Ο Κωστας Κατσουράνης, όταν έφυγε από την ΑΕΚ για να πάει στη Λισσαβώνα και να αγωνιστεί στην Μπενφίκα, αποκλείεται να είχε φανταστεί ότι η καριέρα του στην ιστορική ομάδα της Πορτογαλίας θα τελείωνε με ένα τόσο άδοξο τρόπο. Ο Ελληνας παίκτης αγωνίστηκε σχεδόν σε όλα τα ματς της Μπενφίκα βασικός, υπήρξε άψογος στις προπονήσεις, δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ του για το παραμικρό, αλλά όλος αυτός ο εξαιρετικός πρότερος έντιμος βίος του δεν του έφτανε για να τη γλιτώσει όταν υπέπεσε στο πρώτο σοβαρό αγωνιστικό παράπτωμα της καριέρας του.
Ο Ελληνας άσος την τελευταία αγωνιστική, κατά τη διάρκεια του ματς της Μπενφίκα με τη Σετουμπάλ ήρθε στα χέρια με τον αρχηγό της ομάδας Λουιζάο. Η σκηνή, για όσους δεν την είδατε, πρέπει να πω ότι είναι από τις σπάνιες. Στο 67ο λεπτό του ματς ο Κατσουράνης έκανε λάθος πάσα και έδωσε την μπάλα σε αντίπαλο, με αποτέλεσμα η Σετουμπάλ να βγει στην αντεπίθεση με τον Εντίνιο. Τον παίκτη έκοψε ο Λουιζάο με φάουλ και στη συνέχεια δέχτηκε κίτρινη κάρτα: το πήρε βαρέως!
Ο υψηλοσωμος Βραζιλιάνος άρχισε να διαμαρτύρεται στον Ελληνα διεθνή και εκείνος του απάντησε με έντονο τρόπο. Ο Λουιζάο επέμενε κι ο Κατσουράνης του έκανε μια παγκοσμίως γνωστή χειρονομία υψώνοντας το μεσαίο του δάχτυλο. Ο Λουιζάο όρμησε να τον δείρει, οι συμπαίκτες του προσπάθησαν να τον συγκρατήσουν κι ο προπονητής τους Αντόνιο Καμάτσο (που από νεύρα ξέρει) βλέποντας αυτή τη σκηνή που παρέπεμπε σε σαλούν του Τέξας τους έβγαλε έξω και τους δύο. Μόνο που στον μεν Βραζιλιάνο έκανε μια σύσταση τον δε Κατσουράνη τον έστειλε να προπονείται μόνος και του ζήτησε να βρει ομάδα για να φύγει όσο το δυνατόν γρηγορότερα!
Οποιος γνωρίζει τον Κατσουράνη καταλαβαίνει ότι η συμμετοχή του σε ένα τέτοιου είδους επεισόδιο υποδηλώνει κακή ψυχοσύνθεση. Ο Κατσουράνης είναι ένας εσωστρεφής άνθρωπος από αυτούς που σπανίως νευριάζουν και προτιμούν να κρύβουν τη δυσαρέσκειά τους πίσω από χαμόγελα. Υποθέτω ότι μετά τη φυγή του Φερνάντο Σάντος από την Μπενφίκα ο Ελληνας παίκτης έμεινε ορφανός: ο Πορτογάλος προπονητής δεν είναι απλώς ο άνθρωπος που ορκίζεται στα προσόντα του αλλά κι ένας αληθινός μέντοράς του, ένας πατέρας του.
Ο Κατσουρανης έμεινε στη Λισσαβώνα μόνος με την υποχρέωση να δικαιώσει τον προπονητή που τον επέλεξε: δεν είναι ό,τι πιο απλό μπορεί να συμβεί σε ένα ποδοσφαιριστή. Σε κάθε λάθος πάσα του, σε κάθε μέτριο παιχνίδι του, σε κάθε κακή του αγωνιστική επιλογή ο κατηγορούμενος δεν ήταν ο ίδιος, αλλά ο προπονητής που τον διάλεξε: για τον Ελληνα παίκτη η παραμονή άρχισε να γίνεται αληθινή δοκιμασία.
Πολλες φορές λέμε ότι μια μεταγραφή για να είναι καλή πρέπει να είναι επιλογή του προπονητή. Η περίπτωση του Κατσουράνη δείχνει ότι για ένα παίκτη το να είναι επιλογή ενός προπονητή δεν είναι κι ό,τι καλύτερο. Αν ήταν επιλογή του προέδρου της Μπενφίκα όπως είναι π.χ. ο ψηλός και βαρύς Λουιζάο θα είχε σήμερα λιγότερα προβλήματα…