Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ήταν η απαρχή για τη αναγέννηση της Εθνικής μπάσκετ των ανδρών. Η «επίσημη αγαπημένη» μετά την 16η θέση του ευρωμπάσκετ το 1999 και την 9η στο ευρωπαϊκό του 2001 επανήλθε στις επιτυχίες, κατακτώντας την 5η θέση στους Αγώνες της Αθήνας. Με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στο τιμόνι της και με δέκα παίκτες (Σπανούλης, Φώτσης, Χατζηβρέττας, Διαμαντίδης, Παπαδόπουλος, Κακιούζης, Παπαλουκάς, Ζήσης, Ντικούδης, Τσαρτσαρής) από εκείνη την ομάδα, η εθνική τρία χρόνια μετά έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης στο Βελιγράδι και πέρυσι στην δεύτερη θέση του κόσμου στην Ιαπωνία. Ο πήχυς αναπόφευκτα μπήκε ψηλά. Από τους παίκτες, την ομοσπονδία, το προπονητικό τιμ, τους φιλάθλους. Με αποτέλεσμα η κατάληψη όποιας άλλης θέσης πέρα των τριών πρώτων στο ευρωμπάσκετ της Ισπανίας να μοιάζει με αποτυχία.
Κάτι έλειπε
Στα γήπεδα της Ιβηρικής χώρας ήταν εμφανές ότι από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κάτι έλειπε. Πολλοί υπέθεσαν ότι η ομάδα αυτή «έκλεισε» τον κύκλο της, άλλοι πάλι ότι χρειάζεται εσπευσμένα ανανέωση, ότι φταίει ο Γιαννάκης, ότι φταίνε κάποιοι «αδιάφοροι» παίκτες που λίγες μέρες πριν από την έναρξη της διοργάνωσης επιδόθηκαν σε δηλώσεις κατά της ομοσπονδίας, ότι, ότι, ότι… Τις πταίει τελικά;
Ο Γιαννάκης ήδη καταστρώνει τα σχέδια της Εθνικής της επόμενης μέρας. Ως συνήθως, ο «δράκος», κλείνει τα αυτιά του στα όσα πιθανά και απίθανα ακούγονται, ετοιμάζοντας την ομάδα για τον επόμενο μεγάλο στόχο: τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008. Το σίγουρο είναι ότι η ομάδα το ερχόμενο καλοκαίρι θα παρουσιάσει διαφορετικό αγωνιστικό πρόσωπο. Κάποιοι από την παλιά φρουρά αναμένεται να αποχωρήσουν και τη θέση τους να πάρει το νέο «αίμα» του ελληνικού μπάσκετ.
Οι αποχωρήσεις άρχισαν λίγα λεπτά μετά τη λήξη του μικρού τελικού απέναντι στη Λιθουανία. Ο Νίκος Χατζηβρέττας άνοιξε την πόρτα της εξόδου, επικαλούμενος προσωπικούς λόγους, αλλά το ποιος θα την κλείσει είναι άγνωστο. Αυτός που αναμένεται να ακολουθήσει τον Χατζηβρέττα είναι ο Λάζαρος Παπαδόπουλος. Ο «Λάζος» στην Ισπανία παρουσιάστηκε διαφορετικός από ό,τι τον είχαμε συνηθίσει. Αγνώριστος εντός αγωνιστικού χώρου και με ορισμένα παραστρατήματα στη συμπεριφορά του. Το γυαλί στη σχέση του με τον Παναγιώτη Γιαννάκη έχει «ραγίσει», ενώ και στους κόλπους της ομοσπονδίας παραμένει ανεπιθύμητος.
Το υποτιθέμενο κενό του «Λάζου», ο οποίος πάντως διέψευσε ότι θα αποχωρήσει από την Εθνική, δεν πρόκειται να πονοκεφαλιάσει πολύ τον ομοσπονδιακό τεχνικό. Προ των πυλών της Εθνικής βρίσκεται το ανερχόμενο αστέρι του αθλήματος, ο Κώστας Κουφός, ο ανανεωμένος Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, ο Ιάκωβος Τσακαλίδης, ο οποίος παραμένει πάντα ένα «γερό» κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ, αλλά και οι «ώριμοι», πια, Λουκάς Μαυροκεφαλίδης και Ανδρέας Γλυνιαδάκης.
Η φουρνιά που έρχεται δίνει κάθε δικαίωμα στον Γιαννάκη να παραμένει αισιόδοξος. Εκτός από τους προαναφερθέντες, αλλά και τους Βασιλόπουλο, Πελεκάνο και Μπουρούση, οι οποίοι αποτελούν, ήδη, βασικά μέλη της Εθνικής, υπάρχουν και οι Κώστας Βασιλειάδης, Αλέξης Κυρίτσης και Στράτος Περπέρογλου.
Το υλικό υπάρχει και είναι πλούσιο. Ο Γιαννάκης έχει δείξει ότι ξέρει να το διαχειρίζεται, οπότε με την απαιτούμενη υπομονή, ο δρόμος προς την επιτυχία είναι και πάλι ανοιχτός. Το ζητούμενο είναι να επανέλθει η ηρεμία, η οποία φάνηκε να λείπει από το ευρωμπάσκετ της Ισπανίας. Η ομάδα να βρει ξανά την ομοιογένειά της, γιατί όσο δύσκολα φτάνεις στην κορυφή, άλλο τόσο εύκολα παίρνεις τον δρόμο της παρακμής.