Τα ελληνικα κόμματα δεν ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό. Δεν το γράφουμε στην τύχη. Οι εκλογές τελείωσαν. Προηγήθηκαν οι προεκλογικές συζητήσεις και το περίφημο «ντιμπέιτ» με τους έξι πολιτικούς αρχηγούς (άσχετο με τ’ αθλητικά, αλλά, αλήθεια, γιατί κλήθηκε σε αυτό και σε άλλες συζητήσεις ο αρχηγός της Δημοκρατικής Αναγέννησης και όχι εκπρόσωπος των Οικολόγων – Πράσινων, που πήραν 1,05%, έναντι 0,80 του κόμματος του Στέλιου Παπαθεμελή;) και δεν ακούσαμε ΜΙΑ πρόταση για τον αθλητισμό.
Συζητησαν οι αρχηγοί των κομμάτων και οι εκπρόσωποί τους για θέματα οικονομίας, περιβάλλοντος, παιδείας, υγείας, για το ασφαλιστικό, για τα «δομημένα ομόλογα», για την αποκατάσταση των καμένων, για εξωτερική πολιτική, για αγροτικά θέματα, για πολλά άλλα, για τον αθλητισμό, όμως (αλλά και για τον πολιτισμό), δεν είπαν λέξη.
Δεν υποστηριζουμε, φυσικά, ότι θα έπρεπε ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου να έχουν ως άμεση προτεραιότητα τον αθλητισμό. Επρεπε, όμως, να είναι ψηλά στο πρόγραμμά τους και στα πολιτικά ενδιαφέροντά τους. Οχι ο πρωταθλητισμός. Ο αθλητισμός. Γιατί σχετίζεται άμεσα με την υγεία του λαού. Οπότε, άπτεται και της οικονομίας. Σκεφθείτε, αν οι Ελληνες ήταν πιο υγιείς, αν τα Ελληνόπουλα δεν ήταν από τα πλέον παχύσαρκα του δυτικού κόσμου, πόσα θα ήταν τα οικονομικά οφέλη της χώρας. Υπολογίστε, πόσο λιγότερες θα ήταν οι δαπάνες των ταμείων υγείας· πόσο λιγότερες θα ήταν οι απουσίες από την εργασία και, συνεπώς, πόσο αυξημένη θα ήταν η παραγωγικότητα. Υπολογίστε αυτά και άλλα και τότε θ’ αντιληφθείτε γιατί ο αθλητισμός θα έπρεπε να ήταν στις προτεραιότητες κάθε κυβέρνησης.
Μονο το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από αυτό, εκπόνησε προγράμματα μαζικού – λαϊκού αθλητισμού. Λοιδορήθηκαν από πολλούς. Παρά ταύτα και παρά τα στραβά τους, ήταν σημαντικά. Αργότερα, ουσιαστικά εγκαταλείφθηκαν. Κάποιοι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης εφαρμόζουν τέτοια, αλλά ποιός μπορεί να υποστηρίξει (και να στηρίξει τον ισχυρισμό του), ότι η ελληνική Πολιτεία (σε όλες της τις εκφάνσεις) προάγει τον λαϊκό αθλητισμό;
Ο νεος υφυπουργός αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού, Γιάννης Ιωαννίδης, είναι γνήσιο τέκνο του πρωταθλητισμού. Και ως παίκτης και ως προπονητής του μπάσκετ, έκανε πρωταθλητισμό. Τέτοιον οφείλει να κάνει και τώρα ως υφυπουργός. Πολλοί φοβούνται, και το λένε, ότι για να μπει, πλέον, κάποιος στο υπουργείο, πρέπει να κρατάει… πορτοκαλιά μπάλα. Αμφιβάλλουμε. Ο κ. Ιωαννίδης είναι έξυπνος άνθρωπος. Και, πιστεύουμε ότι δεν είναι ο κλασικός τύπος του πολιτικού. Θεωρούμε πως θέλει να προσφέρει. Γι’ αυτό νομίζουμε ότι θ’ ασχοληθεί με όλα τα θέματα του αθλητισμού. Και με τον λαϊκό.
Ευχης έργο θα είναι να μπορέσει, σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας, ν’ αναβαθμίσουν τον, ουσιαστικά, ανύπαρκτο στην Ελλάδα σχολικό αθλητισμό.
Για τον Γιαννη Ιωαννιδη είναι ευκαιρία, ως γεωπόνος, που έχει σπουδάσει, να ρίξει τον σπόρο του μαζικού αθλητισμού και να φροντίσει να δρέψει καρπούς από αυτή τη σπορά.