. Μακριά από… μικροσυλλογικές πονηριές και εξωγηπεδικές ίντριγκες, θα προσπαθήσουν όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά να δείξουν έμπρακτα πως πιστεύουν σε ένα αξιοκρατικό και με «ευ αγωνίζεσθε» πρωτάθλημα.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ να γκρινιάζουν για τη διαιτησία και να αναγνωρίζουν την ανωτερότητα του αντιπάλου όταν ηττάται η ομάδα τους. Να μην αποκαλούν «υπερήφανο λαό» τους χυδαιολόγους και τους χούλιγκαν των εξεδρών. Να μην κρύβονται όταν συμβαίνουν τα όσα θλιβερά επεισόδια συνέβησαν πέρσι εντός και εκτός των γηπέδων. Δεν μας αρκεί μία καταδικαστική ανακοίνωσή τους, στην οποία υποκριτικά εκφράζουν την λύπη τους προς τα θύματα.
ΝΑ ΒΡΟΥΝ το θάρρος, αν ξανασυμβούν να διακόψουν το πρωτάθλημα. Να διαλύσουν τους συνδέσμους, διότι παρά τις εξαγγελίες και τον νόμο όλοι ουσιαστικά ζουν και βασιλεύουν. Διότι η διαδικασία που ακολουθούν κάποιοι, «δίνουμε – δεν δίνουμε» εισιτήρια στους οργανωμένους ή «δεν είμαστε υπεύθυνοι για τις μετακινήσεις τους στα εκτός έδρας παιχνίδια», δεν είναι τίποτα άλλο από την ομολογία τους πώς δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.
ΔΕΝ αναφέραμε καθόλου τη διαιτησία. Οχι γιατί είναι «όμορφη, αγγελικά πλασμένη». Αλλά διότι δεν θέλουμε να φανούμε πριν ακόμα ακουστεί το πρώτο σφύριγμα κακεντρεχείς…