Φιλότιμο ελληνικής «κοπής»; Υπάρχει και «περισσεύει» και γι’ άλλες Εθνικές ομάδες. Εγωισμός παικτών και προπονητών για να αποδειχθεί ότι η Εθνική δεν ήταν και δεν είναι ομάδα των δυο τριών μονάδων; Πλούσιος ακόμα και στον χαρακτήρα του ενδέκατου και δωδέκατου παίκτη που ανέβηκε στο αεροπλάνο για την Πολωνία την ύστατη στιγμή, έχοντας κάνει προετοιμασία 45 ημερών. Για τον δε Γιόνας Καζλάουσκας δεν είναι θέμα εγωισμού και σύγκρισης με τους προκατόχους του, αλλά ζήτημα μεγάλης ευθύνης για να δώσει την κατάλληλη συνέχεια στην πορεία της Εθνικής και στα γήπεδα της Πολωνίας.
Φιλοδοξίες; Υψηλές, ανεξαρτήτως σύνθεσης, εξαιτίας των σημαντικών απουσιών και αλλαγής προσώπων στην τεχνική ηγεσία, γιατί το πεπρωμένο αυτής της Εθνικής ομάδας είναι η συνεχής διατήρησή της στις υψηλότερες θέσεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ, στα 22 τελευταία χρόνια.
Το «θέλω» υποστηρίζεται από το «μπορώ» σ’ αυτή την ανανεωμένη -αναγκαστικά- Εθνική ομάδα; Αυτή είναι και η μοναδική απάντηση που μπορεί να δοθεί ολοκληρωμένα πάνω στο παρκέ, από αύριο το απόγευμα, στο εναρκτήριο τζάμπολ του 36ου Ευρωμπάσκετ και με πρώτο αντίπαλο της ελληνικής ομάδας, την Εθνική της ΠΓΔΜ.
Ανεξαρτήτως των σημαντικών απουσιών που έχουν οι περισσότερες Εθνικές ομάδες της Ευρώπης, σ’ αυτή τη διοργάνωση και της αγωνιστικής εικόνας που θα παρουσιάσουν, η πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2005 και δευτεραθλήτρια κόσμου του 2006 έχει ξεκαθαρίσει τον διπλό στόχο που θα έχει στις τρεις πόλεις της Πολωνίας που πρόκειται να ταξιδέψει. Ο πρώτος και βασικότερος στόχος είναι η εξασφάλιση της συμμετοχής της στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Τουρκίας, τον Σεπτέμβριο του 2010, εφόσον καταλάβει μία από τις πέντε πρώτες θέσεις του Ευρωμπάσκετ.
Τι χρειάζεται
Ο δρόμος για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι διπλός, αλλά ο πρώτος είναι πολύ διαφορετικός από τον δεύτερο. Αρχής γενομένης από το Πόζναν, η Εθνική στοχεύει στην πρώτη θέση του ομίλου, αφού κάθε ομάδα θα μεταφέρει τα αποτελέσματα στη δεύτερη φάση των ομίλων (εκτός της τέταρτης ομάδας) και η Ελλάδα χρειάζεται την υψηλότερη δυνατή βαθμολογία, έναντι και των Εθνικών ομάδων που θα προκριθούν από τον δεύτερο όμιλο και θα ταξιδέψουν στο Μπιγκόζ.
Στην πολωνική κωμόπολη, η Εθνική χρειάζεται τουλάχιστον δύο νίκες σε 3 παιχνίδια για να παραμείνει στις πρώτες θέσεις του νέου ομίλου, να προκριθεί στις 8 καλύτερες ομάδες και να μάθει τον αντίπαλό της για τον πρώτο, νοκ άουτ, αγώνα της στο Κατοβίτσε.
Η 17η ή η 18η Σεπτεμβρίου (αναλόγως με τη θέση που θα καταλάβει στον όμιλο του Μπιγκόζ) θα είναι οι δύο κρισιμότερες ημέρες. Νίκη στον προημιτελικό αγώνα, θα φέρει την πρώτη μεγάλη ανακούφιση για την πρόκριση στην επόμενη μεγάλη διοργάνωση και το πεδίο της δόξας θα είναι λαμπρό με την κατάκτηση ενός μεταλλίου, ενώ η ήττα θα προκαλέσει άγχος για τη διεκδίκηση της 5ης θέσης, κριτική ακραίας μορφής και η πέμπτη θέση, ακόμα κι αν κατακτηθεί, θα είναι το «μη χείρον βέλτιστον»…
Η Εθνική ομάδα μέτρησε, πριν από την έναρξη της προετοιμασίας της, τέσσερις απουσίες βασικών στελεχών της (Διαμαντίδης, Τσαρτσαρής, Βασιλόπουλος, Παπαλουκάς) και δύο νέες προσθήκες (Κουφός, Καλάθης). Ακόμα κι αν η αιτία των απουσιών διαφέρει (άλλοι για τραυματισμό κι άλλοι για ξεκούραση – συντήρηση δυνάμεων) και «σηκώνει συζήτηση», κανένα μέλος της Εθνικής δεν κοίταξε προς τα πίσω και δεν θα το κάνει, ακόμα κι αν η πορεία της Εθνικής στην Πολωνία δεν είναι ικανοποιητική.
Ούτε ο Γιόνας Καζλάουσκας, μετά τις πρώτες δηλώσεις που είχε κάνει για τις δυσαναπλήρωτες απουσίες της Εθνικής, πρόκειται να δικαιολογήσει άσχημα αποτελέσματα.
Η ψυχολογία και ο ηγέτης
Η Εθνική ομάδα που θα παίξει στην Πολωνία δεν αναζητεί άλλοθι για τις εμφανίσεις και πολύ περισσότερο για τα αποτελέσματά της. Είναι έτοιμη να «ματώσει» σε κάθε παιχνίδι και να δώσει όλες τις «μάχες» που την περιμένουν για να φτάσει στη νίκη. Το θέαμα θα βρεθεί σε δεύτερη μοίρα, γιατί θα προέχει η νίκη και η εξάντληση κάθε πιθανότητας γι’ αυτήν. Αν μη τι άλλο, η νοοτροπία της Εθνικής, ανεξαρτήτως προσώπων, έχει αποδείξει ότι ξέρει να παλεύει μέχρις εσχάτων. Ομως, η ψυχολογία των διεθνών παικτών και κυρίως των εμπειρότερων είναι δυνατή και θωρακισμένη, μέχρις αποδείξεως του εναντίον. Υπάρχει ένα ερώτημα που θα απαντηθεί από την εμφάνιση που θα πραγματοποιήσει η Εθνική, μετά την πρώτη, πιθανή ήττα που θα γνωρίσει. Η ροή των μεγάλων διοργανώσεων, όπως το «ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ», επιβάλλει την άμεση, ψυχολογική ανασύνταξη. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, τον ρόλο του ηγέτη και καθοδηγητή, εκτός του γηπέδου για τις εσωτερικές συζητήσεις της Εθνικής ομάδας και την αναπτέρωση του ηθικού των νεότερων διεθνών, θα έχουν οι «παλιοσειρές» Φώτσης, Σπανούλης και Ζήσης.
Αμυνα και επίθεση
Στην ερώτηση για το στυλ παιχνιδιού της Εθνικής ομάδας στην Πολωνία, η απάντηση είναι ότι η αμυντική απόδοση, και κυρίως η διάρκειά της, θα είναι η ασφαλέστερη «πυξίδα».
Από τα οκτώ φιλικά, μόνο στα δύο (Σερβία και Σλοβενία) δέχτηκαν άνω των 80 πόντων. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχει παρουσιάσει την απαιτούμενη αμυντική συνέπεια. Στη «μάχη» των ριμπάουντ και παρά την παρουσία των περισσοτέρων ψηλών στην ιστορία της Εθνικής, η εξασφάλιση των «σκουπιδιών» είναι αμφισβητούμενη. Η βοήθεια στους ψηλούς από τον εκάστοτε φόργουορντ που θα χρησιμοποιείται στην πεντάδα, είναι απαραίτητη, καθώς λείπουν οι ψηλόσωμοι γκαρντ. Η Εθνική με σχήμα τριών περιφερειακών μπορεί να πιέσει αποτελεσματικότερα στην άμυνά της.
Στην επίθεση, ο Καζλάουσκας σχεδίαζε ένα γρήγορο στυλ, αλλά τα λάθη που έχουν γίνει στην κυκλοφορία της μπάλας δεν ενισχύουν την πεποίθησή του, γιατί δεν διαθέτει όλα τα κατάλληλα «εργαλεία».
Ο αιφνιδιασμός θα είναι το πρώτο ζητούμενο, ενώ απέναντι σε οργανωμένη άμυνα, η ελληνική ομάδα θέλει να αξιοποιήσει τους ψηλούς της και αν η ευστοχία του μακρινού σουτ είναι χαμηλή, θα αναζητηθεί η διείσδυση στην αντίπαλη ρακέτα.