Ποια είναι τα κριτήρια για να χαρακτηρίσουμε έναν προπονητή ως πολύ σπουδαίο; Σίγουρα όχι μόνον η επιτυχία της ομάδας που διευθύνει. Για παράδειγμα πρόπερσι η Μπαρτσελόνα κατέκτησε τον τίτλο του Champions League έχοντας στον πάγκο τον κ. Ράικαρντ, αλλά μέχρι και σήμερα ελάχιστοι τον θεωρούν όχι σπουδαίο, ούτε και καλό προπονητή θα λέγαμε. Περίπου το ίδιο ισχύει και για τον κ. Αντσελότι που κέρδισε με τη Μίλαν τον ευρωπαϊκό τίτλο την σεζόν που μας πέρασε.
Ο Αρσεν Βεγκέρ της Αρσεναλ, δεν έχει κατακτήσει ακόμα το Champions League, αλλά είναι από τους σπουδαιότερους τεχνικούς στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Κρατάει την Αρσεναλ, επί επτά συναπτά έτη, στις κορυφαίες ομάδες της Αγγλίας ξοδεύοντας πολύ λιγότερα χρήματα από την Τσέλσι και την Μάντσεστερ. Επιλέγει προσεκτικά τους κρίκους της αλυσίδας που έχει στο μυαλό του.
Κανεισ δεν πίστευε πως ο Λευκορώσος Αλεξάντερ Χλεμπ ή ο Εμανουέλ Αντεμπαγιόρ, αυτός ο αδύνατος ψηλός στράικερ από το Τόγκο που έπαιζε στη Μονακό χωρίς κανείς να τον προσέχει, θα μπορούσαν να γίνουν, μαζί με τον Σεντερός, τον πιτσιρικά Φάμπρεγκας και τον τινέιτζερ Ροσίνσκι, μέλη μιας ομάδας που σήμερα παίζει το καλύτερο και το ωραιότερο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη. Η Αρσεναλ του κ. Βεγκέρ, αν υπήρχε Ρ/Ε στο ποδόσφαιρο, θα ήταν μακράν η κορυφαία σε απόδοση, με βάση το κόστος, την προστιθέμενη αξία και το τελικό αποτέλεσμα.
Και για να έλθουμε λίγο στα δικά μας, ο κ. Ομπράντοβιτς δεν είναι ο κορυφαίος προπονητής της Ευρώπης, γιατί τα αφεντικά των ομάδων που προπονούσε αγόραζαν ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στην αγορά. Οταν κέρδισε με την Μπανταλόνα τον Ολυμπιακό στο Τελ Αβίβ, το μπάτζετ της ομάδας του, ούτε το μισό των Πειραιωτών δεν ήταν. Με τους γερο – Ρότζερς και Μίντλεντον πήρε το κύπελλο μέσα στην Μπολώνια από την Βιρτούς που είχε λαμπερό και πανάκριβο ρόστερ (Τζινόμπιλι, Ριγκοντό). Η χημεία και η αποτελεσματικότητα μιας ομάδας, δεν είναι υπόθεση μόνον χρημάτων. Αν ήταν έτσι, δεν θα υπήρχε αθλητισμός ούτε και προπονητές.