Αν καποιοσ στοιχημάτιζε 1 ευρώ υπέρ της πιθανότητας να κερδίσουν όλες οι ελληνικές ομάδες που αγωνίζονταν την Πέμπτη το βράδυ στο κύπελλο UEFA θα κέρδιζε 430! Αν το 2004 κάποιος στοιχημάτιζε το ίδιο ποσό υπέρ της πιθανότητας να δει την Εθνική του Οττο Ρεχάγκελ πρωταθλήτρια Ευρώπης θα έβαζε στην τσέπη του 180: για τους σχεδόν αλάνθαστους στις εκτιμήσεις μπουκμέικερς το 5 στα 5 των ελληνικών ομάδων στο κύπελλο UEFA αποτελεί μεγαλύτερη έκπληξη από την κατάκτηση του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος από την Εθνική μας ομάδα στην Πορτογαλία!
Ανεξηγητο και μαγικό; Με μια πρώτη ανάγνωση ναι. Ο Παναθηναϊκός είχε κάνει μετριότατες εμφανίσεις στα φιλικά πριν πάει στην Μπρατισλάβα, η ΑΕΚ είχε σχεδόν διασυρθεί στους δύο αγώνες με τη Σεβίλλη, ο Αρης είχε ένα καινούργιο προπονητή που ακόμα δεν είχε κοουτσάρει την ομάδα σε επίσημο ματς, ο Πανιώνιος έμοιαζε να βολεύεται με την ισοπαλία στη Γαλλία καθώς το ίδιο είχε κάνει στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στο Χαριλάου και η Λάρισα δεν έχει πείρα ευρωπαϊκών αγώνων ώστε να σου επιτρέπει να πιστεύεις ότι θα διαχειριστεί ικανοποιητικά τον αγώνα με την Μπλάκμπερν που ήρθε στην Ελλάδα κουβαλώντας ένα σερί 15 αγώνων χωρίς ήττα!
Με μια δευτερη ανάγνωση όμως δεν πρόκειται περί θαύματος. Ο ΠΑΟ είχε δείξει στο ματς με τον Ολυμπιακό αρκετό αγωνιστικό πάθος, ένα στοιχείο που πέρυσι του έλειπε. Οταν βρέθηκε πίσω στο σκορ στη μοναδική φάση που έφτιαξαν οι επιθετικοί της γηπεδούχου Αρτμέντια ανέβασε στροφές: αντέδρασε όπως και στη Λεωφόρο, όταν στο δεύτερο ημίχρονο ισορρόπησε τα πράγματα. Η ΑΕΚ ήταν στα χαρτιά πιο δυνατή από την Σάλτσμπουργκ του Τραπατόνι: η άνετη νίκη της είναι μια φυσιολογική επικράτηση.
Η Ενωση δεν ήταν του πεταμού όταν γνώρισε τη συντριβή από τη Σεβίλλη και δεν έγινε υπερομάδα γιατί κέρδισε την πρωταθλήτρια Αυστρίας: κάνει για την ώρα φυσιολογικά πράγματα. Ο Πανιώνιος είχε δείξει ήδη από τα φιλικά ότι θα δώσει συνέχεια στην περσινή καταπληκτική χρονιά του: βρήκε μια Σοσό μπερδεμένη και αγχωμένη γιατί δεν κερδίζει στο γαλλικό πρωτάθλημα εδώ και 8 αγωνιστικές και δεν της χαρίστηκε.
Ο Αρης έχει ένα σπουδαίο προπονητή που λέγεται Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο οποίος πολλάκις έχει αποδείξει ότι μπορεί να σκηνοθετεί αριστουργήματα της μιας βραδιάς στα ευρωπαϊκά ματς: ο κόουτς που πριν τρία χρόνια έκανε με τον Ολυμπιακό 4 βαθμούς στα δύο ματς των Ερυθρολεύκων με αντίπαλο στο Τσάμπιονς λιγκ τη γεμάτη εμπειρίες Ντεπορτίβο Λα Κορούνια είναι φυσιολογικό να βραχυκυκλώσει σε ένα αγώνα την πλούσια αλλά πρωτάρα Σαραγόσα. Τέλος, η Λάρισα έχει ένα μεγάλο όπλο που συνεχώς ξεχνάμε: τον πιο εργατικό, σοβαρό, τίμιο και άξιο Ελληνα προπονητή του καιρού μας, τον Γιώργο Δώνη που την παλιά του ομάδα Μπλάκμπερν αποδείχτηκε ότι την γνωρίζει πολύ καλά.
Το αληθινο ανεξήγητο της μαγικής βραδιάς ήταν η κοινή πίστη: οι δυνατότητες ποτέ δεν έλειψαν. Ισως να λειτούργησε τελικά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Η πιθανότητα να μειωθεί αισθητά η ελληνική εκπροσώπηση στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τους υποχρέωσε να παίξουν με το μαχαίρι στα δόντια…